Salmos 77
1 Clamei ao Senhor com a minha voz: a Deus levantei a minha voz, e elle inclinou para mim os ouvidos.
Voor muziekbegeleiding; voor Jedoetoen. Een psalm van Asaf. Luide roep ik tot Jahweh; Luide tot God, opdat Hij mij hore!
2 No dia da minha angustia busquei ao Senhor: a minha mão se estendeu de noite, e não cessava; a minha alma recusava ser consolada.
Overdag zoek ik in mijn benauwdheid den Heer, ‘s Nachts strekken mijn handen zich uit, onvermoeid.
3 Lembrava-me de Deus, e me perturbei: queixava-me, e o meu espirito desfallecia (Selah)
Mijn ziel weigert troost: denk ik aan God, ik moet kreunen; Peins ik na, mijn geest is verslagen.
4 Sustentaste os meus olhos acordados: estou tão perturbado que não posso fallar.
Ik kan mijn ogen niet sluiten, En van onrust niet spreken.
5 Considerava os dias da antiguidade, os annos dos tempos antigos.
Ik denk aan de oude dagen terug, En herinner me weer de vroegere jaren;
6 De noite chamei á lembrança o meu cantico: meditei em meu coração, e o meu espirito esquadrinhou.
Ik lig er ‘s nachts over te peinzen, Te klagen, en in mijn gedachten te tobben.
7 Rejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favoravel?
Zou de Heer dan voor altijd verstoten, En nooit genadig meer zijn;
8 Cessou para sempre a sua benignidade? acabou-se já a promessa de geração em geração?
Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;
9 Esqueceu-se Deus de ter misericordia? ou encerrou elle as suas misericordias na sua ira? (Selah)
Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?
10 E eu disse: A minha enfermidade é esta: mas eu me lembrei dos annos da dextra do Altissimo.
Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!
11 Eu me lembrarei das obras do Senhor: certamente que eu me lembrarei das tuas maravilhas da antiguidade.
Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;
12 Meditarei tambem em todas as tuas obras, e fallarei dos teus feitos.
Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.
13 O teu caminho, ó Deus, está no sanctuario. Quem é Deus tão grande como o nosso Deus?
Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!
14 Tu és o Deus que fazes maravilhas: tu fizeste notoria a tua força entre os povos.
Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!
15 Com o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacob e de José (Selah)
Gij hebt door uw arm uw volk verlost, De zonen van Jakob en Josef!
16 As aguas te viram, ó Deus, as aguas te viram, e tremeram; os abysmos tambem se abalaram.
De wateren zagen U, o God, De wateren zagen U en beefden, Zelfs de zeeën begonnen te rillen;
17 As nuvens lançaram agua, os céus deram um som; as tuas frechas correram d'uma para outra parte.
De wolken goten stromen neer, Het zwerk daverde en dreunde, Langs alle kant vlogen uw schichten rond.
18 A voz do teu trovão estava no céu; os relampagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.
Uw donder kraakte en rolde, Uw bliksems verlichtten de wereld, De aarde rilde en beefde!
19 O teu caminho é no mar, e as tuas veredas nas grandes aguas, e os teus passos não são conhecidos.
Uw weg liep midden door de zee, Uw pad door onstuimige wateren; Toch bleven uw sporen onzichtbaar!
20 Guiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moysés e d'Aarão.
Zo hebt Gij uw volk als schapen geleid, Door de hand van Moses en Aäron!
