Salmos 77
1 Clamei ao Senhor com a minha voz: a Deus levantei a minha voz, e elle inclinou para mim os ouvidos.
Стриг ку гласул меу кэтре Думнезеу, стриг ку гласул меу кэтре Думнезеу, ши Ел мэ ва аскулта.
2 No dia da minha angustia busquei ao Senhor: a minha mão se estendeu de noite, e não cessava; a minha alma recusava ser consolada.
Ын зиуа неказулуй меу, каут пе Домнул; ноаптя, мыниле ымь стау ынтинсе фэрэ курмаре; суфлетул меу ну вря ничо мынгыере.
3 Lembrava-me de Deus, e me perturbei: queixava-me, e o meu espirito desfallecia (Selah)
Мь-адук аминте де Думнезеу ши ӂем; мэ гындеск адынк ын мине ши ми се мыхнеште духул.
4 Sustentaste os meus olhos acordados: estou tão perturbado que não posso fallar.
Ту ымь ций плеоапеле дескисе ши, де мулт че мэ фрэмынт, ну пот ворби.
5 Considerava os dias da antiguidade, os annos dos tempos antigos.
Мэ гындеск ла зилеле де демулт, ла аний де одиниоарэ.
6 De noite chamei á lembrança o meu cantico: meditei em meu coração, e o meu espirito esquadrinhou.
Мэ гындеск ла кынтэриле меле ноаптя, куӂет адынк ынэунтрул инимий меле, ымь каде духул пе гындурь ши зик:
7 Rejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favoravel?
„Ва лепэда Домнул пентру тотдяуна? Ши ну ва май фи Ел биневоитор?
8 Cessou para sempre a sua benignidade? acabou-se já a promessa de geração em geração?
С-а испрэвит бунэтатя Луй пе вечие? С-а дус фэгэдуинца Луй пентру тотдяуна?
9 Esqueceu-se Deus de ter misericordia? ou encerrou elle as suas misericordias na sua ira? (Selah)
А уйтат Думнезеу сэ айбэ милэ? Шь-а трас Ел, ын мыния Луй, ынапой ындураря?”
10 E eu disse: A minha enfermidade é esta: mas eu me lembrei dos annos da dextra do Altissimo.
Атунч ымь зик: „Чея че мэ фаче сэ суфэр есте кэ дряпта Челуй Пряыналт ну май есте ачеяшь.”
11 Eu me lembrarei das obras do Senhor: certamente que eu me lembrarei das tuas maravilhas da antiguidade.
Дар тот вой лэуда лукрэриле Домнулуй, кэч ымь адук аминте де минуниле Тале де одиниоарэ;
12 Meditarei tambem em todas as tuas obras, e fallarei dos teus feitos.
да, мэ вой гынди ла тоате лукрэриле Тале ши вой луа аминте ла тоате испрэвиле Тале.
13 O teu caminho, ó Deus, está no sanctuario. Quem é Deus tão grande como o nosso Deus?
Думнезеуле, кэиле Тале сунт сфинте! Каре думнезеу есте маре ка Думнезеул ностру?
14 Tu és o Deus que fazes maravilhas: tu fizeste notoria a tua força entre os povos.
Ту ешть Думнезеул каре фаче минунь; Ту Ць-ай арэтат путеря принтре попоаре.
15 Com o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacob e de José (Selah)
Прин брацул Тэу, Ту ай избэвит пе попорул Тэу, пе фиий луй Иаков ши ай луй Иосиф.
16 As aguas te viram, ó Deus, as aguas te viram, e tremeram; os abysmos tambem se abalaram.
Кынд Те-ау вэзут апеле, Думнезеуле, кынд Те-ау вэзут апеле, с-ау кутремурат ши адынкуриле с-ау мишкат.
17 As nuvens lançaram agua, os céus deram um som; as tuas frechas correram d'uma para outra parte.
Норий ау турнат апэ ку гэлята, тунетул а рэсунат ын норь, ши сэӂециле Тале ау збурат ын тоате пэрциле.
18 A voz do teu trovão estava no céu; os relampagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.
Тунетул Тэу а избукнит ын выртеж де вынт, фулӂереле ау луминат лумя: пэмынтул с-а мишкат ши с-а кутремурат.
19 O teu caminho é no mar, e as tuas veredas nas grandes aguas, e os teus passos não são conhecidos.
Ць-ай кроит ун друм прин маре, о кэраре прин апеле челе марь, ши ну Ци с-ау май куноскут урмеле.
20 Guiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moysés e d'Aarão.
Ай повэцуит пе попорул Тэу ка пе о турмэ, прин мына луй Мойсе ши Аарон.
