Salmos 22

1 Meu Deus, meu Deus, porque me desamparaste? porque te alongas do meu auxilio e das palavras do meu bramido?

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «غزال سحرگاهی». ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟ چرا دور ایستاده‌ای و ناله‌ام را نمی‌شنوی و به نجاتم نمی‌شتابی؟

2 Meu Deus, eu clamo de dia, e tu não me ouves; de noite, e não tenho socego.

شب و روز می‌نالم و آرامی ندارم، اما تو مرا اجابت نمی‌کنی.

3 Porém tu és Sancto, o que habitas entre os louvores d'Israel.

با وجود این، تو قدوسی و در سرودهای ستایشی اسرائیل جا داری.

4 Em ti confiaram nossos paes; confiaram, e tu os livraste.

پدران ما به تو توکل کردند و تو ایشان را نجات دادی.

5 A ti clamaram e escaparam; em ti confiaram, e não foram confundidos.

نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. ایشان بر تو توکل کردند و نومید و سرافکنده نشدند.

6 Mas eu sou verme, e não homem, opprobrio dos homens e desprezado do povo.

اما من مانند کرم پست شده‌ام؛ مرا انسان به حساب نمی‌آورند. نزد قوم خود خوار و حقیر شده‌ام.

7 Todos os que vêem zombam de mim, arreganham os beiços e meneiam a cabeça, dizendo:

هر که مرا می‌بیند، مسخره می‌کند. آنها سر خود را تکان می‌دهند و با طعنه می‌گویند:

8 Confiou no Senhor, que o livre; livre-o, pois n'elle tem prazer.

«آیا این همان کسی است که بر خداوند توکل داشت؟ پس بگذار خداوند نجاتش دهد! اگر خداوند او را دوست دارد، بگذار رهایی‌اش بخشد؟»

9 Mas tu és o que me tiraste do ventre: fizeste-me esperar, estando aos peitos de minha mãe.

ای خداوند، این تو بودی که مرا از رَحِم مادرم به دنیا آوردی. وقتی هنوز بر سینه‌های مادرم بودم، تو از من مراقبت نمودی.

10 Sobre ti fui lançado desde a madre; tu és o meu Deus desde o ventre de minha mãe.

هنگام تولدم مرا به تو سپردند؛ از وقتی متولد شدم خدای من تو بودی.

11 Não te alongues de mim, pois a angustia está perto, e não ha quem ajude.

اکنون نیز مرا ترک نکن، زیرا خطر در کمین است و غیر از تو کسی نیست که به داد من برسد.

12 Muitos toiros me cercaram; fortes toiros de Bazan me rodearam.

دشمنانم مانند گاوان نر سرزمین «باشان» مرا محاصره کرده‌اند.

13 Abriram contra mim suas boccas, como um leão que despedaça e que ruge.

همچون شیران درندۀ غرّان، دهان خود را باز کرده‌اند تا مرا بدرند.

14 Como agua me derramei, e todos os meus ossos se desconjuntaram: o meu coração é como cera, derreteu-se no meio das minhas entranhas.

نیرویی در من نمانده است. تمام بندهای استخوانهایم از هم جدا شده‌اند. دلم مانند موم آب می‌شود.

15 A minha força se seccou como um caco, e a lingua se me pega ao paladar: e me pozeste no pó da morte.

گلویم همچون ظرف گلی خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. تو مرا به لب گور کشانده‌ای.

16 Pois me rodearam cães: o ajuntamento de malfeitores me cercou, traspassaram-me as mãos e os pés.

دشمنانم مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند. مردم بدکار و شرور مرا احاطه نموده‌اند. دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند.

17 Poderia contar todos os meus ossos: elles o vêem e me contemplam.

از فرط لاغری تمام استخوانهایم دیده می‌شوند؛ بدکاران به من خیره شده‌اند.

18 Repartem entre si os meus vestidos, e lançam sortes sobre a minha tunica.

لباسهایم را میان خود تقسیم کردند و بر ردای من قرعه انداختند.

19 Mas tu, Senhor, não te alongues de mim: força minha, apressa-te em soccorrer-me.

ای خداوند، از من دور نشو؛ ای قوت من، به یاری من بشتاب!

20 Livra-me a minha alma da espada, e a minha predilecta da força do cão.

جانم را از شمشیر برهان و زندگی مرا از چنگ این سگان نجات ده.

21 Salva-me da bocca do leão, sim, ouviste-me, desde as pontas dos unicornios.

مرا از دهان این شیران برهان؛ مرا از شاخهای این گاوان وحشی نجات ده!

22 Então declararei o teu nome aos meus irmãos: louvar-te-hei no meio da congregação.

نام تو را به برادران و خواهرانم اعلام خواهم کرد، و در میان جماعت، تو را خواهم ستود.

23 Vós, que temeis ao Senhor, louvae-o; todos vós, semente de Jacob, glorificae-o; e temei-o todos vós, semente d'Israel.

ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گویید! ای فرزندان یعقوب، وی را گرامی بدارید! ای بنی‌اسرائیل او را بپرستید!

24 Porque não desprezou nem abominou a afflicção do afflicto, nem escondeu d'elle o seu rosto; antes, quando elle clamou, o ouviu.

او فقیران را فراموش نمی‌کند و مصیبت آنها را نادیده نمی‌گیرد؛ روی خود را از آنها بر نمی‌گرداند، بلکه دعای آنها را می‌شنود و آن را اجابت می‌کند.

25 O meu louvor virá de ti na grande congregação: pagarei os meus votos perante os que o temem.

در حضور جماعت بزرگ، تو را خواهم ستود. نذرهای خود را در حضور پرستندگانت ادا خواهم نمود.

26 Os mansos comerão e se fartarão; louvarão ao Senhor os que o buscam: o vosso coração viverá eternamente.

فقیران غذا خواهند خورد و سیر خواهند شد. طالبان خداوند او را ستایش خواهند کرد. باشد که آنان همیشه زنده‌دل و کامیاب باشند!

27 Todos os limites da terra se lembrarão, e se converterão ao Senhor: e todas as gerações das nações adorarão perante a tua face.

همهٔ مردم جهان خداوند را به یاد خواهند داشت؛ همهٔ قومها به سوی خداوند بازگشت خواهند نمود و او را پرستش خواهند کرد.

28 Porque o reino é do Senhor, e elle domina entre as nações.

زیرا فرمانروایی از آن خداوند است و او بر قومها حکومت می‌کند.

29 Todos os que na terra são gordos comerão e adorarão, e todos os que descem ao pó se prostrarão perante elle: e ninguem poderá reter viva a sua alma.

همهٔ متکبران جهان در حضور او به خاک خواهند افتاد و او را سجده خواهند کرد؛ همهٔ انسانهای فانی در حضورش زانو خواهند زد!

30 Uma semente o servirá: será contada ao Senhor de geração em geração.

نسلهای آینده او را عبادت خواهند کرد، زیرا از پدران خود دربارهٔ کارهای خدا خواهند شنید.

31 Chegarão e annunciarão a sua justiça ao povo que nascer, porquanto elle o fez.

به فرزندانی که در آینده متولد خواهند شد، گفته خواهد شد که خداوند قوم خود را نجات داده است.