Provérbios 8
1 Não clama porventura a sabedoria, e a intelligencia não dá a sua voz?
Czy mądrość nie woła i rozum nie wydaje swego głosu?
2 No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas se põe.
Stoi na szczycie wysokich miejsc, przy drodze, na rozstajach dróg.
3 Da banda das portas da cidade, á entrada da cidade, e á entrada das portas está gritando.
Przy bramach, przy wjeździe do miasta, przy wejściu, u drzwi woła:
4 A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.
Do was wołam, o mężowie, mój głos [kieruję] do synów ludzkich.
5 Entendei, ó simplices, a prudencia: e vós, loucos, entendei do coração.
Prości, uczcie się rozwagi, a wy, głupi, bądźcie rozumnego serca.
6 Ouvi, porque fallarei coisas excellentes: os meus labios se abrirão para a equidade.
Słuchajcie, bo będę mówił o rzeczach wzniosłych, a wargi moje otworzą się, aby [głosić] prawość.
7 Porque a minha bocca proferirá a verdade, e os meus labios abominam a impiedade.
Moje usta bowiem mówią prawdę, a niegodziwością brzydzą się moje wargi.
8 Em justiça estão todas as palavras da minha bocca: não ha n'ellas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.
Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust; nie ma w nich nic fałszywego ani przewrotnego.
9 Todas ellas são rectas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.
Wszystkie są jasne dla rozumnego i prawe dla tych, którzy znajdują wiedzę.
10 Acceitae a minha correcção, e não a prata: e o conhecimento, mais do que o oiro fino escolhido.
Przyjmijcie moje pouczenie zamiast srebra i wiedzę [raczej] niż wyborne złoto.
11 Porque melhor é a sabedoria do que os rubins; e tudo o que mais se deseja não se pode comparar com ella.
Lepsza bowiem jest mądrość niż perły i żadna rzecz, której pragniesz, nie dorówna jej.
12 Eu, a sabedoria, habito com a prudencia, e acho a sciencia dos conselhos.
Ja, mądrość, mieszkam z rozwagą i odkrywam wiedzę roztropności.
13 O temor do Senhor é aborrecer o mal: a soberba, e a arrogancia, e o mau caminho, e a bocca perversa, aborreço.
Bojaźń PANA to nienawidzić zła. Ja nienawidzę pychy, wyniosłości, złej drogi i ust przewrotnych.
14 Meu é o conselho e verdadeira sabedoria: eu sou o entendimento, minha é a fortaleza.
Moja [jest] rada i prawdziwa mądrość, ja [jestem] roztropnością i moja jest moc.
15 Por mim reinam os reis e os principes ordenam justiça.
Dzięki mnie królowie rządzą i władcy stanowią sprawiedliwość.
16 Por mim dominam os dominadores, e principes, todos os juizes da terra.
Dzięki mnie panują władcy i dostojnicy, wszyscy sędziowie ziemi.
17 Eu amo aos que me amam, e os que de madrugada me buscam me acharão.
Miłuję tych, którzy mnie miłują, a ci, którzy szukają mnie pilnie, znajdą mnie.
18 Riquezas e honra estão comigo; como tambem opulencia duravel e justiça.
Przy mnie [jest] bogactwo i chwała, trwałe bogactwo i sprawiedliwość.
19 Melhor é o meu fructo do que o fino oiro e do que o oiro refinado, e as minhas novidades do que a prata escolhida.
Mój owoc [jest] lepszy niż złoto, nawet najczystsze złoto, a moje plony [lepsze] niż wyborne srebro.
20 Faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juizo.
Prowadzę ścieżką sprawiedliwości, pośród ścieżek sądu;
21 Para que faça herdar bens permanentes aos que me amam, e eu encha os seus thesouros.
Aby tym, którzy mnie miłują, dać w dziedzictwo majątek wieczny i napełnić ich skarbce.
22 O Senhor me possuiu no principio de seus caminhos, desde então, e antes de suas obras.
PAN posiadł mnie na początku swej drogi, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy.
23 Desde a eternidade fui ungida, desde o principio, antes do começo da terra.
Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia;
24 Quando ainda não havia abysmos, fui gerada, quando ainda não havia fontes carregadas d'aguas.
Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.
25 Antes que os montes se houvessem assentado, antes dos outeiros, eu era gerada.
Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona.
26 Ainda não tinha feito a terra, nem os campos, nem o principio dos mais miudos do mundo.
Gdy jeszcze nie stworzył ziemi ani pól, ani początku prochu okręgu ziemskiego;
27 Quando preparava os céus, ahi estava eu, quando compassava ao redor a face do abysmo,
Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi;
28 Quando affirmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abysmo,
Gdy w górze utwierdzał obłoki i umacniał źródła głębin;
29 Quando punha ao mar o seu termo, para que as aguas não trespassassem o seu mando, quando compunha os fundamentos da terra.
Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi;
30 Então eu estava com elle por alumno: e eu era cada dia as suas delicias, folgando perante elle em todo o tempo;
Byłam wtedy przy nim [jak] wychowanka i byłam [jego] radością każdego dnia, ciesząc się zawsze przed nim;
31 Folgando no seu mundo habitavel, e achando as minhas delicias com os filhos dos homens.
Radując się na okręgu jego ziemi, rozkoszując się synami ludzkimi.
32 Agora, pois, filhos, ouvime, porque bemaventurados serão os que guardarem os meus caminhos.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie, bo błogosławieni są ci, którzy strzegą moich dróg.
33 Ouvi a correcção, e sêde sabios, e não a rejeiteis.
Słuchajcie pouczeń, nabądźcie mądrości i nie odrzucajcie jej.
34 Bemaventurado o homem que me dá ouvidos, velando ás minhas portas cada dia, esperando ás hombreiras das minhas entradas.
Błogosławiony człowiek, który mnie słucha, czuwając u moich wrót każdego dnia i strzegąc odrzwi moich bram.
35 Porque o que me achar achará a vida, e alcançará favor do Senhor.
Bo kto mnie znajduje, znajduje życie i otrzyma łaskę od PANA.
36 Mas o que peccar contra mim violentará a sua propria alma: todos os que me aborrecem amam a morte.
Ale kto grzeszy przeciwko mnie, wyrządza krzywdę swojej duszy; wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.
