Salmos 81

1 Exultae a Deus, nossa fortaleza: jubilae ao Deus de Jacob.

Radujte se Bogu, koji nam daje krjepost; poklikujte Bogu Jakovljevu.

2 Tomae o psalterio, e trazei o adufe, a harpa suave e o alaude.

Podignite pjesme, dajte bubanj, slatke gusle sa psaltirom.

3 Tocae a trombeta na lua nova, no tempo apontado da nossa solemnidade.

Trubite o mijeni u trubu, o uštapu radi praznika našega.

4 Porque isto era um estatuto para Israel, e uma ordenança do Deus de Jacob.

Jer je taki zakon u Izrailja, naredba od Boga Jakovljeva.

5 Ordenou-o em José por testemunho, quando saira pela terra do Egypto, onde ouvi uma lingua que não entendia.

Za svjedoèanstvo postavi Josifu ovo, kad iðaše na zemlju Misirsku. Jezik, kojega ne znah, èuh:

6 Tirei de seus hombros a carga; as suas mãos foram livres das marmitas.

“Uklonio sam ramena njegova od bremena, ruke njegove oprostiše se kotarica.

7 Clamaste na angustia, e te livrei; respondi-te no logar occulto dos trovões; provei-te nas aguas de Meribah (Selah)

U nevolji si me zazvao, i izbavih te, usliših te usred groma, na vodi Merivi iskušah te.

8 Ouve-me, povo meu, e eu te attestarei: ah, Israel, se me ouvisses!

Slušaj, narode moj, i zasvjedoèiæu ti, Izrailju, o kad bi me poslušao:

9 Não haverá entre ti Deus alheio nem te prostrarás ante um Deus estranho.

Da ne bude u tebe tuðega Boga, i Bogu stranome nemoj se klanjati.

10 Eu sou o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egypto: abre bem a tua bocca, e t'a encherei.

Ja sam Gospod, Bog tvoj, koji sam te izveo iz zemlje Misirske; otvori usta svoja, i ja æu ih napuniti.

11 Mas o meu povo não quiz ouvir a minha voz, e Israel não me quiz.

Ali ne posluša narod moj glasa mojega, Izrailj ne mari za me.

12 Pelo que eu os entreguei aos desejos dos seus proprios corações, e andaram nos seus mesmos conselhos.

I ja ih pustih na volju srca njihova, neka hode po svojim mislima.

13 Oh! se o meu povo me tivesse ouvido! se Israel andasse nos meus caminhos!

O kad bi narod moj slušao mene, i sinovi Izrailjevi hodili putovima mojim!

14 Em breve abateria os seus inimigos, e viraria a minha mão contra os seus adversarios.

Brzo bih pokorio neprijatelje njihove, i na protivnike njihove digao bih ruku svoju;

15 Os que aborrecem ao Senhor ter-se-lhe-hiam sujeitado, e o seu tempo seria eterno.

Koji mrze na Gospoda, bili bi im pokorni, i dobri dani njihovi bili bi dovijeka;

16 E o sustentaria com o trigo mais fino, e te fartaria com o mel saido da pedra.

Najboljom bi pšenicom hranio njih, i medom bih iz kamena sitio ih.”