Provérbios 9
1 A Sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete columnas.
| دانایی خانووی خۆی بنیاد ناوە، حەوت کۆڵەکەکەی داتاشیوە. |
2 Já sacrificou as suas victimas, misturou o seu vinho: e já preparou a sua mesa.
| سەربڕدراوەکەی سەربڕیوە و شەرابەکەی تێکەڵ کردووە، هەروەها خوانەکەی ئامادە کردووە. |
3 Já mandou as suas creadas, já anda convidando desde as alturas da cidade, dizendo:
| کەنیزەکانی خۆی ناردووە و بانگ دەکات، لەسەر بەرزاییەکانی شار: |
4 Quem é simples, volte-se para aqui. Aos faltos d'entendimento diz:
| «کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: |
5 Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.
| «وەرن، لە نانی من بخۆن و لەو شەرابەی تێکەڵم کردووە بخۆنەوە. |
6 Deixae a parvoice, e vivei; e andae pelo caminho do entendimento.
| واز لە ساویلکەیی بهێنن و بژین، بە ڕێگای تێگەیشتندا بڕۆن.» |
7 O que reprehende ao escarnecedor, affronta toma para si; e o que redargue ao impio, pega-se-lhe a sua mancha.
| ئەوەی گاڵتەجاڕ تەمبێ بکات شەرمەزاری دەست دەکەوێت، ئەوەی بەدکار سەرزەنشت بکات خۆی لەکەدار دەکات. |
8 Não reprehendas ao escarnecedor, para que te não aborreça: reprehende ao sabio, e amar-te-ha.
| سەرزەنشتی گاڵتەجاڕ مەکە، نەوەک ڕقی لێت بێتەوە؛ سەرزەنشتی دانا بکە، تۆی خۆشدەوێت. |
9 Dá ao sabio, e elle se fará mais sabio: ensina ao justo, e se augmentará em doutrina.
| ڕێنمایی دانا بکە، داناتر دەبێت، کەسێکی ڕاستودروست فێر بکە، زاناتر دەبێت. |
10 O temor do Senhor é o principio da sabedoria, e a sciencia do Sancto a prudencia.
| لەخواترسی سەرەتای داناییە، ناسینی خودای پیرۆزیش تێگەیشتنە، |
11 Porque por mim se multiplicam os teus dias, e annos de vida se te augmentarão.
| چونکە بە دانایی ڕۆژگارت زیاد دەکات، ساڵانی ژیانت پتر دەبێت. |
12 Se fores sabio, para ti sabio serás; e, se fores escarnecedor, tu só o supportarás.
| ئەگەر دانا بیت، داناییەکەت پاداشتت دەداتەوە؛ ئەگەر گاڵتەجاڕ بیت، تەنها لەسەر خۆت دەکەوێت. |
13 A mulher louca é alvoroçadora, é simples, e não sabe coisa nenhuma.
| گێلایەتی وەک خاتوونێکی بە بۆڵەبۆڵە، ساویلکەیە و هیچ شتێک نازانێت. |
14 E assenta-se á porta da sua casa sobre uma cadeira, nas alturas da cidade,
| لە بەردەرگای ماڵەکەی دادەنیشێت، لەسەر کورسییەک لە بەرزترین شوێنی شار، |
15 Para chamar aos que passam pelo caminho, e endireitam as suas veredas, dizendo:
| بۆ بانگکردنی ڕێبوارەکان، ئەوانەی لە ڕێچکەی خۆیان دەڕۆن: |
16 Quem é simples, volte-se para aqui. E aos faltos de entendimento diz:
| «کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: |
17 As aguas roubadas são doces, e o pão tomado ás escondidas é suave.
| «ئاوی دزراو شیرینە، نانی بە دزی بەتامە.» |
