< Salmos 146 >
1 Louvae ao Senhor. Ó alma minha, louva ao Senhor.
Dýrð sé Guði! Já, ég vil vegsama hann!
2 Louvarei ao Senhor durante a minha vida; cantarei louvores ao meu Deus emquanto eu fôr vivo.
Ég vil lofa hann á meðan ég lifi, vegsama hann fram á síðustu stund.
3 Não confieis em principes, nem no filho do homem, em quem não ha salvação.
Reiddu þig ekki á hjálp valdsmanna, því að þeir falla og ekkert verður úr aðstoð þeirra.
4 Sae-lhe o espirito, volta para a terra: n'aquelle mesmo dia perecem os seus pensamentos.
Þeir munu deyja og andi þeirra líður burt, áform þeirra verða að engu.
5 Bemaventurado aquelle que tem o Deus de Jacob por seu auxilio, e cuja esperança está posta no Senhor seu Deus.
En sæll er sá maður sem reiðir sig á hjálp Guðs, Guðs Jakobs, sem vonar á Drottin, Guð sinn
6 O que fez os céus e a terra, o mar e tudo quanto ha n'elles, e o que guarda a verdade para sempre;
– þann Guð sem skapaði himin og jörð og hafið og allt sem í því er. Hann er sá Guð sem óhætt er að treysta!
7 O que faz justiça aos opprimidos, o que dá pão aos famintos. O Senhor solta os encarcerados.
Hann leitar réttar fátækra og kúgaðra og gefur hungruðum brauð. Hann frelsar fanga,
8 O Senhor abre os olhos aos cegos: O Senhor levanta os abatidos: o Senhor ama os justos.
opnar augu blindra, lyftir okinu af þeim sem eru að bugast. Drottinn elskar þá sem gera rétt.
9 O Senhor guarda os estrangeiros: sustem o orphão e a viuva, mas transtorna o caminho dos impios.
Hann verndar útlendingana sem sest hafa að í landinu og gætir réttinda ekkna og einstæðinga, en ónýtir ráðabrugg vondra manna.
10 O Senhor reinará eternamente; o teu Deus, ó Sião, é de geração em geração. Louvae ao Senhor.
Drottinn mun ríkja að eilífu. Jerúsalem, veistu að Drottinn er konungur að eilífu?! Hallelúja!