Provérbios 8
1 Não clama porventura a sabedoria, e a intelligencia não dá a sua voz?
Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
2 No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas se põe.
Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
3 Da banda das portas da cidade, á entrada da cidade, e á entrada das portas está gritando.
Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
4 A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.
“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
5 Entendei, ó simplices, a prudencia: e vós, loucos, entendei do coração.
Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
6 Ouvi, porque fallarei coisas excellentes: os meus labios se abrirão para a equidade.
Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
7 Porque a minha bocca proferirá a verdade, e os meus labios abominam a impiedade.
Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
8 Em justiça estão todas as palavras da minha bocca: não ha n'ellas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.
Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
9 Todas ellas são rectas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.
Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
10 Acceitae a minha correcção, e não a prata: e o conhecimento, mais do que o oiro fino escolhido.
Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
11 Porque melhor é a sabedoria do que os rubins; e tudo o que mais se deseja não se pode comparar com ella.
Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
12 Eu, a sabedoria, habito com a prudencia, e acho a sciencia dos conselhos.
Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
13 O temor do Senhor é aborrecer o mal: a soberba, e a arrogancia, e o mau caminho, e a bocca perversa, aborreço.
RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
14 Meu é o conselho e verdadeira sabedoria: eu sou o entendimento, minha é a fortaleza.
Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
15 Por mim reinam os reis e os principes ordenam justiça.
Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
16 Por mim dominam os dominadores, e principes, todos os juizes da terra.
Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
17 Eu amo aos que me amam, e os que de madrugada me buscam me acharão.
Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
18 Riquezas e honra estão comigo; como tambem opulencia duravel e justiça.
Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
19 Melhor é o meu fructo do que o fino oiro e do que o oiro refinado, e as minhas novidades do que a prata escolhida.
Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
20 Faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juizo.
Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
21 Para que faça herdar bens permanentes aos que me amam, e eu encha os seus thesouros.
Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
22 O Senhor me possuiu no principio de seus caminhos, desde então, e antes de suas obras.
RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
23 Desde a eternidade fui ungida, desde o principio, antes do começo da terra.
Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
24 Quando ainda não havia abysmos, fui gerada, quando ainda não havia fontes carregadas d'aguas.
Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
25 Antes que os montes se houvessem assentado, antes dos outeiros, eu era gerada.
Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
26 Ainda não tinha feito a terra, nem os campos, nem o principio dos mais miudos do mundo.
27 Quando preparava os céus, ahi estava eu, quando compassava ao redor a face do abysmo,
RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
28 Quando affirmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abysmo,
Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
29 Quando punha ao mar o seu termo, para que as aguas não trespassassem o seu mando, quando compunha os fundamentos da terra.
Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
30 Então eu estava com elle por alumno: e eu era cada dia as suas delicias, folgando perante elle em todo o tempo;
Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
31 Folgando no seu mundo habitavel, e achando as minhas delicias com os filhos dos homens.
O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
32 Agora, pois, filhos, ouvime, porque bemaventurados serão os que guardarem os meus caminhos.
Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
33 Ouvi a correcção, e sêde sabios, e não a rejeiteis.
Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
34 Bemaventurado o homem que me dá ouvidos, velando ás minhas portas cada dia, esperando ás hombreiras das minhas entradas.
Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
35 Porque o que me achar achará a vida, e alcançará favor do Senhor.
Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
36 Mas o que peccar contra mim violentará a sua propria alma: todos os que me aborrecem amam a morte.
Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”
