Provérbios 16
1 Do homem são as preparações do coração, mas do Senhor a resposta da bocca.
Плануриле пе каре ле фаче инима атырнэ де ом, дар рэспунсул пе каре-л дэ гура вине де ла Домнул.
2 Todos os caminhos do homem são limpos aos seus olhos, mas o Senhor pesa os espiritos.
Тоате кэиле омулуй сунт курате ын окий луй, дар Чел че черчетязэ духуриле есте Домнул.
3 Confia do Senhor as tuas obras, e teus pensamentos serão estabelecidos.
Ынкрединцязэ-ць лукрэриле ын мына Домнулуй, ши ыць вор избути плануриле.
4 O Senhor fez todas as coisas para si, para os seus proprios fins, e até ao impio para o dia do mal.
Домнул а фэкут тоате пентру о цинтэ, кяр ши пе чел рэу пентру зиуа ненорочирий.
5 Abominação é ao Senhor todo o altivo de coração: ainda que elle junte mão á mão, não será innocente
Орьче инимэ труфашэ есте о скырбэ ынаинтя Домнулуй: хотэрыт, еа ну ва рэмыне непедепситэ.
6 Pela misericordia e pela fidelidade se expia a iniquidade, e pelo temor do Senhor os homens se desviam do mal.
Прин драгосте ши крединчошие, омул испэшеште нелеӂюиря, ши прин фрика де Домнул, се абате де ла рэу.
7 Sendo os caminhos do homem agradaveis ao Senhor, até a seus inimigos faz que tenham paz com elle.
Кынд сунт плэкуте Домнулуй кэиле куйва, ый фаче приетень кяр ши пе врэжмаший луй.
8 Melhor é o pouco com justiça, do que a abundancia de colheita com injustiça.
Май бине пуцин ку дрептате декыт марь венитурь ку стрымбэтате.
9 O coração do homem considera o seu caminho, mas o Senhor lhe dirige os passos.
Инима омулуй се гындеште пе че кале сэ мяргэ, дар Домнул ый ындряптэ паший.
10 Adivinhação se acha nos labios do rei: em juizo não prevaricará a sua bocca.
Хотэрырь думнезеешть сунт пе бузеле ымпэратулуй, гура луй ну требуе сэ факэ грешель кынд жудекэ.
11 O peso e a balança justa são do Senhor: obra sua são todos os pesos da bolsa.
Кынтарул ши кумпэна дряптэ вин де ла Домнул; тоате греутэциле де кынтэрит сунт лукраря Луй.
12 Abominação é para os reis obrarem impiedade, porque com justiça se estabelece o throno.
Ымпэрацилор ле есте скырбэ сэ факэ рэу, кэч прин неприхэнире се ынтэреште ун скаун де домние.
13 Os labios de justiça são o contentamento dos reis, e elles amarão ao que falla coisas rectas.
Бузеле неприхэните сунт плэкуте ымпэрацилор, ши ей юбеск пе чел че ворбеште ку неприхэнире.
14 O furor do rei é como uns mensageiros da morte, mas o homem sabio o apaziguará.
Мыния ымпэратулуй есте ун веститор ал морций, дар ун ом ынцелепт требуе с-о потоляскэ.
15 Na luz do rosto do rei está a vida, e a sua benevolencia é como a nuvem da chuva serodia.
Сенинэтатя фецей ымпэратулуй есте вяца ши бунэвоинца луй есте ка о плоае де примэварэ.
16 Quanto melhor é adquirir a sabedoria do que o oiro! e quanto mais excellente adquirir a prudencia do que a prata!
Ку кыт май мулт фаче кыштигаря ынцелепчуний декыт а аурулуй! Ку кыт есте май де дорит кыштигаря причеперий декыт а арӂинтулуй!
17 A carreira dos rectos é desviar-se do mal; o que guarda a sua alma conserva o seu caminho.
Каля оаменилор фэрэ приханэ есте сэ се феряскэ де рэу; ачела ышь пэзеште суфлетул, каре вегязэ асупра кэий сале.
18 A soberba precede a ruina, e a altivez do espirito precede a quéda.
Мындрия мерӂе ынаинтя пеирий ши труфия мерӂе ынаинтя кэдерий.
19 Melhor é ser humilde d'espirito com os mansos, do que repartir o despojo com os soberbos.
Май бине сэ фий смерит ку чей смериць декыт сэ ымпарць прада ку чей мындри.
20 O que attenta prudentemente para a palavra achará o bem, e o que confia no Senhor será bemaventurado.
Чине куӂетэ ла Кувынтул Домнулуй гэсеште феричиря ши чине се ынкреде ын Домнул есте феричит.
21 O sabio de coração será chamado prudente, e a doçura dos labios augmentará o ensino.
Чине аре о инимэ ынцеляптэ есте нумит причепут, дар дулчаца бузелор мэреште штиинца.
22 O entendimento, para aquelles que o possuem, é uma fonte de vida, mas a instrucção dos tolos é a sua estulticia.
Ынцелепчуня есте ун извор де вяцэ пентру чине о аре, дар педяпса небунилор есте небуния лор.
23 O coração do sabio instrue a sua bocca, e sobre os seus labios augmentará a doutrina.
Чине аре о инимэ ынцеляптэ ышь аратэ ынцелепчуня кынд ворбеште ши мереу се вэд ынвэцэтурь ной пе бузеле луй.
24 Favo de mel são as palavras suaves, doces para a alma, e saude para os ossos.
Кувинтеле приетеноасе сунт ка ун фагуре де мьере: дулчь пентру суфлет ши сэнэтоасе пентру оасе.
25 Ha caminho, que parece direito ao homem, mas o seu fim são os caminhos da morte.
Мулте кэй и се пар буне омулуй, дар ла урмэ дук ла моарте.
26 O trabalhador trabalha para si mesmo, porque a sua bocca o insta.
Чине мунчеште, пентру ел мунчеште, кэч фоамя луй ыл ындямнэ ла лукру.
27 O homem de Belial cava o mal, e nos seus labios se acha como um fogo ardente.
Омул стрикат прегэтеште ненорочиря ши пе бузеле луй есте ка ун фок апринс.
28 O homem perverso levanta a contenda, e o murmurador separa os maiores amigos.
Омул неастымпэрат стырнеште чертурь ши пырыторул дезбинэ пе чей май бунь приетень.
29 O homem violento persuade ao seu companheiro, e o guia por caminho não bom.
Омул асупритор амэӂеште пе апроапеле сэу ши-л дуче пе о кале каре ну есте бунэ.
30 Fecha os olhos para imaginar perversidades; mordendo os labios, effectua o mal.
Чине ынкиде окий ка сэ се дедя ла гындурь стрикате, чине-шь мушкэ бузеле, а ши сэвыршит рэул.
31 Corôa de honra são as cãs, achando-se ellas no caminho de justiça.
Перий албь сунт о кунунэ де чинсте, еа се гэсеште пе каля неприхэнирий.
32 Melhor é o longanimo do que o valente, e o que governa o seu espirito do que o que toma uma cidade.
Чел ынчет ла мыние прецуеште май мулт декыт ун витяз ши чине есте стэпын пе сине прецуеште май мулт декыт чине кучереште четэць.
33 A sorte se lança no regaço, mas do Senhor procede toda a sua disposição.
Се арункэ сорцул ын поала хайней, дар орьче хотэрыре вине де ла Домнул.
