< Provérbios 1 >

1 Proverbios de Salomão, filho de David, rei d'Israel;
İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
2 Para se conhecer a sabedoria e a instrucção; para se entenderem as palavras da prudencia;
Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
3 Para se receber a instrucção do entendimento, a justiça, o juizo, e a equidade;
Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
4 Para dar aos simplice prudencia, e aos moços conhecimento e bom siso;
Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
5 Para o sabio ouvir e crescer em doutrina, e o entendido adquirir sabios conselhos;
Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
6 Para entender proverbios e a sua declaração: como tambem as palavras dos sabios, e as suas adivinhações.
Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
7 O temor do Senhor é o principio da sciencia: os loucos desprezam a sabedoria e a instrucção.
Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
8 Filho meu, ouve a instrucção de teu pae, e não deixes a doutrina de tua mãe.
Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
9 Porque diadema de graça serão para a tua cabeça, e colares para o teu pescoço.
Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
10 Filho meu, se os peccadores te attrahirem com afagos, não consintas.
Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
11 Se disserem: Vem comnosco; espiemos o sangue; espreitemos o innocente sem razão;
Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
12 Traguemol-os vivos, como a sepultura; e inteiros, como os que descem á cova; (Sheol h7585)
Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər. (Sheol h7585)
13 Acharemos toda a sorte de fazenda preciosa; encheremos as nossas casas de despojos;
Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
14 Lança a tua sorte entre nós; teremos todos uma só bolsa.
Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
15 Filho meu, não te ponhas a caminho com elles: desvia o pé das suas veredas;
Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
16 Porque os seus pés correm para o mal, e se apressam a derramar sangue.
Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
17 Na verdade debalde se estende a rede perante os olhos de toda a sorte d'aves.
Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
18 E estes armam ciladas contra o seu proprio sangue; e as suas proprias vidas espreitam.
Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
19 Assim são as veredas de todo aquelle que usa d'avareza: ella prenderá a alma de seus amos.
Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
20 A suprema sabedoria altamente clama de fóra: pelas ruas levanta a sua voz.
Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
21 Nas encruzilhadas, em que ha tumultos, clama: ás entradas das portas, na cidade profere as suas palavras.
O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
22 Até quando, ó simplices, amareis a simplicidade? e vós, escarnecedores, desejareis o escarneo? e vós, loucos, aborrecereis o conhecimento?
«Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
23 Tornae-vos á minha reprehensão: eis que abundantemente vos derramarei de meu espirito e vos farei saber as minhas palavras.
Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
24 Porquanto clamei, e vós recusastes; estendi a minha mão, e não houve quem désse attenção;
Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
25 Mas rejeitastes todo o meu conselho, e não quizestes a minha reprehensão.
Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
26 Tambem eu me rirei na vossa perdição, e zombarei, vindo o vosso temor;
Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
27 Vindo como a assolação o vosso temor, e vindo a vossa perdição como uma tormenta, sobrevindo-vos aperto e angustia.
Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
28 Então a mim clamarão, porém eu não responderei; de madrugada me buscarão, porém não me acharão.
O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
29 Porquanto aborreceram o conhecimento; e não elegeram o temor do Senhor;
Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
30 Não consentiram ao meu conselho e desprezaram toda a minha reprehensão.
Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
31 Assim que comerão do fructo do seu caminho, e fartar-se-hão dos seus proprios conselhos.
Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
32 Porque o desvio dos simplices os matará, e a prosperidade dos loucos os destruirá.
Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
33 Porém o que me der ouvidos habitará seguramente, e estará descançado do temor do mal
Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».

< Provérbios 1 >