< Provérbios 9 >
1 A Sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete columnas.
Nunya tu eƒe xɔ eye wòɖo eƒe sɔti adreawo te.
2 Já sacrificou as suas victimas, misturou o seu vinho: e já preparou a sua mesa.
Etrɔ asi le eƒe lã si wòwu ŋu, tɔtɔ eƒe wain, eye wòɖo eƒe kplɔ̃ hã.
3 Já mandou as suas creadas, já anda convidando desde as alturas da cidade, dizendo:
Edɔ eƒe dɔlanyɔnuwo eye wòtsi tsitre ɖe dua ƒe kɔkɔƒe ke hedo ɣli be,
4 Quem é simples, volte-se para aqui. Aos faltos d'entendimento diz:
“Mi bebewuwo katã mige ɖe eme le afii!” Egblɔ na numanyalawo be,
5 Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.
“Miva, miɖu nye nu eye mino nye wain si metɔtɔ.
6 Deixae a parvoice, e vivei; e andae pelo caminho do entendimento.
Miɖe asi le bometsitsi ŋu, ekema mianɔ agbe eye miazɔ le gɔmesese me.
7 O que reprehende ao escarnecedor, affronta toma para si; e o que redargue ao impio, pega-se-lhe a sua mancha.
“Ame si le nya gbem na fewuɖula la le eƒe dzu dɔm eye ame si ka mo na ame vɔ̃ɖi la xɔa dzudzu.
8 Não reprehendas ao escarnecedor, para que te não aborreça: reprehende ao sabio, e amar-te-ha.
Mègaka mo na fewuɖula o, ne menye nenema o la, alé fu wò; ke boŋ ka mo na nunyala eye alɔ̃ wò nya.
9 Dá ao sabio, e elle se fará mais sabio: ensina ao justo, e se augmentará em doutrina.
Fia nu nunyala, aganya nu ɖe edzi wu, fia nu ame dzɔdzɔe eye agasrɔ̃ nu akpe ɖe esi wònya xoxo la ŋuti.
10 O temor do Senhor é o principio da sabedoria, e a sciencia do Sancto a prudencia.
“Yehowa vɔvɔ̃e nye nunya ƒe gɔmedzedze eye sidzedze Kɔkɔetɔ la nye gɔmesese
11 Porque por mim se multiplicam os teus dias, e annos de vida se te augmentarão.
elabena to dzinye wò ŋkekewo adzi ɖe edzi fũu eye woatsɔ ƒewo akpe wò agbenɔƒewo.
12 Se fores sabio, para ti sabio serás; e, se fores escarnecedor, tu só o supportarás.
Ne èdze nunya la, wò nunya ahe viɖe vɛ na wò; ke ne ènye fewuɖula la, wò ɖeka koe akpe fu.”
13 A mulher louca é alvoroçadora, é simples, e não sabe coisa nenhuma.
Nyɔnu bometsila la le ɣli dom, womekplae o eye menya nu hã o.
14 E assenta-se á porta da sua casa sobre uma cadeira, nas alturas da cidade,
Enɔ anyi ɖe eƒe aƒe ƒe ʋɔtru nu, enɔ anyi ɖe zikpui dzi le du la ƒe kɔkɔƒe kekeake
15 Para chamar aos que passam pelo caminho, e endireitam as suas veredas, dizendo:
le ame siwo va le eme tsom la yɔm, ame siwo lé woƒe mɔ tsɔ tẽe be,
16 Quem é simples, volte-se para aqui. E aos faltos de entendimento diz:
“Mí ame siwo katã nye bebewuwo la, mige ɖe eme le afii!” Egblɔna na ame siwo menya nu o la be,
17 As aguas roubadas são doces, e o pão tomado ás escondidas é suave.
“Tsi si wofi la vivina, eye nu si woɖu le vivime la vivina!”
18 Porém não sabes que ali estão os mortos: os seus convidados estão nas profundezas do inferno. (Sheol )
Ke womenya gɔ̃ hã be ame kukuwo le afi ma o eye eƒe ame kpekpewo le yɔdo ƒe gogloƒe ke o. (Sheol )