1 Coríntios 11

1 Sede meus imitadores, como também eu de Cristo.

Подражателе мне бывайте, якоже и аз Христу.

2 E louvo-vos irmãos, porque em tudo vos lembrais de mim, e retendes os preceitos como vo-los entreguei.

Хвалю же вы, братие, яко вся моя помните, и якоже предах вам, предания держите.

3 Mas quero que saibais que Cristo é a cabeça de todo o varão, e o varão a cabeça da mulher; e Deus a cabeça de Cristo.

Хощу же вас ведети, яко всякому мужу глава Христос есть, глава же жене муж, глава же Христу Бог.

4 Todo o homem que ora ou profetiza, tendo a cabeça coberta, desonra a sua própria cabeça.

Всяк муж, молитву дея или пророчествуяй покрытою главою, срамляет главу свою:

5 Mas toda a mulher que ora, ou profetiza com a cabeça descoberta, desonra a sua própria cabeça, porque é o mesmo que se estivesse rapada.

и всяка жена, молитву деющая или пророчествующая откровенною главою, срамляет главу свою: едино бо есть и тожде остриженней:

6 Portanto, se a mulher não se cobre, tosquie-se também. Mas, se para a mulher é coisa indecente tosquiar-se ou rapar-se, cubra-se.

аще бо не покрывается жена, да стрижется: аще ли же срам жене стрищися или бритися, да покрывается.

7 O varão pois não deve cobrir a cabeça, porque é a imagem e glória de Deus, mas a mulher é a glória do varão.

Муж убо не должен есть покрывати главу, образ и слава Божия сый: жена же слава мужу есть.

8 Porque o varão não provém da mulher, mas a mulher do varão.

Несть бо муж от жены, но жена от мужа:

9 Porque também o varão não foi criado por causa da mulher, mas a mulher por causa do varão.

ибо не создан бысть муж жены ради, но жена мужа ради.

10 Portanto, a mulher deve ter sobre a cabeça sinal de poderio, por causa dos anjos.

Сего ради должна есть жена власть имети на главе Ангел ради.

11 Todavia, nem o varão é sem a mulher, nem a mulher sem o varão, no Senhor.

Обаче ни муж без жены, ни жена без мужа, о Господе.

12 Porque, como a mulher provém do varão, assim também o varão provém da mulher, mas tudo de Deus.

Якоже бо жена от мужа, сице и муж женою: вся же от Бога.

13 Julgai entre vós mesmos: é decente que a mulher ore a Deus descoberta?

В вас самех судите, лепо ли есть жене откровенней Богу молитися?

14 Ou não vos ensina a mesma natureza que é desonra para o varão ter cabelo crescido?

Или и не самое естество учит вы, яко муж убо аще власы растит, безчестие ему есть,

15 Mas ter a mulher cabelo crescido lhe é honroso, porque o cabelo lhe foi dado em lugar de véu.

жена же аще власы растит, слава ей есть? Зане растение власов вместо одеяния дано бысть ей.

16 Porém, se alguém quizer ser contencioso, nós não temos tal costume, nem as igrejas de Deus.

Аще ли кто мнится спорлив быти, мы таковаго обычая не имамы, ниже церкви Божия.

17 Nisto, porém, que vou dizer-vos não vos louvo; porquanto vos ajuntais, não para melhor, senão para pior.

Сие же завещавая не хвалю, яко не на лучшее, но на хуждшее сбираетеся.

18 Porque primeiramente ouço que, quando vos ajuntais na igreja, há entre vós dissensões; e em parte o creio.

Первое убо, сходящымся вам в церковь, слышу в вас распри сущыя, и часть некую (сих) верую.

19 Porque importa que até haja entre vós heresias, para que os que são sinceros se manifestem entre vós.

Подобает бо и ересем в вас быти, да искуснии явлени бывают в вас.

20 De sorte que, quando vos ajuntais num lugar, não é para comer a ceia do Senhor.

Сходящымся убо вам вкупе, несть Господскую вечерю ясти:

21 Porque, comendo, cada um toma antecipadamente a sua própria ceia, de sorte que um tem fome e outro embriaga-se.

кийждо бо свою вечерю предваряет в снедение, и ов убо алчет, ов же упивается.

22 Não tendes porventura casas para comer e para beber? Ou desprezais a igreja de Deus, e envergonhais os que nada tem? Que vos direi? louvar-vos-ei? nisto não vos louvo.

Еда бо домов не имате, во еже ясти и пити? Или о церкви Божией нерадите и срамляете не имущыя? Что вам реку? Похвалю ли вы о сем? Не похвалю.

23 Porque eu recebi do Senhor o que também vos ensinei: que o Senhor Jesus, na noite em que foi traido, tomou o pão;

Аз бо приях от Господа, еже и предах вам, яко Господь Иисус в нощь, в нюже предан бываше, приемь хлеб,

24 E, tendo dado graças, o partiu e disse: tomai, comei: isto é o meu corpo que é partido por vós; fazei isto em memória de mim

и благодарив преломи, и рече: приимите, ядите, сие есть Тело Мое, еже за вы ломимое: сие творите в Мое воспоминание.

25 Semelhantemente também, depois de ceiar, tomou o cálice, dizendo: Este cálice é o Novo Testamento no meu sangue: fazei isto, todas as vezes que beberdes, em memória de mim.

Такожде и чашу по вечери, глаголя: сия чаша новый завет есть в Моей Крови: сие творите, елижды аще пиете, в Мое воспоминание.

26 Porque todas as vezes que comerdes este pão e beberdes este cálice anunciais a morte do Senhor, até que venha.

Елижды бо аще ясте хлеб сей и чашу сию пиете, смерть Господню возвещаете, дондеже приидет.

27 Portanto, qualquer que comer este pão, ou beber o cálice do Senhor indignamente, será culpado do corpo do sangue do Senhor.

Темже иже аще яст хлеб сей или пиет чашу Господню недостойне, повинен будет Телу и Крови Господни.

28 Examine-se pois o homem a si mesmo, e assim coma deste pão e beba deste cálice.

Да искушает же человек себе, и тако от хлеба да яст и от чаши да пиет.

29 Porque o que come e bebe indignamente, come e bebe para si mesmo o juízo, não discernindo o corpo do Senhor.

Ядый бо и пияй недостойне, суд себе яст и пиет, не разсуждая Тела Господня.

30 Por causa disto há entre vós muitos fracos e doentes, e muitos que dormem.

Сего ради в вас мнози немощни и недужливи, и спят доволни.

31 Porque, se nós nos julgassemos a nós mesmos, não seríamos julgados.

Аще бо быхом себе разсуждали, не быхом осуждени были.

32 Mas, quando somos julgados, somos repreendidos pelo Senhor, para não sermos condenados com o mundo.

Судими же, от Господа наказуемся, да не с миром осудимся.

33 Portanto, meus irmãos, quando vos ajuntais para comer, esperai uns pelos outros.

Темже, братие моя, сходящеся ясти, друг друга ждите.

34 Porém, se algum tiver fome, coma em casa, para que vos não ajunteis para condenação. Quanto às demais coisas, ordena-las-ei quando for.

Аще ли кто алчет, в дому да яст, да не в грех сходитеся. О прочих же, егда прииду, устрою.