Provérbios 14
1 Toda a mulher sabia edifica a sua casa: mas a tola a derriba com as suas mãos.
Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.
2 O que anda na sua sinceridade teme ao Senhor, mas o que se desvia de seus caminhos o despreza.
Doğru yolda yürüyen, RAB'den korkar, Yoldan sapan, RAB'bi hor görür.
3 Na bocca do tolo está a vara da soberba, mas os labios dos sabios os conservam.
Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur.
4 Não havendo bois, a mangedoura está limpa, mas pela força do boi ha abundancia de colheitas.
Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.
5 A testemunha verdadeira não mentirá, mas a testemunha falsa se desboca em mentiras.
Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur.
6 O escarnecedor busca sabedoria, e nenhuma acha, mas para o prudente o conhecimento é facil.
Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.
7 Vae-te de diante do homem insensato, porque n'elle não divisarás os labios do conhecimento.
Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.
8 A sabedoria do prudente é entender o seu caminho, mas a estulticia dos tolos é engano.
İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.
9 Os loucos zombam do peccado, mas entre os rectos ha benevolencia.
Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir.
10 O coração conhece a sua propria amargura, e o estranho não se entremetterá na sua alegria.
Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.
11 A casa dos impios se desfará, mas a tenda dos rectos florescerá.
Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.
12 Ha caminho que ao homem parece direito, mas o fim d'elle são os caminhos da morte.
Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.
13 Até no riso terá dôr o coração, e o fim da alegria é tristeza.
Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.
14 Dos seus caminhos se fartará o que declina no coração, mas o homem bom se fartará de si mesmo.
Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.
15 O simples dá credito a cada palavra, mas o prudente attenta para os seus passos.
Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.
16 O sabio teme, e desvia-se do mal, mas o tolo se encoleriza, e dá-se por seguro.
Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.
17 O que presto se indigna, fará doidices, e o homem de más imaginações será aborrecido.
Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.
18 Os simplices herdarão a estulticia, mas os prudentes se coroarão de conhecimento.
Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.
19 Os máus se inclinaram diante dos bons, e os impios diante das portas do justo.
Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.
20 O pobre é aborrecido até do companheiro, porém os amigos dos ricos são muitos.
Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.
21 O que despreza ao seu companheiro pecca, mas o que se compadece dos humildes é bemaventurado.
Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!
22 Porventura não erram os que obram o mal? mas beneficencia e fidelidade serão para os que obram o bem.
Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.
23 Em todo o trabalho proveito ha, mas a palavra dos labios só encaminha á pobreza.
Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.
24 A corôa dos sabios é a sua riqueza, a estulticia dos tolos é só estulticia.
Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.
25 A testemunha verdadeira livra as almas, mas o que se desboca em mentiras é enganador.
Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.
26 No temor do Senhor ha firme confiança, e elle será um refugio para seus filhos.
RAB'den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.
27 O temor do Senhor é uma fonte de vida, para se desviarem dos laços da morte.
RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
28 Na multidão do povo está a magnificencia do rei, mas na falta do povo a perturbação do principe.
Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.
29 O longanimo é grande em entendimento, mas o que é de espirito impaciente assignala a sua loucura.
Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.
30 O coração com saude é a vida da carne, mas a inveja é a podridão dos ossos.
Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.
31 O que opprime ao pobre insulta áquelle que o creou, mas o que se compadece do necessitado o honra.
Muhtacı ezen, Yaradanı'nı hor görüyor demektir. Yoksula acıyansa Yaradan'ı yüceltir.
32 Pela sua malicia será lançado fóra o impio, mas o justo até na sua morte tem confiança.
Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.
33 No coração do prudente repousa a sabedoria, mas o que ha no interior dos tolos se conhece.
Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.
34 A justiça exalta ao povo, mas o peccado é o opprobrio das nações.
Doğruluk bir ulusu yüceltir, Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.
35 O Rei tem seu contentamento no servo prudente, mas sobre o que envergonha cairá o seu furor.
Kral sağduyulu kulunu beğenir, Utanç getirene öfkelenir.
