Salmos 38
1 A Senhor, não me reprehendas na tua ira, nem me castigues em teu furor.
Доамне, ну мэ мустра ын мыния Та ши ну мэ педепси ын урӂия Та!
2 Porque as tuas frechas se cravaram em mim, e a tua mão sobre mim desceu.
Кэч сэӂециле Тале с-ау ынфипт ын мине ши мына Та апасэ асупра мя.
3 Não ha coisa sã na minha carne, por causa da tua colera; nem ha paz em meus ossos, por causa do meu peccado.
Н-а май рэмас нимик сэнэтос ын карня мя дин причина мынией Тале; ну май есте ничо влагэ ын оаселе меле ын урма пэкатулуй меу.
4 Pois já as minhas iniquidades sobrepassam a minha cabeça: como carga pesada são de mais para as minhas forças.
Кэч фэрэделеӂиле меле се ридикэ дясупра капулуй меу; ка о поварэ гря, сунт пря греле пентру мине.
5 As minhas chagas cheiram mal e estão corruptas, por causa da minha loucura.
Рэниле меле мирос греу ши сунт плине де коптурэ, ын урма небунией меле.
6 Estou encurvado, estou muito abatido, ando lamentando todo o dia.
Сунт гырбовит, песте мэсурэ де истовит. Тоатэ зиуа умблу плин де ынтристаре.
7 Porque as minhas ilhargas estão cheias de ardor, e não ha coisa sã na minha carne.
Кэч о дурере арзэтоаре ымь мистуе мэрунтаеле ши н-а май рэмас нимик сэнэтос ын карня мя.
8 Estou fraco e mui quebrantado; tenho rugido pela inquietação do meu coração.
Сунт фэрэ путере, здробит ку десэвыршире; тулбураря инимий меле мэ фаче сэ ӂем.
9 Senhor, diante de ti está todo o meu desejo, e o meu gemido não te é occulto.
Доамне, тоате доринцеле меле сунт ынаинтя Та ши суспинеле меле ну-Ць сунт аскунсе.
10 O meu coração dá voltas, a minha força me falta; emquanto á luz dos meus olhos, ella me deixou.
Инима ымь бате ку тэрие, путеря мэ пэрэсеште ши лумина окилор мей ну май есте ку мине.
11 Os meus amigos e os meus propinquos estão ao longe da minha chaga; e os meus parentes se pôem em distancia.
Приетений ши куноскуций мей се депэртязэ де рана мя ши руделе меле стау деопарте.
12 Tambem os que buscam a minha vida me armam laços, e os que procuram o meu mal fallam coisas que damnificam, e imaginam astucias todo o dia.
Чей че вор сэ-мь я вяца ышь ынтинд курселе, чей че-мь каутэ ненорочиря спун рэутэць ши тоатэ зиуа урзеск ла ыншелэторий.
13 Mas eu, como surdo, não ouvia, e era como mudo que não abre a bocca.
Яр еу сунт ка ун сурд: н-ауд; сунт ка ун мут, каре ну дескиде гура.
14 Assim eu sou como homem que não ouve, e em cuja bocca não ha reprovação.
Сунт ка ун ом каре н-ауде ши ын гура кэруя ну есте ничун рэспунс.
15 Porque em ti, Senhor, espero; tu, Senhor meu Deus, me ouvirás.
Доамне, ын Тине нэдэждуеск; Ту вей рэспунде, Доамне Думнезеуле!
16 Porque dizia eu: Ouve-me, para que se não alegrem de mim: quando escorrega o meu pé, elles se engrandecem contra mim.
Кэч зик: „Ну ынгэдуи сэ се букуре врэжмаший мей де мине ши сэ се фудуляскэ ымпотрива мя, кынд ми се клатинэ пичорул!”
17 Porque estou prestes a coxear; a minha dôr está constantemente perante mim.
Кэч сунт апроапе сэ кад ши дуреря мя есте тотдяуна ынаинтя мя.
18 Porque eu declararei a minha iniquidade; affligir-me-hei por causa do meu peccado.
Ымь мэртурисеск фэрэделеӂя, мэ доаре де пэкатул меу.
19 Mas os meus inimigos estão vivos e são fortes, e os que sem causa me odeiam se engrandecem.
Дар врэжмаший мей сунт плинь де вяцэ ши плинь де путере; чей че мэ урэск фэрэ темей сунт мулць ла нумэр.
20 Os que dão mal pelo bem são meus adversarios, porquanto eu sigo o que é bom.
Ей ымь ынторк рэу пентру бине, ымь сунт потривничь, пентру кэ еу урмэреск бинеле.
21 Não me desampares, Senhor, meu Deus, não te alongues de mim.
Ну мэ пэрэси, Доамне! Думнезеуле, ну Те депэрта де мине!
22 Apressa-te em meu auxilio, Senhor, minha salvação.
Вино деграбэ ын ажуторул меу, Доамне, Мынтуиря мя!
