Salmos 120

1 Na minha angustia clamei ao Senhor, e me ouviu.

Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 Senhor, livra a minha alma dos labios mentirosos e da lingua enganadora.

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 Que te será dado, ou que te será accrescentado, lingua enganadora?

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Frechas agudas do valente, com brazas vivas de zimbro.

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 Ai de mim, que peregrino em Mesech, e habito nas tendas de Kedar.

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 A minha alma bastante tempo habitou com os que detestam a paz.

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 Pacifico sou, porém quando eu fallo já elles procuram guerra.

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.