< 1 Crônicas 21 >

1 Então Satanás se levantou contra Israel, e incitou David a numerar a Israel.
Satan el tuh lungse elan aklokoalokye mwet Israel, na pa el oru tuh David elan nunkeak elan oakla pisen mwet uh.
2 E disse David a Joab e aos maiorais do povo: Ide, numerai a Israel, desde Berseba até Dan; e trazei-me a conta, para que saiba o número deles.
David el sapkin nu sel Joab ac mwet pwapa lal saya, “Kowos fahla ac sasla nu in facl Israel nufon, mutawauk e epang me oatula safla eir, ac oakla pisen mwet uh. Nga lungse etu lah elos mwet ekasr nufon.”
3 Então disse Joab: O Senhor acrescente ao seu povo cem vezes tanto como é; porventura, ó rei meu senhor, não são todos servos de meu senhor? Porque procura isto o meu senhor? Porque seria causa de delito para com Israel.
Na Joab el fahk, “Finsrak LEUM GOD Elan oru tuh mwet Israel in puseni pacl siofok liki pisalos misenge! Leum Fulat, elos nukewa mwet kulansap lom. Na efu ku kom lungsum in oru ma se inge, ac sang mwatan mutunfacl se inge nufon?”
4 Porém a palavra do rei prevaleceu contra Joab; pelo que saiu Joab, e passou por todo o Israel; então voltou para Jerusalém.
Tusruktu, nunak lal tokosra ku lukel Joab, pwanang Joab el illa ac fahsr sasla in facl Israel nufon, na el folok nu Jerusalem.
5 E Joab deu a David a soma do número do povo: e era todo o Israel um milhão e cem mil homens, dos que arrancavam espada; e de Judá quatrocentos e setenta mil homens, dos que arrancavam espada.
El fahkak nu sel Tokosra David pisen mukul nukewa ma fal in wi mweun: oasr sie million siofok tausin mwet Israel, ac mwet angfoko itngoul tausin mwet Judah.
6 Porém os de Levi e Benjamin não contou entre eles, porque a palavra do rei foi abominável a Joab.
Ke sripen Joab el tiana insese nu ke sap se lal tokosra inge, el tiana oakla mwet in sruf lal Levi ac Benjamin.
7 E este negócio também pareceu mal aos olhos de Deus: pelo que feriu a Israel.
God El tia insewowo ke ma orek inge, na pa El sang kai upa nu fin mwet Israel.
8 Então disse David a Deus: Gravemente pequei em fazer este negócio; porém agora sê servido tirar a iniquidade de teu servo, porque obrei mui loucamente.
Ac David el fahk nu sin God, “Nga orala ma koluk na yohk se. Nunak munas, sisla koluk luk. Ma na lalfon se pa nga orala.”
9 Falou pois o Senhor a Gad, o vidente de David, dizendo:
Na LEUM GOD El fahk nu sel Gad, mwet palu lal David,
10 Vai, e fala a David, dizendo: Assim diz o Senhor: três coisas te proponho: escolhe uma delas, para que eu t'a faça.
“Fahla fahk nu sel David lah nga fah sang nu sel ke mwe sulela tolu, ac el enenu in sulela sie. Nga ac fah oru ma se ma el ac sulela an.”
11 E Gad veio a David, e lhe disse: Assim diz o Senhor: Escolhe para ti,
Gad el som ac fahk nu sel David ma LEUM GOD El fahk, na el siyuk sel, “Ma ya kac kom lungse uh?
12 Ou três anos de fome, ou que três meses te consumas diante de teus adversários, e a espada de teus inimigos te alcance, ou que três dias a espada do Senhor, isto é, a peste na terra, e o anjo do Senhor destruam todos os termos de Israel: vê pois agora que resposta hei de levar a quem me enviou.
In oasr sracl fin facl sum ke yac tolu? Ku kom in kaing liki un mwet mweun lun mwet lokoalok lom ke malem tolu? Ku LEUM GOD Elan mweuni kom ke cutlass natul ac supwama mas upa, ac sie lipufan in use misa nu fin acn Israel nufon ke len tolu? Mea nga ac fahk in topuk LEUM GOD?”
13 Então disse David a Gad: Estou em grande angústia; caia eu pois nas mãos do Senhor, porque são muitíssimas as suas misericórdias; mas que eu não caia nas mãos dos homens.
Na David el fahk nu sel Gad, “Nga arulana fohsak ac nikinyula! Tusruktu nga tia lungse ngan kalyeiyuk sin mwet uh. Lela in LEUM GOD na pa orek kaiyuk nu sesr, tuh El pakoten.”
14 Mandou pois o Senhor a peste a Israel: e cairam de Israel setenta mil homens.
Na LEUM GOD El supwala mas na upa se nu fin mwet Israel, ac mwet itngoul tausin selos misa.
15 E o Senhor mandou um anjo a Jerusalém para a destruir; e, destruindo-a ele, o Senhor o viu, e se arrependeu daquele mal, e disse ao anjo destruidor: Basta, agora retira a tua mão. E o anjo do Senhor estava junto à eira de Ornan, jebuseu.
Na El supwala sie lipufan in kunausla acn Jerusalem, tusruktu El sifil ekulla nunak lal ac fahk nu sin lipufan sac, “Tui! Tari fal!” Lipufan sac el tuyak ke acn in kulkul wheat lal Araunah, mwet Jebus.
16 E, levantando David os seus olhos, viu o anjo do Senhor, que estava entre a terra e o céu, com a sua espada desembainhada na sua mão estendida contra Jerusalém: então David e os anciãos, cobertos de sacos, se prostraram sobre os seus rostos.
David el liye lipufan sac ke el tu yen engyeng uh ac el sruok cutlass natul inpaol ac akola in kunausla acn Jerusalem. David ac mwet kol lun mwet Israel elos nokomang nuknuk in eoksra, ac elos srimi nwe ten ac mutalos pusral fin fohk uh.
17 E disse David a Deus: Não sou eu o que disse que se contasse o povo? E eu mesmo sou o que pequei, e fiz muito mal; mas estas ovelhas que fizeram? Ah! Senhor, meu Deus, seja a tua mão contra mim, e contra a casa de meu pai, e não para castigo de teu povo.
Ac David el pre ac fahk, “O God, nga pa oru ma koluk se inge. Nga pa sapkin in oaoala mwet uh. Mea mwet inge orala? LEUM GOD luk, fal kom in kaiyu ac sou luk, ac fuhlela mwet lom inge.”
18 Então o anjo do Senhor disse a Gad que dissesse a David que subisse David para levantar um altar ao Senhor na eira d'Ornan, jebuseu.
Na lipufan lun LEUM GOD el fahk nu sel Gad elan sapkin nu sel David tuh elan som ac etoak sie loang in acn in kulkul wheat lal Araunah.
19 Subiu pois David, conforme a palavra de Gad, que falara em nome do Senhor.
David el akos sap lun LEUM GOD ac som, oana ma Gad el tuh fahk nu sel.
20 E, virando-se Ornan, viu o anjo, e se esconderam com ele seus quatro filhos: e Ornan estava trilhando o trigo.
Ke nien kulkul wheat ah, Araunah ac wen akosr natul elos muta kulkul wheat. Ke elos liye lipufan sac, wen ekasr ah kaing ac wikla.
21 E David veio a Ornan: e olhou Ornan, e viu a David, e saiu da eira, e se prostrou perante David com o rosto em terra.
Ke pacl se Araunah el liyalak Tokosra David ke el fahsru ac apkuranme, el som liki nien kulkul wheat uh, ac srimi nwe ten ac mutal pusral infohk uh.
22 E disse David a Ornan: Dá-me este lugar da eira, para edificar nele um altar ao Senhor; dá-mo pelo seu valor, para que cesse este castigo sobre o povo.
David el fahk nu sel, “Kukakunma nien kulkul wheat lom uh, tuh nga in etoak sie loang nu sin LEUM GOD, in tulokinya mas upa se orek inge. Nga lungse molela nufon.”
23 Então disse Ornan a David: Toma-a para ti, e faça o rei meu Senhor dela o que parecer bem aos seus olhos: eis que dou os bois para holocaustos, e os trilhos para lenha, e o trigo para oferta de manjares: tudo dou.
Ac Araunah el fahk, “O Tokosra, eis na lom ac orekmakin nu ke enenu lom. Cow mukul pa inge, kom ku in orek mwe kisa firir kac fin loang an, ac ipin sak ke acn in kulkul wheat uh ku in orekmakinyuk mwe etong, oayapa wheat tuh in mwe sang lom. Ma inge kewa nga sot nu sum.”
24 E disse o rei David a Ornan: Não, antes pelo seu valor a quero comprar: porque não tomarei o que é teu, para o Senhor; para que não ofereça holocausto sem custo.
Tusruktu tokosra el topuk, “Mo, nga ac moli nufon ma inge. Nga ac tia kisakin nu sin LEUM GOD ma su ma lom, ma tuku nu sik ke wangin molo.”
25 E David deu a Ornan por aquele lugar o peso de seiscentos siclos de ouro.
Na el sang ipin gold onfoko nu sel Araunah, molin acn in kulkul wheat sac.
26 Então David edificou ali um altar ao Senhor, e ofereceu nele holocaustos e sacrifícios pacíficos: e invocou o Senhor, o qual lhe respondeu com fogo do céu sobre o altar do holocausto.
David el etoak sie loang nu sin LEUM GOD we, ac kisakin mwe kisa firir, ac mwe kisa in akinsewowo. El pre, ac LEUM GOD El topuk pre lal, ac supweya e lucng me in akosak mwe kisa fin loang uh.
27 E o Senhor deu ordem ao anjo, e ele tornou a sua espada à bainha.
LEUM GOD El fahk nu sin lipufan sac tuh elan filiya cutlass natul ah, ac lipufan sac akos.
28 Vendo David, no mesmo tempo, que o Senhor lhe respondera na eira de Ornan, jebuseu, sacrificou ali.
Ke David el liye ma inge el akilen lah LEUM GOD El topuk pre lal, na el oru mwe kisa lal fin loang uh ke acn in kulkul wheat lal Araunah.
29 Porque o tabernáculo do Senhor, que Moisés fizera no deserto, e o altar do holocausto, estavam naquele tempo no alto de Gibeon.
Lohm Nuknuk sin LEUM GOD su Moses el tuh orala yen mwesis, oayapa loang se mwe kisa uh orek fac, srakna oan ke nien alu in acn Gibeon in pacl se inge.
30 E não podia David ir perante ele buscar ao Senhor; porque estava aterrorisado por causa da espada do anjo do Senhor.
Tusruktu David el tia ku in som alu nu sin God we, mweyen el sangeng ke cutlass se nutin lipufan lun LEUM GOD.

< 1 Crônicas 21 >