Salmos 132
1 Lembra-te, Senhor, de David, e de todas as suas afflicções.
Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
2 Como jurou ao Senhor, e fez votos ao poderoso de Jacob, dizendo:
3 Certamente que não entrarei na tenda de minha casa, nem subirei ao leito da minha cama.
“Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
4 Não darei somno aos meus olhos, nem adormecimento ás minhas pestanas,
Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
5 Emquanto não achar logar para o Senhor, uma morada para o Poderoso de Jacob.
RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
6 Eis que ouvimos fallar d'ella em Ephrata, e a achámos no campo do bosque.
Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
7 Entraremos nos seus tabernaculos: prostrar-nos-hemos ante o escabello de seus pés.
“RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
8 Levanta-te, Senhor, no teu repouso, tu e a arca da tua força.
Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
9 Vistam-se os teus sacerdotes de justiça, e alegrem-se os teus sanctos.
Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
10 Por amor de David, teu servo, não faças virar o rosto do teu ungido.
Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
11 O Senhor jurou na verdade a David: não se apartará d'ella: Do fructo do teu ventre porei sobre o teu throno.
RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
12 Se os teus filhos guardarem o meu concerto, e os meus testemunhos, que eu lhes hei de ensinar, tambem os seus filhos se assentarão perpetuamente no teu throno.
Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
13 Porque o Senhor elegeu a Sião; desejou-a para a sua habitação, dizendo:
Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
14 Este é o meu repouso para sempre: aqui habitarei, pois o desejei.
“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
15 Abençoarei abundantemente o seu mantimento; fartarei de pão os seus necessitados.
Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
16 Vestirei os seus sacerdotes de salvação, e os seus sanctos saltarão de prazer.
Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
17 Ali farei brotar a força de David: preparei uma lampada para o meu ungido.
Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
18 Vestirei os seus inimigos de confusão; mas sobre elle florescerá a sua corôa.
Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
