Salmos 147
1 Louvae ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradavel; decoroso é o louvor.
RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
2 O Senhor edifica a Jerusalem, congrega os dispersos de Israel.
RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
3 Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.
O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
4 Conta o numero das estrellas, chama-as a todas pelos seus nomes.
Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
5 Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.
Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
6 O Senhor eleva os humildes, e abate os impios até á terra.
RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
7 Cantae ao Senhor em acção de graça; cantae louvores ao nosso Deus sobre a harpa.
RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
8 Elle é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir herva sobre os montes.
O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
9 O que dá aos animaes o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.
O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
10 Não se deleita na força do cavallo, nem se compraz nas pernas do varão.
Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
11 O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericordia.
RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
12 Louva, ó Jerusalem, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.
RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
13 Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.
Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
14 Elle é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.
Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
15 O que envia o seu mandamento á terra, a sua palavra corre velozmente.
Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
16 O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.
Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
17 O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?
Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
18 Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as aguas.
Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
19 Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juizos a Israel.
Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
20 Não fez assim a nenhuma outra nação; e, emquanto aos seus juizos, não os conhecem. Louvae ao Senhor.
Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
