< Salmos 78 >

1 Escutae a minha lei, povo meu: inclinae os vossos ouvidos ás palavras da minha bocca.
Tsendreño o fañòhakoo ry ondatiko, atokilaño mb’am-pivolañam-bavako o ravembia’ areoo.
2 Abrirei a minha bocca n'uma parabola; fallarei enigmas da antiguidade.
Ho sokafeko ty vavako handrazaña’e: ho lañoneko razan-­tsaontsy miheotse boak’an-kaehae’e;
3 As quaes temos ouvido e sabido, e nossos paes nol-as teem contado.
o jinanjin-tika naho fohin-tikañe vaho natalilin-droae aman-tikañeo.
4 Não as encobriremos aos seus filhos, mostrando á geração futura os louvores do Senhor, assim como a sua força e as maravilhas que fez.
Aa le tsy haetantika amo ana’ iareoo, fa hatalilin-tika amo tariratse ho avio ty fandrengeañe Iehovà, naho ty haozara’e vaho o fitoloña’e ra’elahy nifonire’eo.
5 Porque elle estabeleceu um testemunho em Jacob, e poz uma lei em Israel, a qual deu aos nossos paes para que a fizessem conhecer a seus filhos.
Fa noriza’e e Iakobe ao ty taroñe naho najado’e e Israele ao t’i Hake linili’e aman-droaen-tikañey, hañanara’ iareo o ana’ iareo,
6 Para que a geração vindoura a soubesse, os filhos que nascessem, os quaes se levantassem e a contassem a seus filhos.
hampahafohina’ iareo ty tariratse ho avy, naho o ajaja mbe hasamakeo, hitroara’ iareo hañoke o ana’eo,
7 Para que pozessem em Deus a sua esperança, e se não esquecessem das obras de Deus, mas guardassem os seus mandamentos.
soa te ho aman’Añahare ty fatokisa’e, vaho tsy handikofa’ iareo o fitoloñan’ Añahareo, fe hambena’ iereo o lili’eo;
8 E não fossem como seus paes, geração contumaz e rebelde, geração que não regeu o seu coração, e cujo espirito não foi fiel com Deus
naho tsy hitsikombe o roae’ iareoo; tariratse mitangingìñe naho miola, tariratse tsy nampifahatse troke, tsy nigahiñe aman’ Añahare ty arofo’e.
9 Os filhos de Ephraim, armados e trazendo arcos, viraram costas no dia da peleja.
Nimpitam-pale ninday fale o ana’ i Efraimeo f’ie niamboho tañ’ andro’ i hotakotakey.
10 Não guardaram o concerto de Deus, e recusaram andar na sua lei.
Tsy nambena’ iareo i fañinan’ Añaharey, vaho nifoneñe tsy hañavelo amy Tsara’ey.
11 E esqueceram-se das suas obras e das maravilhas que lhes fizera ver.
Nihaliño’ iareo o fitoloña’eo— o halatsàñe naboa’e am’ iareoo,
12 Maravilhas que elle fez á vista de seus paes na terra do Egypto, no campo de Zoan.
o raha tsitantane nanoe’e añatrefan- droae’ iareo e Mitsraimeo, an-tete’ i Tsòañe ao.
13 Dividiu o mar, e os fez passar por elle; fez com que as aguas parassem como n'um montão.
Finatsi’e i riakey naho nampisorohe’e mb’eo iereo! najoha’e hoe votry i ranoy.
14 De dia os guiou por uma nuvem, e toda a noite por uma luz de fogo.
Le niaoloa’e an-drahoñe iereo te antoandro, naho an-kazavàñ’afo te haleñe am-para’ te niporea.
15 Fendeu as penhas no deserto; e deu-lhes de beber como de grandes abysmos.
Finoi’e o vato am-patrañeo, finaha’e rano bey manahake i an-dalekey;
16 Fez sair fontes da rocha, e fez correr as aguas como rios.
Nampitotsaha’e torahañe ty lamilamy vaho nampikararaha’e rano hoe oñe.
17 E ainda proseguiram em peccar contra elle, provocando ao Altissimo na solidão.
Fe mbe nandilara’ iareo, niola amy Abo Tiañey am-babangoañ’ añe.
18 E tentaram a Deus nos seus corações, pedindo carne para o seu appetite.
Nitsohe’ iereo an-troke t’i Andrianañahare, nihalaly mahakama ty amy hadrao’iareo.
19 E fallaram contra Deus, e disseram: Acaso pode Deus preparar-nos uma mesa no deserto?
Toe, nandrabio’ iareo t’i Andrianañahare, ami’ty hoe: Mahafañalankañe fandambañañe an-dratraratra ao hao t’i Andrianañahare,
20 Eis que feriu a penha, e aguas correram d'ella; rebentaram ribeiros em abundancia: poderá tambem dar-nos pão, ou preparar carne para o seu povo?
Eka, finofo’e i vato nampidoandoan-dranoy, vaho nampanganahanae’e o torahañeo. Aa vaho hahafanjotsoa’e mofo ka? he ho fahana’e hena hao ondati’eo?
21 Pelo que o Senhor os ouviu, e se indignou: e accendeu um fogo contra Jacob, e furor tambem subiu contra Israel;
Aa ie jinaji’ Iehovà, le niforoforo ty fifombo’e, naho namiañañe afo t’Iakobe, vaho nionjoñe am’ Israele ty haviñerañe,
22 Porquanto não creram em Deus, nem confiaram na sua salvação:
Amy t’ie tsy natoky an’Andrianañahare, vaho tsy niatoa’ iareo ty fandrombaha’e;
23 Ainda que mandara ás altas nuvens, e abriu as portas dos céus,
Fe linili’e o rahoñe amboneo, naho sinoka’e o lalambein-dindìñeo,
24 E chovera sobre elles o manná para comerem, e lhes dera do trigo do céu.
nampikojojoaha’e mane ho kamae’iereo; nanjotsoa’e ampemban-dikerañe.
25 O homem comeu o pão dos anjos; elle lhes mandou comida a fartar.
Nikama ty mofom-panalolahy ondatio! nampidobaña’e mahakama nahaeneñe!
26 Fez ventar o vento do oriente nos céus, e o trouxe do sul com a sua força.
Nampikofaohe’e an-dikerañe ey ty tiok’ atiñanañe vaho nitehafe’e an-­kaozarañe i tiok’ atimoy.
27 E choveu sobre elles carne como pó, e aves d'azas como a areia do mar.
Nampidoañe’e am’ iareo ty hena hoe lemboke, voroñe amañ’elatse mira amo fasen-driakeo!
28 E as fez cair no meio do seu arraial, ao redor de suas habitações.
nampivotrahe’e aivo’ ty tobe’e ao, niarikoboñe i Toem-pimoneña’ey.
29 Então comeram e se fartaram bem; pois lhes cumpriu o seu desejo.
Aa le nikama iareo vaho nianjañe amy te nanjotsoa’e ty hasiji’ iareo.
30 Não refreiaram o seu appetite. Ainda lhes estava a comida na bocca,
Ie mboe nibòro ty drao’ iareo, mbe tam-palie’ iareo ao i henay,
31 Quando a ira de Deus desceu sobre elles, e matou os mais gordos d'elles, e feriu os escolhidos d'Israel.
le nihelofe’ ty haviñeran’ Añahare navetra’e o nanjofak’ am’iereoo, vaho nampihotrahe’e o jinoboñ’ Israeleo.
32 Com tudo isto ainda peccaram, e não deram credito ás suas maravilhas.
Ie amy zay iaby, mbe nitolon-kakeo iereo, tsy niantoke o fitoloña’e fanjakao.
33 Pelo que consumiu os seus dias na vaidade e os seus annos na angustia.
Aa le nampigadoña’e an-kamodoañe ty andro’ iareo, naho an-­kebahebake ty tao’ iareo.
34 Quando os matava, então o procuravam; e voltavam, e de madrugada buscavam a Deus.
Ie zinevo’e iereo, naho nipay aze, nisoloho vaho nitsoeke an’Andrianañahare,
35 E se lembravam de que Deus era a sua rocha, e o Deus Altissimo o seu Redemptor.
le nahatiahy te lamilami’ iareo t’i Andrianamboatse, naho t’ie Mpijeba’ iareo i Andrianañaharen-dindimoneñey.
36 Todavia lisongeavam-n'o com a bocca, e com a lingua lhe mentiam.
Fe kinabea’ iareo am-palie; vaho nandañitse am-pameleke.
37 Porque o seu coração não era recto para com elle, nem foram fieis no seu concerto.
Toe tsy nifahatse ama’e o arofo’ iareoo, naho tsy nigahiñe amy fañìna’ey.
38 Porém elle, que é misericordioso, perdoou a sua iniquidade: e não os destruiu, antes muitas vezes desviou d'elles o seu furor, e não despertou toda a sua ira
Fe amy fitretreza’ey, le hinaha’e o hakeo’ iareoo, naho tsy rinotsa’e; beteke natoli’e ty haviñera’e, vaho tsy fonga nitroboa’e o fifombo’eo!
39 Porque se lembrou de que eram de carne, vento que vae e não torna.
Nitiahi’e te nofotse avao iareo, tioke mihelañe naho tsy mibalike.
40 Quantas vezes o provocaram no deserto, e o molestaram na solidão!
Impire hao ty niodia’ iareo am-patrambey añe, vaho nampioje’Aze an-dratraratra añe?
41 Voltaram atraz, e tentaram a Deus; e limitaram o Sancto d'Israel.
Eka, niamboho naho nitsok’ an’Andrianañahare iereo, vaho nanigike i Masi’ Israeley
42 Não se lembraram da sua mão, nem do dia em que os livrou do adversario:
Tsy nitiahi’ iereo ty fità’e, i andro nijebaña’e iareo amy rafelahiy,
43 Como obrou os seus signaes no Egypto, e as suas maravilhas no campo de Zoan;
Ie nampipoha’e e Mitsraime añe o vilo’eo naho an-tete’ i Tsòañe ao o halatsà’eo.
44 E converteu os seus rios em sangue, e as suas correntes, para que não podessem beber.
Nafote’e ho lio o saka’ iareoo, vaho tsy nimete kamaeñe o toraha’ iareoo.
45 Enviou entre elles enxames de moscas que os consumiram, e rãs que os destruiram.
Nañiraha’e laletse nifamorohotse, namotseke, naho sahoñe nandrotsake.
46 Deu tambem ao pulgão a sua novidade, e o seu trabalho aos gafanhotos.
Natolo’e amo oletseo ty havokara’ iareo, amo valalao ty tolim-pitoloña’ iareo.
47 Destruiu as suas vinhas com saraiva, e os seus sycomoros com pedrisco.
Rinotsa’e ami’ty havandra ty vahe’ iareo, naho an-drano-panala o sakoa’ iareoo.
48 Tambem entregou o seu gado á saraiva, e os seus rebanhos ás brazas ardentes.
Nengae’e amy havandray o añombe’ iareoo, vaho an-kelatse nibelabela o mpirai-tro’ iareoo.
49 Lançou sobre elles o ardor da sua ira, furor, indignação, e angustia, mandando maus anjos contra elles.
Nahitri’e am’iereo ty fiforoforoa’e; fifomboañe naho haviñerañe vaho hankàñe; firimboñan’ anjely mpandrotsake.
50 Preparou caminho á sua ira; não retirou as suas almas da morte, mas entregou á pestilencia as suas vidas.
Nampimirae’e lalañe i haviñera’ey; tsy navotso’e am-pihomahañe ty fiai’iareo, fa napo’e ho zamanen-kiria ty havelo’ iareo
51 E feriu a todo o primogenito no Egypto, primicias da sua força nas tendas de Cão.
Binaibai’e ze hene tañoloñoloña’ i Mitsraime, ty lohan-kaozara’iareo an-kiboho’ i Kame ao.
52 Mas fez com que o seu povo saisse como ovelhas, e os guiou pelo deserto como um rebanho.
Nonjone’e hoe añondry ondati’eo; vaho niaoloa’e mb’am-babangoañe añe hoe lia-raike.
53 E os guiou com segurança, que não temeram; mas o mar cobriu os seus inimigos.
Nindese’e tsy nolañeñe, le tsy nihembañe iereo, vaho nampiopoe’ i riakey o rafelahio.
54 E o trouxe até ao termo do seu sanctuario, até este monte que a sua dextra adquiriu.
Nindese’e mb’an-tane’e miavake mb’eo, sikala’ami’ty vohitse vinilim-pità’e havana toy.
55 E expulsou as nações de diante d'elles, e as partiu em herança por linha, e fez habitar em suas tendas as tribus d'Israel.
Rinoa’e aolo’ iareo ka o kilakila’ndatio; le zinara’e an-taly ty lova’ iareo, vaho nampitobea’e amo akiba’ iareoo o fifokoa’ Israeleo.
56 Comtudo tentaram e provocaram o Deus altissimo, e não guardaram os seus testemunhos.
F’ie nangala-pañahy naho niola aman’Añahare Andindimoneñe, vaho tsy nambena’ iereo o taro’eo;
57 Mas retiraram-se para traz, e portaram-se infielmente como seus paes: viraram-se como um arco enganoso.
Te mone niba­lintoa naho nañorike ty tsy fatokisan-droae’ iareo; niolake hoe fale mibatriotse.
58 Pois o provocaram á ira com os seus altos, e moveram o seu zelo com as suas imagens de esculptura.
Ie nikai-jaka ama’e amo tamboho’ iareo; vaho nampamarahy aze amo raham-pahasive’iareoo.
59 Deus ouviu isto e se indignou; e aborreceu a Israel em grande maneira.
Nahajanjiñe t’i Andrianañahare le nifombo vaho niheje’e vintañe t’Israele.
60 Pelo que desamparou o tabernaculo em Silo, a tenda que estabeleceu entre os homens.
Le naforintse’e ty kivoho’e e Silo ao, i akiba nanoe’e himoneña’e añivo’ondatioy.
61 E deu a sua força ao captiveiro; e a sua gloria á mão do inimigo.
Nasese’e mb’ am-pandrohizañe añe ty haozara’e, le am-pità’ o rafelahio ty enge’e.
62 E entregou o seu povo á espada; e se enfureceu contra a sua herança.
Natolo’e ami’ty fibara ka ondati’eo, naha-fiforoforo Aze i lova’ey.
63 O fogo consumiu os seus mancebos, e as suas donzellas não foram dadas em casamento.
Nabotse’ ty afo o ajalahi’eo; naho tsy nanan-tsabo haonjoñe o somondrara’eo.
64 Os seus sacerdotes cairam á espada, e as suas viuvas não fizeram lamentação.
Nampikorovohem-pibara o mpisoro’ iareoo, naho tsy ­nahafandala o remavoi’ iareoo.
65 Então o Senhor despertou, como quem acaba de dormir, como um valente que se alegra com o vinho.
Nivañoñe amy zao t’i Talè hoe nirotse, manahake ty fanalolahy niopoen-divay.
66 E feriu os seus adversarios por detraz, e pôl-os em perpetuo desprezo.
Nampipolie’e an-dafa o rafelahi’eo, le nametsaha’e hasalarañe tsy modo kitro katroke.
67 Além d'isto, recusou o tabernaculo de José, e não elegeu a tribu d'Ephraim.
Mbore nifarie’e ty kivoho’ Iosefe; le tsy jinobo’e ty tarira’ i Efraime.
68 Antes elegeu a tribu de Judah; o monte de Sião, que elle amava.
Fe ginene’e ty fifokoa’ Iehodà, i vohy Tsiône nikokoa’ey.
69 E edificou o seu sanctuario como altos palacios, como a terra que fundou para sempre.
Rinanji’e hoe o haboañeo i toe’e miavakey, manahake ty tane naore’e ho nainai’e tsy ho modo toy.
70 Tambem elegeu a David seu servo, e o tirou dos apriscos das ovelhas:
Jinobo’e ka t’i Davide mpitoro’e, rinambe’e amo golobon’añondrio.
71 E o tirou do cuidado das que se achavam prenhes; para apascentar a Jacob, seu povo, e a Israel, sua herança.
Boak’ am-piarahañe o añondry mampinonoo ty nendesa’e aze hiaraha’e o tiri’ Iakobe ondati’eo, naho Israele lova’ey
72 Assim os apascentou, segundo a integridade do seu coração, e os guiou pela industria de suas mãos.
Nifahana’e añ’ arofo-vañonañe le niaoloa’e am-pitàñe mahimbañe.

< Salmos 78 >