Provérbios 21
1 Como ribeiros d'aguas, assim é o coração do rei na mão do Senhor; a tudo quanto quer o inclina.
Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.
2 Todo o caminho do homem é recto aos seus olhos, mas o Senhor pondera os corações.
Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.
3 Fazer justiça e juizo é mais acceito ao Senhor do que lhe offerecer sacrificio.
Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.
4 Altivez dos olhos, e inchação de coração, e a lavoura dos impios é peccado.
Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
5 Os pensamentos do diligente tendem só á abundancia, porém os de todo o apressado tão sómente á pobreza.
Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
6 Trabalhar por ajuntar thesouro com lingua falsa é uma vaidade impellida d'aquelles que buscam a morte.
Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.
7 As rapinas dos impios os virão a destruir, porquanto recusam fazer a justiça.
Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
8 O caminho do homem é todo perverso e estranho, porém a obra do puro é recta.
Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.
9 Melhor é morar n'um canto do terraço, do que com a mulher contenciosa, e isso em casa em que mais companhia haja.
Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
10 A alma do impio deseja o mal: o seu proximo lhe não agrada aos seus olhos.
Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.
11 Castigado o escarnecedor, o simples se torna sabio; e, ensinado o sabio, recebe o conhecimento.
Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.
12 Prudentemente considera o justo a casa do impio, quando Deus transtorna os impios para o mal.
Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
13 O que tapa o seu ouvido ao clamor do pobre elle tambem clamará e não será ouvido.
Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
14 O presente que se dá em segredo abate a ira, e a dadiva no seio a grande indignação.
Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.
15 O fazer justiça é alegria para o justo, mas espanto para os que obram a iniquidade.
Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
16 O homem, que anda errado do caminho do entendimento, na congregação dos mortos repousará.
Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
17 Necessidade padecerá o que ama a galhofa: o que ama o vinho e o azeite nunca enriquecerá.
Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.
18 O resgate do justo é o impio; o do recto o iniquo.
Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.
19 Melhor é morar n'uma terra deserta do que com a mulher contenciosa e iracunda.
Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
20 Thesouro desejavel e azeite ha na casa do sabio, mas o homem insensato o devora.
Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
21 O que segue a justiça e a beneficencia achará a vida, a justiça e a honra.
Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.
22 Á cidade dos fortes sobe o sabio, e derruba a força da sua confiança.
Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.
23 O que guarda a sua bocca e a sua lingua, guarda das angustias a sua alma.
Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.
24 O soberbo e presumido, zombador é seu nome: trata com indignação e soberba.
Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
25 O desejo do preguiçoso o mata, porque as suas mãos recusam trabalhar.
Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.
26 Todo o dia deseja coisas de cubiçar, mas o justo dá, e nada retem.
Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.
27 O sacrificio dos impios é abominação: quanto mais offerecendo-o com intenção maligna?
Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.
28 A testemunha mentirosa perecerá, porém o homem que ouve com constancia fallará.
Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
29 O homem impio endurece o seu rosto, mas o recto considera o seu caminho.
Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.
30 Não ha sabedoria, nem intelligencia, nem conselho contra o Senhor.
Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
31 O cavallo prepara-se para o dia da batalha, porém do Senhor vem a victoria.
Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
