Salmos 107
1 Louvae ao Senhor, porque elle é bom, porque a sua benignidade dura para sempre.
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Digam-n'o os remidos do Senhor, os que remiu da mão do inimigo,
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 E os que congregou das terras do oriente e do occidente, do norte e do sul.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Andaram desgarrados pelo deserto, por caminhos solitarios; não acharam cidade para habitarem.
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 Famintos e sedentos, a sua alma n'elles desfallecia.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 E clamaram ao Senhor na sua angustia, e os livrou das suas necessidades.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 E os levou por caminho direito, para irem a uma cidade de habitação.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 Pois fartou a alma sedenta, e encheu de bondade a alma faminta.
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Tal como a que se assenta nas trevas e sombra da morte, presa em afflicção e em ferro;
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 Porquanto se rebellaram contra as palavras de Deus, e desprezaram o conselho do Altissimo,
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 Portanto lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Então clamaram ao Senhor na sua angustia, e os livrou das suas necessidades.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 Tirou-os das trevas e sombra da morte; e quebrou as suas prisões.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Pois quebrou as portas de bronze; e despedaçou os ferrolhos de ferro.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Os loucos, por causa da sua transgressão, e por causa das suas iniquidades, são afflictos.
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 A sua alma aborreceu toda a comida, e chegaram até ás portas da morte.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Então clamaram ao Senhor na sua angustia: e elle os livrou das suas necessidades.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Enviou a sua palavra, e os sarou; e os livrou da sua destruição.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 E offereçam os sacrificios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Os que descem ao mar em navios, mercando nas grandes aguas,
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 Esses vêem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no profundo.
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 Pois elle manda, e se levanta o vento tempestuoso, que eleva as suas ondas.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Sobem aos céus; descem aos abysmos, e a sua alma se derrete em angustias.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Andam e cambaleam como ebrios, e perderam todo o tino.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Então clamam ao Senhor na sua angustia; e elle os livra das suas necessidades.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Faz cessar a tormenta, e calam-se as suas ondas.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 Então se alegram, porque se aquietaram; assim os leva ao seu porto desejado.
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 Exaltem-n'o na congregação do povo, e glorifiquem-n'o na assembléa dos anciãos.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Elle converte os rios em um deserto, e as fontes em terra sedenta:
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 A terra fructifera em esteril, pela maldade dos que n'ella habitam.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Converte o deserto em lagoa, e a terra secca em fontes.
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 E faz habitar ali os famintos, para que edifiquem cidade para habitação;
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 E semeiam os campos e plantam vinhas, que produzem fructo abundante.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 Tambem os abençoa, de modo que se multiplicam muito; e o seu gado não diminue.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Depois se diminuem e se abatem, pela oppressão, afflicção e tristeza.
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Derrama o desprezo sobre os principes, e os faz andar desgarrados pelo deserto, onde não ha caminho.
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 Porém livra ao necessitado da oppressão em um logar alto, e multiplica as familias como rebanhos.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Os rectos o verão, e se alegrarão, e toda a iniquidade tapará a bocca.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Quem é sabio observará estas coisas, e elles comprehenderão as benignidades do Senhor.
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
