Salmos 11

1 No Senhor confio; como dizeis á minha alma: Foge para a vossa montanha como passaro?

Načelniku godbe, Davidova. Gospod je pribežališče moje, kako govorite duši moji: Zapústi goro vašo, tičica?

2 Pois eis que os impios armam o arco, põem as frechas na corda, para com ellas atirarem ás escuras aos rectos de coração.

Ker glej, tisti krivični natezajo lok, pušico svojo pokladajo na struno, da streljajo v temì na pravične v srci.

3 Na verdade que já os fundamentos se transtornam: o que pode fazer o justo?

Ko se bodo celo stebri podirali, kaj naj počne pravični?

4 O Senhor está no seu sancto templo: o throno do Senhor está nos céus; os seus olhos attendem, e as suas palpebras provam os filhos dos homens.

Gospod je v svetišči svetosti svoje, Gospod, katerega prestol je v nebesih, katerega oči vidijo, katerega trepalnice preiskujejo sinove človeške.

5 O Senhor prova ao justo; porém ao impio e ao que ama a violencia aborrece a sua alma.

Gospod preiskuje pravičnega, krivičnega pa in siloljubnega sovraži srce njegovo.

6 Sobre os impios fará chover laços, fogo, enxofre e vento tempestuoso: isto será a porção do seu copo

Vsipal bode žarjavico nad krivične, ogenj in žveplo; in najviharnejši veter bode njih kupe delež.

7 Porque o Senhor é justo, e ama a justiça; o seu rosto olha para os rectos.

Ker pravični Gospod ljubi, kar je pravično; pravičnega gleda obličje njegovo.