Salmos 147
1 Louvae ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradavel; decoroso é o louvor.
Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.
2 O Senhor edifica a Jerusalem, congrega os dispersos de Israel.
De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.
3 Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.
Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.
4 Conta o numero das estrellas, chama-as a todas pelos seus nomes.
Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.
5 Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.
Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.
6 O Senhor eleva os humildes, e abate os impios até á terra.
De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.
7 Cantae ao Senhor em acção de graça; cantae louvores ao nosso Deus sobre a harpa.
Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.
8 Elle é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir herva sobre os montes.
Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;
9 O que dá aos animaes o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.
Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.
10 Não se deleita na força do cavallo, nem se compraz nas pernas do varão.
Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.
11 O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericordia.
De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
12 Louva, ó Jerusalem, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.
O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.
13 Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.
Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.
14 Elle é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.
Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.
15 O que envia o seu mandamento á terra, a sua palavra corre velozmente.
Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.
16 O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.
Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.
17 O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?
Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?
18 Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as aguas.
Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.
19 Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juizos a Israel.
Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.
20 Não fez assim a nenhuma outra nação; e, emquanto aos seus juizos, não os conhecem. Louvae ao Senhor.
Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!
