< Provérbios 26 >

1 Como a neve no verão, e como a chuva na sega, assim não convem ao louco a honra.
Som Sne om Somren og Regn Høsten så lidt hører Ære sig til for en Tåbe.
2 Como ao passaro o vaguear, como á andorinha o voar, assim a maldição sem causa não virá.
Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt så rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
3 O açoite para o cavallo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.
Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Tåbers Ryg.
4 Não respondas ao tolo segundo a sua estulticia; para que tambem te não faças similhante a elle.
Svar ej Tåben efter hans Dårskab, at ikke du selv skal blive som han.
5 Responde ao tolo segundo a sua estulticia; para que não seja sabio aos seus olhos.
Svar Tåben efter hans Dårskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
6 Os pés corta, e o damno bebe, quem manda mensagens pela mão d'um tolo.
Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Tåbe.
7 Como as pernas do côxo, que pendem frouxas, assim é o proverbio na bocca dos tolos.
Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Tåbers Mund.
8 Como o que ata a pedra preciosa na funda, assim é aquelle que dá honra ao tolo.
Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Tåbe.
9 Como o espinho que entra na mão do bebado, assim é o proverbio na bocca dos tolos.
Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Tåbers Mund.
10 Os grandes molestam a todos, e alugam os tolos e transgressores.
Som en Skytte, der sårer enhver, som kommer, er den, der lejer en Tåbe og en drukken.
11 Como o cão que torna ao seu vomito, assim é o tolo que reitera a sua estulticia.
Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Tåbe, der gentager Dårskab.
12 Tens visto a um homem que é sabio a seus proprios olhos? maior esperança ha do tolo do que d'elle.
Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Tåbe er der mere Håb end for ham.
13 Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas
Den lade siger: "Et Rovdyr på Vejen, en Løve ude på Torvene!"
14 Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o preguiçoso na sua cama.
Døren drejer sig på sit Hængsel, den lade på sit Leje.
15 O preguiçoso esconde a sua mão no seio: enfada-se de tornal-a á sua bocca.
Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Hånden til Munden.
16 Mais sabio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que bem respondem.
Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
17 O que, passando, se entremette em pleito alheio é como aquelle que toma um cão pelas orelhas.
Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
18 Como o louco que lança de si faiscas, frechas, e mortandades,
Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
19 Assim é o homem que engana o seu proximo, e diz: Não o fiz eu por brincar?
er den, der sviger sin Næste og siger: "Jeg spøger jo kun."
20 Sem lenha, o fogo se apagará; e, não havendo murmurador, cessará a contenda.
Er der intet Brænde, går Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
21 Como o carvão é para as brazas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para accender rixas.
Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
22 As palavras do murmurador são como as palavras do espancado, e ellas descem ao intimo do ventre.
Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
23 Como o caco coberto d'escorias de prata, assim são os labios ardentes com o coração maligno.
Som Sølvovertræk på et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
24 Aquelle que aborrece se contrafaz pelos seus beiços, mas no seu interior encobre o engano.
Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
25 Quando te supplicar com a sua voz, não te fies n'elle, porque sete abominações ha no seu coração.
gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
26 Cujo odio se encobre com engano; a sua malicia se descobrirá na congregação.
Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
27 O que cava uma cova n'ella cairá; e o que revolve a pedra esta sobre elle tornará.
I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
28 A lingua falsa aborrece aos que ella afflige, e a bocca lubrica obra a ruina.
Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.

< Provérbios 26 >