Salmos 2

1 Porque se amotinam as gentes, e os povos imaginam a vaidade?

Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

2 Os reis da terra se levantam, e os principes consultam juntamente contra o Senhor e contra o seu ungido, dizendo:

Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

3 Rompamos as suas ataduras, e sacudamos de nós as suas cordas.

“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

4 Aquelle que habita nos céus se rirá: o Senhor zombará d'elles.

Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

5 Então lhes fallará na sua ira, e no seu furor os turbará.

Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

6 Eu porém ungi o meu Rei sobre o meu sancto monte de Sião.

Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

7 Recitarei o decreto: o Senhor me disse: Tu és meu Filho, eu hoje te gerei.

RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

8 Pede-me, e eu te darei as nações por herança, e os fins da terra por tua possessão.

Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

9 Tu os esmigalharás com uma vara de ferro; tu os despedaçarás como a um vaso de oleiro.

Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

10 Agora pois, ó reis, sêde prudentes; deixae-vos instruir, juizes da terra.

Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

11 Servi ao Senhor com temor, e alegrae-vos com tremor.

RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

12 Beijae ao Filho, para que se não ire, e pereçaes no caminho, quando em breve se accender a sua ira: bemaventurados todos aquelles que n'elle confiam.

Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!