Salmos 104

1 Bemdize, ó alma minha, ao Senhor: Senhor Deus meu, tu és magnificentissimo, estás vestido de gloria e de magestade.

ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی!

2 Elle se cobre de luz como de um vestido, estende os céus como uma cortina.

تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای

3 Põe nas aguas as vigas das suas camaras; faz das nuvens o seu carro, anda sobre as azas do vento.

و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی.

4 Faz dos seus anjos espiritos, dos seus ministros um fogo abrazador.

بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو.

5 Lançou os fundamentos da terra, para que não vacille em tempo algum.

ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود.

6 Tu a cobres com o abysmo, como com um vestido: as aguas estavam sobre os montes.

دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند.

7 Á tua reprehensão fugiram: á voz do teu trovão se apressaram.

اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند.

8 Sobem aos montes, descem aos valles, até ao logar que para ellas fundaste.

به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند.

9 Termo lhes pozeste, que não ultrapassarão, para que não tornem mais a cobrir a terra.

برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند.

10 Tu, que fazes sair as fontes nos valles, as quaes correm entre os montes.

در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود.

11 Dão de beber a todo o animal do campo; os jumentos montezes matam a sua sêde.

تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند.

12 Junto d'ellas as aves do céu terão a sua habitação, cantando entre os ramos.

پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند.

13 Elle rega os montes desde as suas camaras: a terra se farta do fructo das suas obras.

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود.

14 Faz crescer a herva para as bestas, e a verdura para o serviço do homem, para fazer sair da terra o pão,

تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی.

15 E o vinho que alegra o coração do homem, e o azeite que faz reluzir o seu rosto, e o pão que fortalece o coração do homem.

تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد.

16 As arvores do Senhor fartam-se de seiva, os cedros do Libano que elle plantou,

درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند.

17 Onde as aves se aninham: emquanto á cegonha, a sua casa é nas faias.

مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر.

18 Os altos montes são um refugio para as cabras montezes, e as rochas para os coelhos.

کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان.

19 Designou a lua para as estações: o sol conhece o seu occaso.

ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها.

20 Ordenas a escuridão, e faz-se noite, na qual saem todos os animaes da selva.

به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند.

21 Os leõesinhos bramam pela preza, e de Deus buscam o seu sustento.

شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند.

22 Nasce o sol e logo se acolhem, e se deitam nos seus covis.

هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند.

23 Então sae o homem á sua obra e ao seu trabalho, até á tarde.

آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند.

24 Ó Senhor, quão variadas são as tuas obras! todas as coisas fizeste com sabedoria; cheia está a terra das tuas riquezas.

خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است.

25 Assim é este mar grande e muito espaçoso, onde ha reptis sem numero, animaes pequenos e grandes.

در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند.

26 Ali andam os navios; e o leviathan que formaste para n'elle folgar.

کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند.

27 Todos esperam de ti, que lhes dês o seu sustento em tempo opportuno.

تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی.

28 Dando-lh'o tu, elles o recolhem; abres a tua mão, e se enchem de bens.

تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی.

29 Escondes o teu rosto, e ficam perturbados: se lhes tiras o folego, morrem, e voltam para o seu pó.

هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند.

30 Envias o teu Espirito, e são creados, e assim renovas a face da terra.

اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند.

31 A gloria do Senhor durará para sempre: o Senhor se alegrará nas suas obras.

شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد.

32 Olhando elle para a terra, ella treme; tocando nos montes, logo fumegam.

خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود.

33 Cantarei ao Senhor emquanto eu viver; cantarei louvores ao meu Deus, emquanto eu tiver existencia.

تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود.

34 A minha meditação ácerca d'elle será suave: eu me alegrarei no Senhor.

باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است.

35 Desçam da terra os peccadores, e os impios não sejam mais. Bemdize, ó alma minha, ao Senhor. Louvae ao Senhor.

باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند!