Salmos 104
1 Bemdize, ó alma minha, ao Senhor: Senhor Deus meu, tu és magnificentissimo, estás vestido de gloria e de magestade.
Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša. Oh Gospod, moj Bog, ti si tako velik, oblečen si s častjo in veličanstvom.
2 Elle se cobre de luz como de um vestido, estende os céus como uma cortina.
Ki se pokrivaš s svetlobo kakor z obleko, ki razteguješ nebo kakor zaveso.
3 Põe nas aguas as vigas das suas camaras; faz das nuvens o seu carro, anda sobre as azas do vento.
Ki polagaš bruna svojih sob v vodah, ki delaš oblake [za] svoj bojni voz, ki hodiš na perutih vetra.
4 Faz dos seus anjos espiritos, dos seus ministros um fogo abrazador.
Ki svoje angele delaš za duhove, svoje služabnike za goreč ogenj.
5 Lançou os fundamentos da terra, para que não vacille em tempo algum.
Ki polagaš temelje zemlji, da na veke ne bo odstranjena.
6 Tu a cobres com o abysmo, como com um vestido: as aguas estavam sobre os montes.
Pokrivaš jo z globinami kakor z obleko; vode stojijo nad gorami.
7 Á tua reprehensão fugiram: á voz do teu trovão se apressaram.
Ob tvojem oštevanju so zbežale, ob glasu tvojega groma so odhitele.
8 Sobem aos montes, descem aos valles, até ao logar que para ellas fundaste.
Gredo gor po gorah, gredo dol po dolinah, na kraj, ki si ga ti osnoval zanje.
9 Termo lhes pozeste, que não ultrapassarão, para que não tornem mais a cobrir a terra.
Postavil si mejo, da je ne morejo prečkati, da se ponovno ne obrnejo in ne pokrijejo zemlje.
10 Tu, que fazes sair as fontes nos valles, as quaes correm entre os montes.
On izvire pošilja v doline, ki tečejo med hribi.
11 Dão de beber a todo o animal do campo; os jumentos montezes matam a sua sêde.
Dajejo piti vsaki poljski živali, divji osli si gasijo žejo.
12 Junto d'ellas as aves do céu terão a sua habitação, cantando entre os ramos.
Poleg njih bo perjad neba, ki žvrgoli med mladikami, imela svoje prebivališče.
13 Elle rega os montes desde as suas camaras: a terra se farta do fructo das suas obras.
Iz svojih sob namaka hribe; zemlja je nasičena s sadom tvojih del.
14 Faz crescer a herva para as bestas, e a verdura para o serviço do homem, para fazer sair da terra o pão,
Travi povzroča, da raste za živino in zelišče za služenje človeku, da lahko obrodi hrano iz zemlje
15 E o vinho que alegra o coração do homem, e o azeite que faz reluzir o seu rosto, e o pão que fortalece o coração do homem.
in vino, da razveseljuje človekovo srce in olje, da njegovemu obrazu stori, da zasveti in kruh, ki utrjuje človekovo srce.
16 As arvores do Senhor fartam-se de seiva, os cedros do Libano que elle plantou,
Gospodova drevesa so polna soka, libanonske cedre, ki jih je posadil,
17 Onde as aves se aninham: emquanto á cegonha, a sua casa é nas faias.
kjer si ptice pletejo svoja gnezda; glede štorklje, so ciprese njena hiša.
18 Os altos montes são um refugio para as cabras montezes, e as rochas para os coelhos.
Visoki hribi so zatočišče za divje koze in skale za kunce.
19 Designou a lua para as estações: o sol conhece o seu occaso.
Luno je določil za obdobja, sonce pozna svoje zahajanje.
20 Ordenas a escuridão, e faz-se noite, na qual saem todos os animaes da selva.
Delaš temo in je noč, ko vse gozdne živali lazijo naprej.
21 Os leõesinhos bramam pela preza, e de Deus buscam o seu sustento.
Mladi levi rjovejo za svojim plenom in iščejo svojo hrano od Boga.
22 Nasce o sol e logo se acolhem, e se deitam nos seus covis.
Sonce vzhaja, zberejo se skupaj in se zleknejo v svoje brloge.
23 Então sae o homem á sua obra e ao seu trabalho, até á tarde.
Človek hodi naprej k svojemu delu in k svojemu trudu do večera.
24 Ó Senhor, quão variadas são as tuas obras! todas as coisas fizeste com sabedoria; cheia está a terra das tuas riquezas.
Oh Gospod, kako mnogotera so tvoja dela! V modrosti si jih vsa naredil; zemlja je polna tvojih bogastev.
25 Assim é este mar grande e muito espaçoso, onde ha reptis sem numero, animaes pequenos e grandes.
Tako je to veliko in široko morje, v katerem so brezštevilne plazeče stvari, tako majhne kakor velike živali.
26 Ali andam os navios; e o leviathan que formaste para n'elle folgar.
Tam se vozijo ladje, tam je ta leviatán, ki si ga naredil, da se igra v njem.
27 Todos esperam de ti, que lhes dês o seu sustento em tempo opportuno.
Vsi ti čakajo nate, da jim lahko daš njihovo hrano v pravšnjem obdobju.
28 Dando-lh'o tu, elles o recolhem; abres a tua mão, e se enchem de bens.
To jim daješ, pobirajo; odpiraš svojo roko, nasičujejo se z dobrim.
29 Escondes o teu rosto, e ficam perturbados: se lhes tiras o folego, morrem, e voltam para o seu pó.
Skrivaš svoj obraz, preplašijo se; jemlješ njihov dih, poginejo in se vrnejo k svojemu prahu.
30 Envias o teu Espirito, e são creados, e assim renovas a face da terra.
Svojega duha pošiljaš naprej, ustvarjeni so; in obnavljaš obličje zemlje.
31 A gloria do Senhor durará para sempre: o Senhor se alegrará nas suas obras.
Gospodova slava bo vztrajala na veke. Gospod se bo veselil v svojih delih.
32 Olhando elle para a terra, ella treme; tocando nos montes, logo fumegam.
Gleda na zemljo in ta se trese; dotika se hribov in se kadijo.
33 Cantarei ao Senhor emquanto eu viver; cantarei louvores ao meu Deus, emquanto eu tiver existencia.
Dokler živim, bom prepeval Gospodu; dokler imam svoj obstoj, bom prepeval hvalo svojemu Bogu.
34 A minha meditação ácerca d'elle será suave: eu me alegrarei no Senhor.
Moje premišljevanje o njem bo prijetno; veselil se bom v Gospodu.
35 Desçam da terra os peccadores, e os impios não sejam mais. Bemdize, ó alma minha, ao Senhor. Louvae ao Senhor.
Naj bodo grešniki použiti z zemlje in naj zlobnega ne bo več. Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša. Hvalite Gospoda.
