Salmos 78
1 Escutae a minha lei, povo meu: inclinae os vossos ouvidos ás palavras da minha bocca.
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 Abrirei a minha bocca n'uma parabola; fallarei enigmas da antiguidade.
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 As quaes temos ouvido e sabido, e nossos paes nol-as teem contado.
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 Não as encobriremos aos seus filhos, mostrando á geração futura os louvores do Senhor, assim como a sua força e as maravilhas que fez.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Porque elle estabeleceu um testemunho em Jacob, e poz uma lei em Israel, a qual deu aos nossos paes para que a fizessem conhecer a seus filhos.
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 Para que a geração vindoura a soubesse, os filhos que nascessem, os quaes se levantassem e a contassem a seus filhos.
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 Para que pozessem em Deus a sua esperança, e se não esquecessem das obras de Deus, mas guardassem os seus mandamentos.
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 E não fossem como seus paes, geração contumaz e rebelde, geração que não regeu o seu coração, e cujo espirito não foi fiel com Deus
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 Os filhos de Ephraim, armados e trazendo arcos, viraram costas no dia da peleja.
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Não guardaram o concerto de Deus, e recusaram andar na sua lei.
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 E esqueceram-se das suas obras e das maravilhas que lhes fizera ver.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 Maravilhas que elle fez á vista de seus paes na terra do Egypto, no campo de Zoan.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 Dividiu o mar, e os fez passar por elle; fez com que as aguas parassem como n'um montão.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 De dia os guiou por uma nuvem, e toda a noite por uma luz de fogo.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 Fendeu as penhas no deserto; e deu-lhes de beber como de grandes abysmos.
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 Fez sair fontes da rocha, e fez correr as aguas como rios.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 E ainda proseguiram em peccar contra elle, provocando ao Altissimo na solidão.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 E tentaram a Deus nos seus corações, pedindo carne para o seu appetite.
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 E fallaram contra Deus, e disseram: Acaso pode Deus preparar-nos uma mesa no deserto?
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Eis que feriu a penha, e aguas correram d'ella; rebentaram ribeiros em abundancia: poderá tambem dar-nos pão, ou preparar carne para o seu povo?
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 Pelo que o Senhor os ouviu, e se indignou: e accendeu um fogo contra Jacob, e furor tambem subiu contra Israel;
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 Porquanto não creram em Deus, nem confiaram na sua salvação:
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 Ainda que mandara ás altas nuvens, e abriu as portas dos céus,
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 E chovera sobre elles o manná para comerem, e lhes dera do trigo do céu.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 O homem comeu o pão dos anjos; elle lhes mandou comida a fartar.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Fez ventar o vento do oriente nos céus, e o trouxe do sul com a sua força.
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 E choveu sobre elles carne como pó, e aves d'azas como a areia do mar.
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 E as fez cair no meio do seu arraial, ao redor de suas habitações.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Então comeram e se fartaram bem; pois lhes cumpriu o seu desejo.
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 Não refreiaram o seu appetite. Ainda lhes estava a comida na bocca,
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 Quando a ira de Deus desceu sobre elles, e matou os mais gordos d'elles, e feriu os escolhidos d'Israel.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 Com tudo isto ainda peccaram, e não deram credito ás suas maravilhas.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 Pelo que consumiu os seus dias na vaidade e os seus annos na angustia.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Quando os matava, então o procuravam; e voltavam, e de madrugada buscavam a Deus.
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 E se lembravam de que Deus era a sua rocha, e o Deus Altissimo o seu Redemptor.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 Todavia lisongeavam-n'o com a bocca, e com a lingua lhe mentiam.
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 Porque o seu coração não era recto para com elle, nem foram fieis no seu concerto.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 Porém elle, que é misericordioso, perdoou a sua iniquidade: e não os destruiu, antes muitas vezes desviou d'elles o seu furor, e não despertou toda a sua ira
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 Porque se lembrou de que eram de carne, vento que vae e não torna.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Quantas vezes o provocaram no deserto, e o molestaram na solidão!
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 Voltaram atraz, e tentaram a Deus; e limitaram o Sancto d'Israel.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 Não se lembraram da sua mão, nem do dia em que os livrou do adversario:
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 Como obrou os seus signaes no Egypto, e as suas maravilhas no campo de Zoan;
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 E converteu os seus rios em sangue, e as suas correntes, para que não podessem beber.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 Enviou entre elles enxames de moscas que os consumiram, e rãs que os destruiram.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 Deu tambem ao pulgão a sua novidade, e o seu trabalho aos gafanhotos.
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 Destruiu as suas vinhas com saraiva, e os seus sycomoros com pedrisco.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 Tambem entregou o seu gado á saraiva, e os seus rebanhos ás brazas ardentes.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 Lançou sobre elles o ardor da sua ira, furor, indignação, e angustia, mandando maus anjos contra elles.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 Preparou caminho á sua ira; não retirou as suas almas da morte, mas entregou á pestilencia as suas vidas.
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 E feriu a todo o primogenito no Egypto, primicias da sua força nas tendas de Cão.
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 Mas fez com que o seu povo saisse como ovelhas, e os guiou pelo deserto como um rebanho.
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 E os guiou com segurança, que não temeram; mas o mar cobriu os seus inimigos.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 E o trouxe até ao termo do seu sanctuario, até este monte que a sua dextra adquiriu.
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 E expulsou as nações de diante d'elles, e as partiu em herança por linha, e fez habitar em suas tendas as tribus d'Israel.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Comtudo tentaram e provocaram o Deus altissimo, e não guardaram os seus testemunhos.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 Mas retiraram-se para traz, e portaram-se infielmente como seus paes: viraram-se como um arco enganoso.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 Pois o provocaram á ira com os seus altos, e moveram o seu zelo com as suas imagens de esculptura.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Deus ouviu isto e se indignou; e aborreceu a Israel em grande maneira.
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 Pelo que desamparou o tabernaculo em Silo, a tenda que estabeleceu entre os homens.
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 E deu a sua força ao captiveiro; e a sua gloria á mão do inimigo.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 E entregou o seu povo á espada; e se enfureceu contra a sua herança.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 O fogo consumiu os seus mancebos, e as suas donzellas não foram dadas em casamento.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 Os seus sacerdotes cairam á espada, e as suas viuvas não fizeram lamentação.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Então o Senhor despertou, como quem acaba de dormir, como um valente que se alegra com o vinho.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 E feriu os seus adversarios por detraz, e pôl-os em perpetuo desprezo.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Além d'isto, recusou o tabernaculo de José, e não elegeu a tribu d'Ephraim.
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 Antes elegeu a tribu de Judah; o monte de Sião, que elle amava.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 E edificou o seu sanctuario como altos palacios, como a terra que fundou para sempre.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Tambem elegeu a David seu servo, e o tirou dos apriscos das ovelhas:
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 E o tirou do cuidado das que se achavam prenhes; para apascentar a Jacob, seu povo, e a Israel, sua herança.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 Assim os apascentou, segundo a integridade do seu coração, e os guiou pela industria de suas mãos.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
