Salmos 105

1 Louvae ao Senhor, e invocae o seu nome; fazei conhecidas as suas obras entre os povos.

Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!

2 Cantae-lhe, cantae-lhe psalmos: fallae de todas as suas maravilhas.

Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.

3 Gloriae-vos no seu sancto nome: alegre-se o coração d'aquelles que buscam ao Senhor.

Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!

4 Buscae ao Senhor e a sua força: buscae a sua face continuamente.

Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.

5 Lembrae-vos das maravilhas que fez, dos seus prodigios e dos juizos da sua bocca;

Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,

6 Vós, semente d'Abrahão, seu servo, vós, filhos de Jacob, seus escolhidos.

И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!

7 Elle é o Senhor, nosso Deus; os seus juizos estão em toda a terra.

У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.

8 Lembrou-se do seu concerto para sempre, da palavra que mandou a milhares de gerações.

Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —

9 O qual concerto fez com Abrahão, e o seu juramento a Isaac.

Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.

10 E confirmou o mesmo a Jacob por estatuto, e a Israel por concerto eterno,

У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —

11 Dizendo: A ti darei a terra de Canaan, a sorte da vossa herança.

«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,

12 Quando eram poucos homens em numero, sim, mui poucos e estrangeiros n'ella.

— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.

13 Quando andavam de nação em nação e d'um reino para outro povo.

Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;

14 Não permittiu a ninguem que os opprimisse, e por amor d'elles reprehendeu a reis, dizendo:

У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —

15 Não toqueis os meus ungidos, e não maltrateis os meus prophetas.

Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.

16 Chamou a fome sobre a terra, quebrantou todo o sustento do pão.

У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.

17 Mandou perante elles um varão, José, que foi vendido por escravo:

У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.

18 Cujos pés apertaram com grilhões: foi mettido em ferros:

Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;

19 Até ao tempo em que chegou a sua palavra; a palavra do Senhor o provou.

Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;

20 Mandou o rei, e o fez soltar; o governador dos povos, e o soltou.

Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.

21 Fel-o senhor da sua casa, e governador de toda a sua fazenda;

Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,

22 Para sujeitar os seus principes a seu gosto, e instruir os seus anciãos.

Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.

23 Então Israel entrou no Egypto, e Jacob peregrinou na terra de Cão.

Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.

24 E augmentou o seu povo em grande maneira, e o fez mais poderoso do que os seus inimigos.

[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.

25 Virou o coração d'elles para que aborrecessem o seu povo, para que tratassem astutamente aos seus servos.

У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.

26 Enviou Moysés, seu servo, e Aarão, a quem escolhera.

У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.

27 Mostraram entre elles os seus signaes e prodigios, na terra de Cão.

Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.

28 Mandou trevas, e a fez escurecer; e não foram rebeldes á sua palavra.

Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?

29 Converteu as suas aguas em sangue, e matou os seus peixes.

У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.

30 A sua terra produziu rãs em abundancia, até nas camaras dos seus reis.

Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.

31 Fallou elle, e vieram enxames de moscas e piolhos em todo o seu termo.

У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.

32 Converteu as suas chuvas em saraiva, e fogo abrazador na sua terra.

У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.

33 Feriu as suas vinhas e os seus figueiraes, e quebrou as arvores dos seus termos.

У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.

34 Fallou elle, e vieram gafanhotos e pulgão sem numero.

У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,

35 E comeram toda a herva da sua terra, e devoraram o fructo dos seus campos.

Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.

36 Feriu tambem a todos os primogenitos da sua terra, as primicias de todas as suas forças.

[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.

37 E tirou-os para fóra com prata e oiro, e entre as suas tribus não houve um só fraco.

Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.

38 O Egypto se alegrou quando elles sairam, porque o seu temor caira sobre elles.

Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.

39 Estendeu uma nuvem por coberta, e um fogo para alumiar de noite.

У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.

40 Oraram, e elle fez vir codornizes, e os fartou de pão do céu.

Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.

41 Abriu a penha, e d'ella correram aguas; correram pelos logares seccos como um rio.

У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.

42 Porque se lembrou da sua sancta palavra, e de Abrahão, seu servo.

Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.

43 E tirou d'ali o seu povo com alegria, e os seus escolhidos com regozijo.

У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.

44 E deu-lhes as terras das nações; e herdaram o trabalho dos povos;

У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,

45 Para que guardassem os seus preceitos, e observassem as suas leis. Louvae ao Senhor.

Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!