< Provérbios 26 >

1 Como a neve no verão, e como a chuva na sega, assim não convem ao louco a honra.
Язда қар йеғиш, Орма вақтида ямғур йеғиш қамлашмиғандәк, Иззәт-һөрмәт ахмаққа лайиқ әмәстур.
2 Como ao passaro o vaguear, como á andorinha o voar, assim a maldição sem causa não virá.
Ләйләп учуп жүргән қучқачтәк, Учқан қарлиғач йәргә қонмиғандәк, Сәвәпсиз қарғиш кишигә зиян кәлтүрәлмәс.
3 O açoite para o cavallo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.
Атқа қамча, ешәккә нохта лазим болғинидәк, Ахмақниң дүмбисигә таяқ лайиқтур.
4 Não respondas ao tolo segundo a sua estulticia; para que tambem te não faças similhante a elle.
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәрмигин, Җавап бәрсәң өзүң униңға охшап қелишиң мүмкин.
5 Responde ao tolo segundo a sua estulticia; para que não seja sabio aos seus olhos.
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәргин, Җавап бәрмисәң у өзиниң ахмақлиғини әқиллиқ дәп чағлар.
6 Os pés corta, e o damno bebe, quem manda mensagens pela mão d'um tolo.
Өз путини кесивәткәндәк, Өз бешиға зулмәт тилигәндәк, Ахмақтин хәвәр йоллашму шундақ бир иштур.
7 Como as pernas do côxo, que pendem frouxas, assim é o proverbio na bocca dos tolos.
Токурниң карға кәлмигән путлиридәк, Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәтму бекар болур.
8 Como o que ata a pedra preciosa na funda, assim é aquelle que dá honra ao tolo.
Салғиға ташни бағлап атқандәк, Ахмаққа һөрмәт билдүрүшму әхмиқанә иштур.
9 Como o espinho que entra na mão do bebado, assim é o proverbio na bocca dos tolos.
Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәт, Мәсниң қолиға санҗилған тикәндәктур.
10 Os grandes molestam a todos, e alugam os tolos e transgressores.
Өз йеқинлирини қарисиға зәхимләндүргән оқячидәк, Ахмақни яки удул кәлгән адәмни яллап ишләткән ғоҗайинму охшашла зәхимләндүргүчидур.
11 Como o cão que torna ao seu vomito, assim é o tolo que reitera a sua estulticia.
Ишт айлинип келип өз қусуғини ялиғандәк, Ахмақ ахмақлиғини қайтилар.
12 Tens visto a um homem que é sabio a seus proprios olhos? maior esperança ha do tolo do que d'elle.
Өзини дана чағлап мәмнун болған кишини көрдүңму? Униңға үмүт бағлимақтин ахмаққа үмүт бағлимақ әвзәлдур.
13 Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas
Һорун адәм: — «Ташқирида дәһшәтлик бир шир туриду, Кочида бир шир жүриду!» — дәп [өйдин чиқмас].
14 Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o preguiçoso na sua cama.
Өз муҗуқида ечилип-йепилип турған ишиккә охшаш, Һорун кариватта йетип у яқ-бу яққа өрүлмәктә.
15 O preguiçoso esconde a sua mão no seio: enfada-se de tornal-a á sua bocca.
Һорун қолини сунуп қачиға тиққини билән, Ғизани ағзиға селиштинму еринәр.
16 Mais sabio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que bem respondem.
Һорун өзини пәм билән җавап бәргүчи йәттә кишидинму дана санар.
17 O que, passando, se entremette em pleito alheio é como aquelle que toma um cão pelas orelhas.
Кочида келиветип, өзигә мунасивәтсиз маҗираға арилашқан киши, Иштниң қулиқини тутуп созғанға охшаш хәтәргә дучар болар.
18 Como o louco que lança de si faiscas, frechas, e mortandades,
Өз йеқинлирини алдап «Пәқәт чақчақ қилип қойдум!» дәйдиған киши, Отқашларни, оқларни, һәр хил әҗәллик қуралларни атқан тәлвигә охшайду.
19 Assim é o homem que engana o seu proximo, e diz: Não o fiz eu por brincar?
20 Sem lenha, o fogo se apagará; e, não havendo murmurador, cessará a contenda.
Отун болмиса от өчәр; Ғәйвәт болмиса, җедәл бесилар.
21 Como o carvão é para as brazas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para accender rixas.
Чоғлар үстигә чачқан көмүрдәк, От үстигә қойған отундәк, җедәлчи җедәлни улғайтар.
22 As palavras do murmurador são como as palavras do espancado, e ellas descem ao intimo do ventre.
Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк, Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.
23 Como o caco coberto d'escorias de prata, assim são os labios ardentes com o coração maligno.
Ялқунлуқ ләвләр рәзил көңүлләргә қошулғанда, Сапал қачиға күмүч һәл бәргәнгә охшаштур.
24 Aquelle que aborrece se contrafaz pelos seus beiços, mas no seu interior encobre o engano.
Адавәт сақлайдиған адәм өчини гәплири билән япсиму, Көңлидә қат-қат сүйқәст сақлайду.
25 Quando te supplicar com a sua voz, não te fies n'elle, porque sete abominações ha no seu coração.
Униң сөзи чирайлиқ болсиму, ишинип кәтмигин; Қәлбидә йәттә қат ипласлиқ бардур.
26 Cujo odio se encobre com engano; a sua malicia se descobrirá na congregação.
У өчмәнлигини чирайлиқ гәп билән япсиму, Лекин рәзиллиги җамаәтниң алдида ашкарилинар.
27 O que cava uma cova n'ella cairá; e o que revolve a pedra esta sobre elle tornará.
Кишигә ора колиған өзи чүшәр; Ташни домилатқан кишини таш думилап қайтип келип уни янҗар.
28 A lingua falsa aborrece aos que ella afflige, e a bocca lubrica obra a ruina.
Сахта тил өзи зиянкәшлик қилған кишиләргә нәпрәтлинәр; Хушамәт қилғучи еғиз адәмни һалакәткә иштирәр.

< Provérbios 26 >