Salmos 141

1 Senhor, a ti clamo, escuta-me; inclina os teus ouvidos á minha voz, quando a ti clamar.

Drottinn, þú hefur hlustað á bæn mína, svaraðu mér fljótt! Heyr þegar ég hrópa til þín eftir hjálp.

2 Suba a minha oração perante a tua face como incenso, e as minhas mãos levantadas sejam como o sacrificio da tarde.

Líttu á bæn mína sem kvöldfórn, eins og reykelsi sem stígur upp til þín.

3 Põe, ó Senhor, uma guarda á minha bocca: guarda a porta dos meus labios.

Hjálpaðu mér, Drottinn, að gæta munns míns – innsiglaðu varir mínar!

4 Não inclines o meu coração a coisas más, a praticar obras más, com aquelles que obram a iniquidade; e não coma das suas delicias.

Frelsaðu mig frá löngun í hið illa. Forðaðu mér frá félagsskap við syndara og þeirra vondu verkum. Láttu mig sneiða hjá svallveislum þeirra.

5 Fira-me o justo, será uma benignidade; e reprehenda-me, será um excellente oleo, que me não quebrará a cabeça; porque orarei nas suas proprias calamidades.

Hirting frá guðhræddum manni er mér til góðs – hún er áhrifaríkt læknislyf! Ég vil ekki hlusta á hrós vondra manna. Ég bið gegn illsku þeirra og svikum.

6 Quando os seus juizes forem derribados pelos lados da rocha, ouvirão as minhas palavras, pois são agradaveis.

Þegar foringjar þeirra fá sinn dóm, þegar þeim verður hrint fram af kletti,

7 Os nossos ossos são espalhados á bocca da sepultura como se alguem fendera e partira lenha em terra. (Sheol h7585)

þá munu menn þessir hlusta á viðvörun mína og skilja að ég vildi þeim vel. (Sheol h7585)

8 Mas os meus olhos te contemplam, o Deus, Senhor: em ti confio; não desnudes a minha alma.

Drottinn, ég horfi til þín í von um hjálp. Þú ert skjól mitt. Láttu þá ekki tortíma mér.

9 Guarda-me dos laços que me armaram; e dos laços corrediços dos que obram a iniquidade.

Forðaðu mér frá gildrum þeirra.

10 Caiam os impios nas suas proprias redes, até que eu tenha escapado inteiramente.

Hinir óguðlegu falli í eigin net, en ég sleppi heill á húfi.