< Provérbios 3 >
1 Filho meu, não te esqueças da minha lei, e o teu coração guarde os meus mandamentos.
Υιέ μου, μη λησμονής τους νόμους μου, και η καρδία σου ας φυλάττη τας εντολάς μου.
2 Porque elles te accrescentarão longura de dias, e annos de vida e paz.
Διότι μακρότητα ημερών και έτη ζωής και ειρήνην θέλουσι προσθέσει εις σε.
3 Não te desamparem a benignidade e a fidelidade: ata-as ao teu pescoço; escreve-as na taboa do teu coração.
Έλεος και αλήθεια ας μη σε εγκαταλίπωσι· δέσον αυτάς περί τον τράχηλόν σου· εγχάραξον αυτάς επί την πλάκα της καρδίας σου·
4 E acharás graça e bom entendimento aos olhos de Deus e dos homens.
ούτω θέλεις ευρεί χάριν και εύνοιαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων.
5 Confia no Senhor com todo o teu coração, e não te estribes no teu proprio entendimento.
Έλπιζε επί Κύριον εξ όλης σου της καρδίας, και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου·
6 Reconhece-o em todos os teus caminhos, e elle endireitará as tuas veredas.
εν πάσαις ταις οδοίς σου αυτόν γνώριζε, και αυτός θέλει διευθύνει τα διαβήματά σου.
7 Não sejas sabio a teus proprios olhos: teme ao Senhor e aparta-te do mal.
Μη φαντάζεσαι σεαυτόν σοφόν· φοβού τον Κύριον και έκκλινον από κακού.
8 Isto será saude para o teu umbigo, e regadura para os teus ossos.
Τούτο θέλει είσθαι ίασις εις τα νεύρά σου και μυέλωσις εις τα οστά σου.
9 Honra ao Senhor com a tua fazenda, e com as primicias de toda a tua renda.
Τίμα τον Κύριον από των υπαρχόντων σου και από των απαρχών πάντων των γεννημάτων σου·
10 E se encherão os teus celleiros de fartura, e trasbordarão de mosto os teus lagares.
και θέλουσιν εμπλησθή αι σιτοθήκαι σου από αφθονίας και οι ληνοί σου θέλουσιν εκχειλίζει από νέου οίνου.
11 Filho meu, não rejeites a correcção do Senhor, nem te enojes da sua reprehensão.
Υιέ μου, μη καταφρόνει την παιδείαν του Κυρίου και μη αθύμει ελεγχόμενος υπ' αυτού.
12 Porque o Senhor reprehende aquelle a quem ama, assim como o pae ao filho a quem quer bem.
Διότι ο Κύριος ελέγχει όντινα αγαπά, καθώς και ο πατήρ τον υιόν, εις τον οποίον ευαρεστείται.
13 Bemaventurado o homem que acha sabedoria, e o homem que produz intelligencia.
Μακάριος ο άνθρωπος, όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος, όστις απέκτησε σύνεσιν·
14 Porque melhor é a sua mercadoria do que a mercadoria de prata, e a sua renda do que o oiro mais fino.
Διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν.
15 Mais preciosa é do que os rubins, e tudo o que mais podes desejar não se póde comparar a ella.
Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων· και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής.
16 Longura de dias ha na sua mão direita: na sua esquerda riquezas e honra.
Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα.
17 Os caminhos d'ella são caminhos de delicias, e todas as suas veredas paz.
Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί και πάσαι αι τρίβοι αυτής ειρήνη.
18 É arvore da vida para os que d'ella pegam, e bemaventurados são todos os que a reteem.
Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.
19 O Senhor com sabedoria fundou a terra: preparou os céus com entendimento.
Διά της σοφίας εθεμελίωσεν ο Κύριος, εστερέωσε τους ουρανούς εν συνέσει.
20 Pelo seu conhecimento se fenderam os abysmos, e as nuvens distillam o orvalho.
Διά της γνώσεως αυτού αι άβυσσοι ηνοίχθησαν και τα νέφη σταλάζουσι δρόσον.
21 Filho meu, não se apartem estes dos teus olhos: guarda a verdadeira sabedoria e o bom siso;
Υιέ μου, ας μη απομακρυνθώσι ταύτα από των οφθαλμών σου· φύλαττε ορθήν βουλήν και φρόνησιν·
22 Porque serão vida para a tua alma, e graça para o teu pescoço.
και θέλει είσθαι ζωή εις την ψυχήν σου και χάρις εις τον τράχηλόν σου.
23 Então andarás com confiança pelo teu caminho, e não tropeçará o teu pé.
Τότε θέλεις περιπατεί ασφαλώς την οδόν σου, και ο πους σου δεν θέλει προσκόψει.
24 Quando te deitares, não temerás: mas te deitarás e o teu somno será suave.
Όταν πλαγιάζης, δεν θέλεις τρομάζει· μάλιστα θέλεις πλαγιάζει, και ο ύπνος σου θέλει είσθαι γλυκύς.
25 Não temas o pavor repentino, nem a assolação dos impios quando vier.
Δεν θέλεις τρομάξει από αιφνιδίου φόβου ουδέ από του ολέθρου των ασεβών, όταν επέλθη·
26 Porque o Senhor será a tua esperança, e guardará os teus pés de os prenderem.
Διότι ο Κύριος θέλει είσθαι η ελπίς σου, και θέλει φυλάξει τον πόδα σου από του να πιασθή.
27 Não detenhas dos seus donos o bem, tendo na tua mão poder fazel-o.
Μη αρνηθής το καλόν προς εκείνους, εις τους οποίους πρέπει, όταν ήναι εν τη χειρί σου να κάμνης αυτό.
28 Não digas ao teu proximo: Vae, e torna, e ámanhã t'o darei: tendo-o tu comtigo.
Μη είπης προς τον πλησίον σου, Ύπαγε και επανάστρεψον και αύριον θέλω σοι δώσει· ενώ έχεις τούτο παρά σεαυτώ.
29 Não maquines mal contra o teu proximo, pois habita comtigo confiadamente.
Μη μηχανεύου κακόν κατά του πλησίον σου, ενώ πεποιθώς κατοικεί μετά σου.
30 Não contendas contra alguem sem razão, se te não tem feito mal.
Μη μάχου τινά αναιτίως, εάν δεν έκαμε κακόν εις σε.
31 Não tenhas inveja do homem violento, nem elejas algum de seus caminhos.
Μη ζήλευε τον βίαιον άνθρωπον και μη εκλέξης μηδεμίαν εκ των οδών αυτού·
32 Porque o perverso é abominação ao Senhor, mas com os sinceros está o seu segredo.
διότι ο Κύριος βδελύττεται τον σκολιόν· το δε απόρρητον αυτού φανερόνεται εις τους δικαίους.
33 A maldição do Senhor habita na casa do impio, mas á habitação dos justos abençoará.
Κατάρα Κυρίου εν τω οίκω του ασεβούς· ευλογεί δε την κατοικίαν των δικαίων.
34 Certamente elle escarnecerá dos escarnecedores, mas dará graça aos mansos.
Βεβαίως αυτός αντιτάττεται εις τους υπερηφάνους· εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν.
35 Os sabios herdarão honra, porém os loucos tomam sobre si confusão.
Οι σοφοί θέλουσι κληρονομήσει δόξαν· το δε ύψος των αφρόνων θέλει είσθαι η ατιμία.