< Salmos 83 >
1 Ó Deus, não estejas em silencio; não te cales, nem te aquietes, ó Deus.
Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
2 Porque eis que teus inimigos fazem tumulto, e os que te aborrecem levantaram a cabeça.
Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
3 Tomaram astuto conselho contra o teu povo, e consultavam contra os teus escondidos.
Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
4 Disseram: Vinde, e desarreiguemol-os para que não sejam nação, nem haja mais memoria do nome de Israel.
Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
5 Porque consultaram juntos e unanimes; elles se alliam contra ti:
Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
6 As tendas de Edom, e dos ismaelitas, de Moab, e dos agarenos,
Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
7 De Gebal, e de Ammon, e de Amalek, de Palestina, com os moradores de Tyro.
Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
8 Tambem Assyria se ajuntou com elles: foram ajudar aos filhos de Lot (Selah)
Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
9 Faze-lhes como aos madianitas; como a Sisera, como a Jabin na ribeira de Kison.
Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
10 Os quaes pereceram em Endor; tornaram-se como estrume para a terra.
Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
11 Faze aos seus nobres como a Oreb, e como a Zeeb e a todos os seus principes, como a Zebah e como a Zalmuna;
Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
12 Que disseram: Tomemos para nós as casas de Deus em possessão.
Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
13 Deus meu, faze-os como um tufão, como a aresta diante do vento.
И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
14 Como o fogo que queima um bosque, e como a chamma que incendeia as brenhas,
От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
15 Assim os persegue com a tua tempestade, e os assombra com o teu torvelinho.
Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
16 Encham-se de vergonha as suas faces, para que busquem o teu nome, Senhor.
Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
17 Confundam-se e assombrem-se perpetuamente; envergonhem-se, e pereçam.
Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
18 Para que saibam que tu, a quem só pertence o nome de Jehovah, és o Altissimo sobre toda a terra.
Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.