< Provérbios 21 >
1 Como ribeiros d'aguas, assim é o coração do rei na mão do Senhor; a tudo quanto quer o inclina.
Kiel akvaj torentoj estas la koro de reĝo en la mano de la Eternulo: Kien Li volas, Li ĝin direktas.
2 Todo o caminho do homem é recto aos seus olhos, mas o Senhor pondera os corações.
Ĉiuj vojoj de homo estas ĝustaj en liaj okuloj; Sed la Eternulo pesas la korojn.
3 Fazer justiça e juizo é mais acceito ao Senhor do que lhe offerecer sacrificio.
Plenumado de vero kaj justeco Estas al la Eternulo pli agrabla ol oferado.
4 Altivez dos olhos, e inchação de coração, e a lavoura dos impios é peccado.
Fieraj okuloj kaj aroganta koro, Kulturaĵo de malvirtuloj, estas peko.
5 Os pensamentos do diligente tendem só á abundancia, porém os de todo o apressado tão sómente á pobreza.
La entreprenoj de diligentulo donas nur profiton; Sed ĉiu trorapidado kondukas nur al manko.
6 Trabalhar por ajuntar thesouro com lingua falsa é uma vaidade impellida d'aquelles que buscam a morte.
Akirado de trezoroj per lango mensogema Estas vanta bloveto, retoj de morto.
7 As rapinas dos impios os virão a destruir, porquanto recusam fazer a justiça.
La rabo de malvirtuloj atakos ilin mem; Ĉar ili ne volis fari justaĵon.
8 O caminho do homem é todo perverso e estranho, porém a obra do puro é recta.
Malrekta estas la vojo de homo kulpa; Sed la agado de purulo estas ĝusta.
9 Melhor é morar n'um canto do terraço, do que com a mulher contenciosa, e isso em casa em que mais companhia haja.
Pli bone estas loĝi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.
10 A alma do impio deseja o mal: o seu proximo lhe não agrada aos seus olhos.
La animo de malvirtulo deziras malbonon; Lia proksimulo ne estas favorata de li.
11 Castigado o escarnecedor, o simples se torna sabio; e, ensinado o sabio, recebe o conhecimento.
Kiam blasfemanto estas punata, senspertulo fariĝas pli saĝa; Kaj kiam oni instruas saĝulon, li akiras prudenton.
12 Prudentemente considera o justo a casa do impio, quando Deus transtorna os impios para o mal.
La Justulo rigardas la domon de malvirtulo, Kaj Li faligas malvirtulojn en malbonon.
13 O que tapa o seu ouvido ao clamor do pobre elle tambem clamará e não será ouvido.
Se iu ŝtopas sian orelon kontraŭ kriado de malriĉulo, Li ankaŭ vokos kaj ne estos aŭskultata.
14 O presente que se dá em segredo abate a ira, e a dadiva no seio a grande indignação.
Sekreta donaco kvietigas koleron, Kaj donaco en la sinon, fortan furiozon.
15 O fazer justiça é alegria para o justo, mas espanto para os que obram a iniquidade.
Farado de justaĵo estas ĝojo por la virtulo Kaj teruro por la malbonaguloj.
16 O homem, que anda errado do caminho do entendimento, na congregação dos mortos repousará.
Homo, kiu erarforiĝis de la vojo de prudento, Ekloĝos en komunumo de mortintoj.
17 Necessidade padecerá o que ama a galhofa: o que ama o vinho e o azeite nunca enriquecerá.
Kiu amas gajecon, tiu havos mankon; Kiu amas vinon kaj oleon, tiu ne estos riĉa.
18 O resgate do justo é o impio; o do recto o iniquo.
La malvirtulo estos liberiga anstataŭo por la virtulo, Kaj malpiulo por piuloj.
19 Melhor é morar n'uma terra deserta do que com a mulher contenciosa e iracunda.
Pli bone estas loĝi en lando dezerta, Ol kun malpacema kaj kolerema edzino.
20 Thesouro desejavel e azeite ha na casa do sabio, mas o homem insensato o devora.
Ĉarma trezoro kaj oleo estas en la domo de saĝulo; Sed homo malsaĝa ĉion englutas.
21 O que segue a justiça e a beneficencia achará a vida, a justiça e a honra.
Kiu celas justecon kaj bonecon, Tiu trovos vivon, justecon, kaj honoron.
22 Á cidade dos fortes sobe o sabio, e derruba a força da sua confiança.
Kontraŭ urbon de fortuloj eliras saĝulo, Kaj li faligas ĝian fortan fortikaĵon.
23 O que guarda a sua bocca e a sua lingua, guarda das angustias a sua alma.
Kiu gardas sian buŝon kaj sian langon, Tiu gardas sian animon kontraŭ malfeliĉoj.
24 O soberbo e presumido, zombador é seu nome: trata com indignação e soberba.
Fiera malbonulo, kiun oni nomas blasfemulo, Agas kun kolero kaj malboneco.
25 O desejo do preguiçoso o mata, porque as suas mãos recusam trabalhar.
La deziro de mallaborulo lin mortigas, Ĉar liaj manoj ne volas labori.
26 Todo o dia deseja coisas de cubiçar, mas o justo dá, e nada retem.
Tuttage li forte deziras; Sed virtulo donas kaj ne rifuzas.
27 O sacrificio dos impios é abominação: quanto mais offerecendo-o com intenção maligna?
Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo; Kiom pli, kiam li ĝin alportas kiel pekoferon!
28 A testemunha mentirosa perecerá, porém o homem que ouve com constancia fallará.
Mensoga atestanto pereos; Sed homo, kiu mem aŭdis, parolos por ĉiam.
29 O homem impio endurece o seu rosto, mas o recto considera o seu caminho.
Malvirtulo tenas sian vizaĝon arogante; Sed virtulo zorgas pri sia vojo.
30 Não ha sabedoria, nem intelligencia, nem conselho contra o Senhor.
Ne ekzistas saĝo, ne ekzistas prudento, Ne ekzistas konsilo kontraŭ la Eternulo.
31 O cavallo prepara-se para o dia da batalha, porém do Senhor vem a victoria.
Ĉevalo estas preparata por la tago de milito; Sed la helpo venas de la Eternulo.