Provérbios 9
1 A Sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete columnas.
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 Já sacrificou as suas victimas, misturou o seu vinho: e já preparou a sua mesa.
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 Já mandou as suas creadas, já anda convidando desde as alturas da cidade, dizendo:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 Quem é simples, volte-se para aqui. Aos faltos d'entendimento diz:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 Deixae a parvoice, e vivei; e andae pelo caminho do entendimento.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 O que reprehende ao escarnecedor, affronta toma para si; e o que redargue ao impio, pega-se-lhe a sua mancha.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Não reprehendas ao escarnecedor, para que te não aborreça: reprehende ao sabio, e amar-te-ha.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Dá ao sabio, e elle se fará mais sabio: ensina ao justo, e se augmentará em doutrina.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 O temor do Senhor é o principio da sabedoria, e a sciencia do Sancto a prudencia.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Porque por mim se multiplicam os teus dias, e annos de vida se te augmentarão.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Se fores sabio, para ti sabio serás; e, se fores escarnecedor, tu só o supportarás.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 A mulher louca é alvoroçadora, é simples, e não sabe coisa nenhuma.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 E assenta-se á porta da sua casa sobre uma cadeira, nas alturas da cidade,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 Para chamar aos que passam pelo caminho, e endireitam as suas veredas, dizendo:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 Quem é simples, volte-se para aqui. E aos faltos de entendimento diz:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 As aguas roubadas são doces, e o pão tomado ás escondidas é suave.
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
