Salmos 129

1 Muitas vezes me angustiaram desde a minha mocidade, diga agora Israel:

Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 Muitas vezes me angustiaram desde a minha mocidade, todavia não prevaleceram contra mim.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 Os lavradores araram sobre as minhas costas: compridos fizeram os seus sulcos.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 O Senhor é justo: cortou as cordas dos impios.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 Sejam confundidos, e voltem para traz, todos os que aborrecem a Sião.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 Sejam como a herva dos telhados, que se secca antes que a arranquem.

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 Com a qual o segador não enche a sua mão, nem o que ata os feixes enche o seu braço.

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 Nem tão pouco os que passam digam: A benção do Senhor seja sobre vós: nós vos abençoamos em nome do Senhor.

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.