< Salmos 94 >

1 Ó Senhor Deus, a quem a vingança pertence, ó Deus, a quem a vingança pertence, mostra-te resplandecente.
Psalmus ipsi David, Quarta Sabbati. Deus ultionum Dominus: Deus ultionum libere egit.
2 Exalta-te, tu, que és juiz da terra: dá a paga aos soberbos.
Exaltare qui iudicas terram: redde retributionem superbis.
3 Até quando os impios, Senhor, até quando os impios saltarão de prazer?
Usquequo peccatores Domine: usquequo peccatores gloriabuntur:
4 Até quando proferirão, e fallarão coisas duras, e se gloriarão todos os que obram a iniquidade?
Effabuntur, et loquentur iniquitatem: loquentur omnes, qui operantur iniustitiam?
5 Reduzem a pedaços o teu povo, e affligem a tua herança.
Populum tuum Domine humiliaverunt: et hereditatem tuam vexaverunt.
6 Matam a viuva e o estrangeiro, e ao orphão tiram a vida.
Viduam, et advenam interfecerunt: et pupillos occiderunt.
7 Comtudo dizem: O Senhor não o verá; nem para isso attenderá o Deus de Jacob.
Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Iacob.
8 Attendei, ó brutaes d'entre o povo; e vós, loucos, quando sereis sabios?
Intelligite insipientes in populo: et stulti aliquando sapite.
9 Aquelle que fez o ouvido não ouvirá? e o que formou o olho não verá?
Qui plantavit aurem, non audiet? aut qui finxit oculum, non considerat?
10 Aquelle que argúe as gentes não castigará? e o que ensina ao homem o conhecimento não saberá?
Qui corripit gentes, non arguet: qui docet hominem scientiam?
11 O Senhor conhece os pensamentos do homem, que são vaidade.
Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
12 Bemaventurado é o homem aquem tu castigas, ó Senhor, e a quem ensinas a tua lei;
Beatus homo, quem tu erudieris Domine: et de lege tua docueris eum.
13 Para lhe dares descanço dos dias maus, até que se abra a cova para o impio.
Ut mitiges ei a diebus malis: donec fodiatur peccatori fovea.
14 Pois o Senhor não rejeitará o seu povo, nem desamparará a sua herança.
Quia non repellet Dominus plebem suam: et hereditatem suam non derelinquet.
15 Mas o juizo voltará á rectidão, e seguil-o-hão todos os rectos do coração.
Quoadusque iustitia convertatur in iudicium: et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
16 Quem será por mim contra os malfeitores? quem se porá por mim contra os que obram a iniquidade?
Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 Se o Senhor não tivera ido em meu auxilio, a minha alma quasi que teria ficado no silencio.
Nisi quia Dominus adiuvit me: paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
18 Quando eu disse: O meu pé vacilla; a tua benignidade, Senhor, me susteve.
Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua Domine adiuvabat me.
19 Na multidão dos meus pensamentos dentro de mim, as tuas consolações recrearam a minha alma.
Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo: consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
20 Porventura o throno d'iniquidade te acompanha, o qual forja o mal por uma lei?
Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis: qui fingis laborem in præcepto?
21 Elles se ajuntam contra a alma do justo, e condemnam o sangue innocente.
Captabunt in animam iusti: et sanguinem innocentem condemnabunt.
22 Mas o Senhor é a minha defeza; e o meu Deus é a rocha do meu refugio.
Et factus est mihi Dominus in refugium: et Deus meus in adiutorium spei meæ.
23 E trará sobre elles a sua propria iniquidade; e os destruirá na sua propria malicia: o Senhor nosso Deus os destruirá.
Et reddet illis iniquitatem ipsorum: et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.

< Salmos 94 >