Salmos 147

1 Louvae ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradavel; decoroso é o louvor.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 O Senhor edifica a Jerusalem, congrega os dispersos de Israel.

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 Conta o numero das estrellas, chama-as a todas pelos seus nomes.

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 O Senhor eleva os humildes, e abate os impios até á terra.

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 Cantae ao Senhor em acção de graça; cantae louvores ao nosso Deus sobre a harpa.

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 Elle é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir herva sobre os montes.

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 O que dá aos animaes o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 Não se deleita na força do cavallo, nem se compraz nas pernas do varão.

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericordia.

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 Louva, ó Jerusalem, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 Elle é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 O que envia o seu mandamento á terra, a sua palavra corre velozmente.

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as aguas.

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juizos a Israel.

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 Não fez assim a nenhuma outra nação; e, emquanto aos seus juizos, não os conhecem. Louvae ao Senhor.

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!