< Salmos 9 >
1 Eu te louvarei, Senhor, com todo o meu coração; contarei todas as tuas maravilhas.
In finem, pro occultis filii. Psalmus David. [Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo; narrabo omnia mirabilia tua.
2 Em ti me alegrarei e saltarei de prazer; cantarei louvores ao teu nome, ó Altissimo.
Lætabor et exsultabo in te; psallam nomini tuo, Altissime.
3 Porquanto os meus inimigos voltaram para traz, cairam e pereceram diante da tua face.
In convertendo inimicum meum retrorsum; infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
4 Pois tu tens sustentado o meu direito e a minha causa; tu te assentaste no tribunal, julgando justamente.
Quoniam fecisti judicium meum et causam meam; sedisti super thronum, qui judicas justitiam.
5 Reprehendeste as nações, destruiste os impios; apagaste o seu nome para sempre e eternamente.
Increpasti gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi.
6 Oh! inimigo! acabaram-se para sempre as assolações; --e tu arrazaste as cidades, e a sua memoria pereceu com ellas.
Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu;
7 Mas o Senhor está assentado perpetuamente; já preparou o seu tribunal para julgar.
et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum,
8 Elle mesmo julgará o mundo com justiça; fará juizo aos povos com rectidão.
et ipse judicabit orbem terræ in æquitate: judicabit populos in justitia.
9 O Senhor será tambem um alto refugio para o opprimido; um alto refugio em tempos de angustia.
Et factus est Dominus refugium pauperi; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.
10 E em ti confiarão os que conhecem o teu nome; porque tu, Senhor, nunca desamparaste aos que te buscam.
Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine.
11 Cantae louvores ao Senhor, que habita em Sião; annunciae entre os povos os seus feitos.
Psallite Domino qui habitat in Sion; annuntiate inter gentes studia ejus:
12 Pois quando busca derramamento de sangue, lembra-se d'elles; não se esquece do clamor dos miseraveis.
quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est; non est oblitus clamorem pauperum.
13 Tem misericordia de mim, Senhor, olha para a minha miseria, que soffro d'aquelles que me aborrecem; tu que me levantas das portas da morte,
Miserere mei, Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis,
14 Para que eu conte todos os teus louvores nas portas da filha de Sião, e me alegre na tua salvação.
qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion:
15 As gentes enterraram-se na cova que fizeram; na rede que ocultaram ficou preso o seu pé.
exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum.
16 O Senhor é conhecido pelo juizo que fez; enlaçado foi o impio nas obras de suas mãos (Higgaion, Selah)
Cognoscetur Dominus judicia faciens; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
17 Os impios serão lançados no inferno, e todas as gentes que se esquecem de Deus. (Sheol )
Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. (Sheol )
18 Porque o necessitado não será esquecido para sempre, nem a expectação dos miseraveis perecerá perpetuamente.
Quoniam non in finem oblivio erit pauperis; patientia pauperum non peribit in finem.
19 Levanta-te, Senhor; não prevaleça o homem; sejam julgadas as gentes diante da tua face.
Exsurge, Domine; non confortetur homo: judicentur gentes in conspectu tuo.
20 Põe-os em medo, Senhor, para que saibam as nações que não são mais do que homens (Selah)
Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt.