Salmos 90
1 Senhor, tu tens sido o nosso refugio, de geração em geração.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 Antes que os montes nascessem, ou que tu formasses a terra e o mundo, mesmo de eternidade em eternidade, tu és Deus.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
3 Tu reduzes o homem á destruição; e dizes: Tornae-vos, filhos dos homens.
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 Porque mil annos são aos teus olhos como o dia de hontem quando passou, e como a vigilia da noite.
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 Tu os levas como com uma corrente d'agua: são como um somno: de manhã são como a herva que cresce.
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
6 De madrugada floresce e se muda: á tarde se corta e se secca.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
7 Pois somos consumidos pela tua ira, e pelo teu furor somos angustiados.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 Diante de ti pozeste as nossas iniquidades: os nossos peccados occultos á luz do teu rosto.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 Pois todos os nossos dias vão passando na tua indignação; passamos os nossos annos como um conto que se conta.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 Os dias da nossa vida chegam a setenta annos, e se alguns pela sua robustez chegam a oitenta annos, o orgulho d'elles é canceira e enfado, pois cedo se corta e vamos voando.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 Quem conhece o poder da tua ira? segundo és tremendo, assim é o teu furor.
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 Ensina-nos a contar os nossos dias, de tal maneira que alcancemos corações sabios.
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Volta-te para nós, Senhor: até quando? e aplaca-te para com os teus servos.
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 Farta-nos de madrugada com a tua benignidade, para que nos regozijemos, e nos alegremos todos os nossos dias.
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 Alegra-nos pelos dias em que nos affligiste, e pelos annos em que vimos o mal.
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 Appareça a tua obra aos teus servos, e a tua gloria sobre seus filhos.
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 E seja sobre nós a formosura do Senhor, nosso Deus: e confirma sobre nós a obra das nossas mãos; sim, confirma a obra das nossas mãos.
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
