Salmos 17
1 Ouve, Senhor, a justiça, attende ao meu clamor; dá ouvidos á minha oração, que não é feita com labios enganosos.
Доамне, аскултэ-мь причина невиноватэ, я аминте ла стригэтеле меле, плякэ урекя ла ругэчуня мя, фэкутэ ку бузе непрефэкуте!
2 Saia o meu juizo de diante do teu rosto; attendam os teus olhos á razão.
Сэ се арате дрептатя мя ынаинтя Та ши сэ привяскэ окий Тэй неприхэниря мя!
3 Provaste o meu coração; visitaste-me de noite; examinaste-me, e nada achaste; propuz que a minha bocca não transgredirá.
Дакэ ымь вей ынчерка инима, дакэ о вей черчета ноаптя, дакэ мэ вей ынчерка, ну вей гэси нимик, кэч че-мь есе дин гурэ, ачея ши гындеск.
4 Quanto ao trato dos homens, pela palavra dos teus labios me guardei das veredas do destruidor.
Кыт привеште легэтуриле ку оамений, еу, дупэ кувынтул бузелор Тале, мэ фереск де каля челор асуприторь;
5 Dirige os meus passos nos teus caminhos, para que as minhas pégadas não vacillem.
паший мей стау неклинтиць пе кэрэриле Тале ши ну ми се клатинэ пичоареле.
6 Eu te invoquei, ó Deus, pois me queres ouvir; inclina para mim os teus ouvidos, e escuta as minhas palavras.
Стриг кэтре Тине, кэч м-аскулць, Думнезеуле! Плякэ-Ць урекя спре мине, аскултэ кувынтул меу!
7 Faze maravilhosas as tuas beneficencias, ó tu que livras aquelles que em ti confiam dos que se levantam contra a tua mão direita.
Аратэ-Ць бунэтатя Та чя минунатэ, Ту, каре скапь пе чей че каутэ адэпост ши-й избэвешть де потривничий лор прин дряпта Та!
8 Guarda-me como á menina do olho, esconde-me debaixo da sombra das tuas azas,
Пэзеште-мэ ка лумина окюлуй, окротеште-мэ, ла умбра арипилор Тале,
9 Dos impios que me opprimem, dos meus inimigos mortaes que me andam cercando.
де чей рэй каре мэ пригонеск, де врэжмаший мей де моарте каре мэ ымпресоарэ!
10 Na sua gordura se encerram, com a bocca fallam soberbamente.
Ей ышь ынкид инима, ау кувинте семеце ын гурэ.
11 Teem-nos cercado agora nossos passos; e abaixaram os seus olhos para a terra;
Се цин де паший мей, мэ ынконжоарэ кяр, мэ пындеск ка сэ мэ трынтяскэ ла пэмынт.
12 Parecem-se com o leão que deseja arrebatar a sua preza, e com o leãosinho que se põe em esconderijos.
Паркэ ар фи ун леу лаком дупэ прадэ, ун пуй де леу каре стэ ла пындэ ын кулкушул луй.
13 Levanta-te, Senhor, detem-n'a, derriba-o, livra a minha alma do impio, com a espada tua,
Скоалэ-Те, Доамне, ешь ынаинтя врэжмашулуй, добоарэ-л! Избэвеште-мэ де чел рэу ку сабия Та!
14 Dos homens que são a tua mão, Senhor, dos homens do mundo, cuja porção está n'esta vida, e cujo ventre enches do teu thesouro occulto: estão fartos de filhos e dão os seus sobejos ás suas creanças.
Скапэ-мэ де оамень, ку мына Та, Доамне, де оамений лумий ачестея, каре ышь ау партя лор ын вяца ачаста ши кэрора ле умпли пынтечеле ку бунэтэциле Тале. Копиий лор сунт сэтуй ши присосул лор ыл ласэ прунчилор лор.
15 Emquanto a mim, contemplarei a tua face na justiça; satisfazer-me-hei da tua similhança quando acordar.
Дар еу, ын невиновэция мя, вой ведя Фаца Та: кум мэ вой трези, мэ вой сэтура де кипул Тэу.
