Apocalipse 9
1 E o quinto anjo tocou a sua trombeta, e vi uma estrella que do céu caiu na terra; e foi-lhe dada a chave do poço do abysmo. (Abyssos g12)
தத: பரம்’ ஸப்தமதூ³தேந தூர்ய்யாம்’ வாதி³தாயாம்’ க³க³நாத் ப்ரு’தி²வ்யாம்’ நிபதித ஏகஸ்தாரகோ மயா த்³ரு’ஷ்ட: , தஸ்மை ரஸாதலகூபஸ்ய குஞ்ஜிகாதா³யி| (Abyssos g12)
2 E abriu o poço do abysmo, e subiu fumo do poço, como o fumo de uma grande fornalha, e com o fumo do poço escureceram-se o sol e o ar (Abyssos g12)
தேந ரஸாதலகூபே முக்தே மஹாக்³நிகுண்ட³ஸ்ய தூ⁴ம இவ தூ⁴மஸ்தஸ்மாத் கூபாத்³ உத்³க³த: | தஸ்மாத் கூபதூ⁴மாத் ஸூர்ய்யாகாஸௌ² திமிராவ்ரு’தௌ| (Abyssos g12)
3 E do fumo sairam gafanhotos sobre a terra; e foi-lhes dado poder, como o poder que teem os escorpiões da terra.
தஸ்மாத்³ தூ⁴மாத் பதங்கே³ஷு ப்ரு’தி²வ்யாம்’ நிர்க³தேஷு நரலோகஸ்த²வ்ரு’ஸ்²சிகவத் ப³லம்’ தேப்⁴யோ(அ)தா³யி|
4 E foi-lhes dito que não fizessem damno á herva da terra, nem a verdura alguma, nem a arvore alguma, senão sómente aos homens que não teem nas suas testas o signal de Deus
அபரம்’ ப்ரு’தி²வ்யாஸ்த்ரு’ணாநி ஹரித்³வர்ணஸா²காத³யோ வ்ரு’க்ஷாஸ்²ச தை ர்ந ஸிம்’ஹிதவ்யா: கிந்து யேஷாம்’ பா⁴லேஷ்வீஸ்²வரஸ்ய முத்³ராயா அங்கோ நாஸ்தி கேவலம்’ தே மாநவாஸ்தை ர்ஹிம்’ஸிதவ்யா இத³ம்’ த ஆதி³ஷ்டா: |
5 E foi-lhes dado, não que os matassem, mas que por cinco mezes os atormentassem; e o seu tormento era similhante ao tormento do escorpião, quando fere ao homem.
பரந்து தேஷாம்’ ப³தா⁴ய நஹி கேவலம்’ பஞ்ச மாஸாந் யாவத் யாதநாதா³நாய தேப்⁴ய: ஸாமர்த்²யமதா³யி| வ்ரு’ஸ்²சிகேந த³ஷ்டஸ்ய மாநவஸ்ய யாத்³ரு’ஸீ² யாதநா ஜாயதே தைரபி தாத்³ரு’ஸீ² யாதநா ப்ரதீ³யதே|
6 E n'aquelles dias os homens buscarão a morte, e não a acharão; e desejarão morrer, e a morte fugirá d'elles.
தஸ்மிந் ஸமயே மாநவா ம்ரு’த்யும்’ ம்ரு’க³யிஷ்யந்தே கிந்து ப்ராப்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யந்தி, தே ப்ராணாந் த்யக்தும் அபி⁴லஷிஷ்யந்தி கிந்து ம்ரு’த்யுஸ்தேப்⁴யோ தூ³ரம்’ பலாயிஷ்யதே|
7 E o parecer dos gafanhotos era similhante ao de cavallos apparelhados para a guerra; e sobre as suas cabeças havia como corôas similhantes ao oiro; e os seus rostos eram como os rostos de homens.
தேஷாம்’ பதங்கா³நாம் ஆகாரோ யுத்³தா⁴ர்த²ம்’ ஸுஸஜ்ஜிதாநாம் அஸ்²வாநாம் ஆகாரஸ்ய துல்ய: , தேஷாம்’ ஸி²ர: ஸு ஸுவர்ணகிரீடாநீவ கிரீடாநி வித்³யந்தே, முக²மண்ட³லாநி ச மாநுஷிகமுக²துல்யாநி,
8 E tinham cabellos como cabellos de mulheres, e os seus dentes eram como de leões.
கேஸா²ஸ்²ச யோஷிதாம்’ கேஸா²நாம்’ ஸத்³ரு’ஸா²: , த³ந்தாஸ்²ச ஸிம்’ஹத³ந்ததுல்யா: ,
9 E tinham couraças como couraças de ferro; e o ruido das suas azas era como o ruido de carros, quando muitos cavallos correm ao combate.
லௌஹகவசவத் தேஷாம்’ கவசாநி ஸந்தி, தேஷாம்’ பக்ஷாணாம்’ ஸ²ப்³தோ³ ரணாய தா⁴வதாமஸ்²வரதா²நாம்’ ஸமூஹஸ்ய ஸ²ப்³த³துல்ய: |
10 E tinham caudas similhantes ás dos escorpiões, e aguilhões nas suas caudas; e o seu poder era de damnificarem os homens por cinco mezes.
வ்ரு’ஸ்²சிகாநாமிவ தேஷாம்’ லாங்கூ³லாநி ஸந்தி, தேஷு லாங்கூ³லேஷு கண்டகாநி வித்³யந்தே, அபரம்’ பஞ்ச மாஸாந் யாவத் மாநவாநாம்’ ஹிம்’ஸநாய தே ஸாமர்த்²யப்ராப்தா: |
11 E tinham sobre si um rei, o anjo do abysmo; em hebreo era o seu nome Abaddon, e em grego tinha por nome Apollyon. (Abyssos g12)
தேஷாம்’ ராஜா ச ரஸாதலஸ்ய தூ³தஸ்தஸ்ய நாம இப்³ரீயபா⁴ஷயா அப³த்³தோ³ந் யூநாநீயபா⁴ஷயா ச அபல்லுயோந் அர்த²தோ விநாஸ²க இதி| (Abyssos g12)
12 Passado é já um ai; eis que depois d'isso veem ainda dois ais.
ப்ரத²ம: ஸந்தாபோ க³தவாந் பஸ்²ய இத: பரமபி த்³வாப்⁴யாம்’ ஸந்தாபாப்⁴யாம் உபஸ்தா²தவ்யம்’|
13 E tocou o sexto anjo a sua trombeta, e ouvi uma voz dos quatro cornos do altar de oiro, que estava diante de Deus,
தத: பரம்’ ஷஷ்ட²தூ³தேந தூர்ய்யாம்’ வாதி³தாயாம் ஈஸ்²வரஸ்யாந்திகே ஸ்தி²தாயா: ஸுவர்ணவேத்³யாஸ்²சதுஸ்²சூடா³த: கஸ்யசித்³ ரவோ மயாஸ்²ராவி|
14 A qual dizia ao sexto anjo, que tinha a trombeta: Solta os quatro anjos, que estão presos junto ao grande rio Euphrates.
ஸ தூரீதா⁴ரிணம்’ ஷஷ்ட²தூ³தம் அவத³த், ப²ராதாக்²யே மஹாநதே³ யே சத்வாரோ தூ³தா ப³த்³தா⁴: ஸந்தி தாந் மோசய|
15 E foram soltos os quatro anjos, que estavam prestes para a hora, e dia, e mez, e anno, para matarem a terça parte dos homens.
ததஸ்தத்³த³ண்ட³ஸ்ய தத்³தி³நஸ்ய தந்மாஸஸ்ய தத்³வத்ஸரஸ்ய ச க்ரு’தே நிரூபிதாஸ்தே சத்வாரோ தூ³தா மாநவாநாம்’ த்ரு’தீயாம்’ஸ²ஸ்ய ப³தா⁴ர்த²ம்’ மோசிதா: |
16 E o numero dos exercitos dos cavalleiros era de duzentos milhões; e ouvi o numero d'elles.
அபரம் அஸ்²வாரோஹிஸைந்யாநாம்’ ஸம்’க்²யா மயாஸ்²ராவி, தே விம்’ஸ²திகோடய ஆஸந்|
17 E vi assim os cavallos n'esta visão; e os que sobre elles cavalgavam tinham couraças de fogo, e de jacintho, e de enxofre; e as cabeças dos cavallos eram como cabeças de leões; e de suas boccas sahia fogo e fumo e enxofre.
மயா யே (அ)ஸ்²வா அஸ்²வாரோஹிணஸ்²ச த்³ரு’ஷ்டாஸ்த ஏதாத்³ரு’ஸா²: , தேஷாம்’ வஹ்நிஸ்வரூபாணி நீலப்ரஸ்தரஸ்வரூபாணி க³ந்த⁴கஸ்வரூபாணி ச வர்ம்மாண்யாஸந், வாஜிநாஞ்ச ஸிம்’ஹமூர்த்³த⁴ஸத்³ரு’ஸா² மூர்த்³தா⁴ந: , தேஷாம்’ முகே²ப்⁴யோ வஹ்நிதூ⁴மக³ந்த⁴கா நிர்க³ச்ச²ந்தி|
18 Por estes tres foi morta a terça parte dos homens, pelo fogo, pelo fumo, e pelo enxofre, que sahia das suas boccas.
ஏதைஸ்த்ரிபி⁴ ர்த³ண்டை³ரர்த²தஸ்தேஷாம்’ முகே²ப்⁴யோ நிர்க³ச்ச²த்³பி⁴ ர்வஹ்நிதூ⁴மக³ந்த⁴கை ர்மாநுஷாணாம்’ துதீயாம்’ஸோ² (அ)கா⁴நி|
19 Porque o seu poder está na sua bocca e nas suas caudas. Porque as suas caudas são similhantes a serpentes, e teem cabeças, e com ellas damnificam.
தேஷாம்’ வாஜிநாம்’ ப³லம்’ முகே²ஷு லாங்கூ³லேஷு ச ஸ்தி²தம்’, யதஸ்தேஷாம்’ லாங்கூ³லாநி ஸர்பாகாராணி மஸ்தகவிஸி²ஷ்டாநி ச தைரேவ தே ஹிம்’ஸந்தி|
20 E os outros homens, que não foram mortos por estas pragas, não se arrependeram das obras de suas mãos, para não adorarem os demonios, e os idolos d'oiro, e de prata, e de bronze, e de pedra, e de madeira, que nem podem ver, nem ouvir, nem andar.
அபரம் அவஸி²ஷ்டா யே மாநவா தை ர்த³ண்டை³ ர்ந ஹதாஸ்தே யதா² த்³ரு’ஷ்டிஸ்²ரவணக³மநஸ²க்திஹீநாந் ஸ்வர்ணரௌப்யபித்தலப்ரஸ்தரகாஷ்ட²மயாந் விக்³ரஹாந் பூ⁴தாம்’ஸ்²ச ந பூஜயிஷ்யந்தி ததா² ஸ்வஹஸ்தாநாம்’ க்ரியாப்⁴ய: ஸ்வமநாம்’ஸி ந பராவர்த்திதவந்த:
21 E não se arrependeram de seus homicidios, nem de suas feiticerias, nem de sua fornicação, nem de suas ladroices.
ஸ்வப³த⁴குஹகவ்யபி⁴சாரசௌர்ய்யோப்⁴யோ (அ)பி மநாம்’ஸி ந பராவர்த்திதவந்த: |
