Salmos 2

1 Porque se amotinam as gentes, e os povos imaginam a vaidade?

Zakaj besnijo pogani in ljudstvo domišlja prazno stvar?

2 Os reis da terra se levantam, e os principes consultam juntamente contra o Senhor e contra o seu ungido, dizendo:

Kralji zemlje so se usmerili in vladarji se skupaj posvetujejo zoper Gospoda in zoper njegovega maziljenca, rekoč:

3 Rompamos as suas ataduras, e sacudamos de nós as suas cordas.

»Pretrgajmo njihove vezi in odvrzimo njihove vrvi od sebe.«

4 Aquelle que habita nos céus se rirá: o Senhor zombará d'elles.

Tisti, ki sedi v nebesih, se bo smejal. Gospod jih bo imel v posmeh.

5 Então lhes fallará na sua ira, e no seu furor os turbará.

Potem jim bo govoril v svojem besu in jih nadlegoval v svojem bridkem nezadovoljstvu.

6 Eu porém ungi o meu Rei sobre o meu sancto monte de Sião.

»Vendarle sem jaz postavil svojega kralja na svoji sveti gori Sion.«

7 Recitarei o decreto: o Senhor me disse: Tu és meu Filho, eu hoje te gerei.

Oznanil bom odlok. Gospod mi je rekel: »Ti si moj Sin. Ta dan sem te rodil.

8 Pede-me, e eu te darei as nações por herança, e os fins da terra por tua possessão.

Zahtevaj od mene in dal ti bom pogane za tvojo dediščino in najbolj oddaljene kraje zemlje za tvojo posest.

9 Tu os esmigalharás com uma vara de ferro; tu os despedaçarás como a um vaso de oleiro.

Zdrobil jih boš z železno palico, raztreščil jih boš na koščke kakor lončarjevo posodo.«

10 Agora pois, ó reis, sêde prudentes; deixae-vos instruir, juizes da terra.

Zatorej bodite sedaj modri, oh vi kralji. Dajte se poučiti, vi sodniki zemlje.

11 Servi ao Senhor com temor, e alegrae-vos com tremor.

Gospodu služite s strahom in veselite se s trepetanjem.

12 Beijae ao Filho, para que se não ire, e pereçaes no caminho, quando em breve se accender a sua ira: bemaventurados todos aquelles que n'elle confiam.

Poljubite Sina, da ne bi bil jezen in ne izginete iz poti, ko je njegov bes le malo razvnet. Blagoslovljeni so vsi, ki svoje upanje položijo vanj.