< Salmos 44 >
1 Ó Deus, nós ouvimos com os nossos ouvidos, e nossos paes nos teem contado a obra que fizeste em seus dias, nos tempos da antiguidade.
Ki te tino kaiwhakatangi, ma nga tama a Koraha. He Makiri. E te Atua, kua rongo o matou taringa, kua korerotia ki a matou e o matou matua, nga mahi i mahia e koe i o ratou ra, i nga ra o mua.
2 Como expelliste as nações com a tua mão e os plantaste a elles: como affligiste os povos e os derribaste.
Nau nga tauiwi i pana ki tou ringa, nau ratou i whakato: nau nga iwi i whiu, a whakamararatia ana ratou.
3 Pois não conquistaram a terra pela sua espada, nem o seu braço os salvou, mas a tua dextra e o teu braço, e a luz da tua face, porquanto te agradaste d'elles.
Ehara hoki i te mea, na ta ratou hoari i whiwhi ai ratou ki te whenua, ehara to ratou takakau i te mea i ora ai ratou: engari na tou matau, na tou takakau hoki, na te marama ano o tou mata, he pai hoki nou ki a ratou.
4 Tu és o meu Rei, ó Deus: ordena salvações para Jacob.
E te Atua, ko koe toku Kingi: whakahaua he whakaora mo Hakapa.
5 Por ti escornearemos os nossos inimigos: pelo teu nome pizaremos os que se levantam contra nós:
Mau ka turaki ai matou i o matou hoariri; ma tou ingoa ka takahia ai e matou te hunga e whakatika ana ki a matou.
6 Pois eu não confiarei no meu arco, nem a minha espada me salvará.
E kore hoki ahau e whakawhirinaki ki taku kopere: e kore ano taku hoari e whakaora i ahau.
7 Mas tu nos salvaste dos nossos inimigos, e confundiste os que nos aborreciam.
Nau hoki matou i ora ai i o matou hoariri: nau ano i whakama ai te hunga i kino ki a matou.
8 Em Deus nos gloriamos todo o dia, e louvamos o teu nome eternamente (Selah)
Ko te Atua ta matou e whakamanamana ai i te roa o te ra: ka whakamoemiti ano matou ki tou ingoa ake ake. (Hera)
9 Mas agora tu nos rejeitaste e nos confundiste, e não saes com os nossos exercitos.
Otira kua panga nei matou e koe, kua meinga kia whakama: kahore hoki koe kia haere tahi me a matou taua.
10 Faze-nos retirar do inimigo, e aquelles que nos odeiam nos saqueiam para si.
Kua meinga matou kia hoki whakamuri mai i te hoariri; kei te pahua ano i etahi ma ratou te hunga e kino ana ki a matou.
11 Tu nos entregaste como ovelhas para comer, e nos espalhaste entre as nações.
Kua hoatu matou e koe, ano he hipi e kainga ana: kua marara ki roto ki nga tauiwi.
12 Tu vendes por nada o teu povo, e não augmentas a tua riqueza com o seu preço.
E hokona ana e koe tau iwi, a hore he utu: kahore hoki koe e whiwhi rawa i te utu mo ratou.
13 Tu nos pões por opprobrio aos nossos visinhos, por escarneo e zombaria de aquelles que estão á roda de nós.
E meinga ana matou e koe hei tawainga ma o matou hoa kainga; hei whakahaweatanga, hei whakakatanga mai ma te hunga i tetahi taha, i tetahi taha o matou.
14 Tu nos pões por proverbio entre as nações, por movimento de cabeça entre os povos.
E meinga ana matou e koe hei whakatauki ma nga tauiwi; hei rurutanga matenga ma nga iwi.
15 A minha confusão está constantemente diante de mim, e a vergonha do meu rosto me cobre:
Kei mua tonu i ahau toku whakama; kua taupokina ahau e te pawera o toku mata;
16 Á voz d'aquelle que affronta e blasphema, por causa do inimigo e do vingador.
I te reo o te kaitawai, o te kaikohukohu; i te hoariri, i te kairapu utu.
17 Tudo isto nos sobreveiu: comtudo não nos esquecemos de ti, nem nos houvemos falsamente contra o teu concerto.
Kua pa katoa tenei ki a matou; heoi kahore matou i wareware ki a koe, kihai ano i teka ki tau kawenata.
18 O nosso coração não voltou atraz, nem os nossos passos se desviaram das tuas veredas;
Kahore to matou ngakau i tahuri whakamuri; kihai ano o matou hikoinga i peka ke i tau ara;
19 Ainda que nos quebrantaste n'um logar de dragões, e nos cobriste com a sombra da morte.
I maru ai matou i a koe i te wahi o nga tarakona; a taupoki rawa ki te atarangi o te mate.
20 Se nós esquecemos o nome do nosso Deus, e estendemos as nossas mãos para um deus estranho,
Mehemea kua wareware matou ki te ingoa o to matou Atua, kua totoro ranei o matou ringa ki te atua ke;
21 Porventura não esquadrinhará Deus isso? pois elle sabe os segredos do coração.
E kore ranei tenei e ata tirohia e te Atua? E matau ana hoki ia ki nga mea ngaro o te ngakau.
22 Sim, por amor de ti, somos mortos todo o dia: somos tidos na conta de ovelhas para o matadouro.
Mou nei hoki matou i patua ai i te ra roa nei: kiia iho matou he hipi e patua ana.
23 Desperta, porque dormes, Senhor? acorda, não nos rejeites para sempre.
E ara, he aha koe ka moe ai, e te Ariki? Whakatika, kaua matou e panga tonutia.
24 Porque escondes a tua face, e te esqueces da nossa miseria e da nossa oppressão?
He aha koe ka huna ai i tou mata? ka wareware ai ki to matou mamae, ki to matou tukinotanga?
25 Pois a nossa alma está abatida até ao pó; o nosso ventre se apega á terra.
Kua piko nei hoki to matou wairua ki raro ki te puehu; piri rawa to matou kopu ki te whenua.
26 Levanta-te em nosso auxilio, e resgata-nos por amor das tuas misericordias.
E ara, hei awhina i a matou; kia mahara ki tou aroha, a hokona matou.