Salmos 104
1 Bemdize, ó alma minha, ao Senhor: Senhor Deus meu, tu és magnificentissimo, estás vestido de gloria e de magestade.
Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
2 Elle se cobre de luz como de um vestido, estende os céus como uma cortina.
Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
3 Põe nas aguas as vigas das suas camaras; faz das nuvens o seu carro, anda sobre as azas do vento.
Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
4 Faz dos seus anjos espiritos, dos seus ministros um fogo abrazador.
Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
5 Lançou os fundamentos da terra, para que não vacille em tempo algum.
Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
6 Tu a cobres com o abysmo, como com um vestido: as aguas estavam sobre os montes.
Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
7 Á tua reprehensão fugiram: á voz do teu trovão se apressaram.
Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
8 Sobem aos montes, descem aos valles, até ao logar que para ellas fundaste.
fjöllin risu og dalirnir urðu til.
9 Termo lhes pozeste, que não ultrapassarão, para que não tornem mais a cobrir a terra.
Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
10 Tu, que fazes sair as fontes nos valles, as quaes correm entre os montes.
Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
11 Dão de beber a todo o animal do campo; os jumentos montezes matam a sua sêde.
Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
12 Junto d'ellas as aves do céu terão a sua habitação, cantando entre os ramos.
Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
13 Elle rega os montes desde as suas camaras: a terra se farta do fructo das suas obras.
Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
14 Faz crescer a herva para as bestas, e a verdura para o serviço do homem, para fazer sair da terra o pão,
Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
15 E o vinho que alegra o coração do homem, e o azeite que faz reluzir o seu rosto, e o pão que fortalece o coração do homem.
einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
16 As arvores do Senhor fartam-se de seiva, os cedros do Libano que elle plantou,
Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
17 Onde as aves se aninham: emquanto á cegonha, a sua casa é nas faias.
og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
18 Os altos montes são um refugio para as cabras montezes, e as rochas para os coelhos.
Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
19 Designou a lua para as estações: o sol conhece o seu occaso.
Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
20 Ordenas a escuridão, e faz-se noite, na qual saem todos os animaes da selva.
Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
21 Os leõesinhos bramam pela preza, e de Deus buscam o seu sustento.
Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
22 Nasce o sol e logo se acolhem, e se deitam nos seus covis.
Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
23 Então sae o homem á sua obra e ao seu trabalho, até á tarde.
en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
24 Ó Senhor, quão variadas são as tuas obras! todas as coisas fizeste com sabedoria; cheia está a terra das tuas riquezas.
Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
25 Assim é este mar grande e muito espaçoso, onde ha reptis sem numero, animaes pequenos e grandes.
Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
26 Ali andam os navios; e o leviathan que formaste para n'elle folgar.
Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
27 Todos esperam de ti, que lhes dês o seu sustento em tempo opportuno.
Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
28 Dando-lh'o tu, elles o recolhem; abres a tua mão, e se enchem de bens.
Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
29 Escondes o teu rosto, e ficam perturbados: se lhes tiras o folego, morrem, e voltam para o seu pó.
En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
30 Envias o teu Espirito, e são creados, e assim renovas a face da terra.
en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
31 A gloria do Senhor durará para sempre: o Senhor se alegrará nas suas obras.
Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
32 Olhando elle para a terra, ella treme; tocando nos montes, logo fumegam.
Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
33 Cantarei ao Senhor emquanto eu viver; cantarei louvores ao meu Deus, emquanto eu tiver existencia.
Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
34 A minha meditação ácerca d'elle será suave: eu me alegrarei no Senhor.
Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
35 Desçam da terra os peccadores, e os impios não sejam mais. Bemdize, ó alma minha, ao Senhor. Louvae ao Senhor.
Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
