Provérbios 14
1 Toda a mulher sabia edifica a sua casa: mas a tola a derriba com as suas mãos.
De wijsheid bouwt zich een huis, De dwaasheid breekt het eigenhandig af.
2 O que anda na sua sinceridade teme ao Senhor, mas o que se desvia de seus caminhos o despreza.
Wie Jahweh vreest, gaat de rechte weg; Wie Hem veracht, gaat kronkelwegen.
3 Na bocca do tolo está a vara da soberba, mas os labios dos sabios os conservam.
In de mond van een dwaas ligt een stok voor zijn rug, De wijzen worden door hun lippen beschermd.
4 Não havendo bois, a mangedoura está limpa, mas pela força do boi ha abundancia de colheitas.
Waar geen runderen zijn, blijft de kribbe schoon; Rijke inkomsten dankt men aan de kracht van den os.
5 A testemunha verdadeira não mentirá, mas a testemunha falsa se desboca em mentiras.
Een eerlijk getuige liegt niet, Een vals getuige verspreidt leugens.
6 O escarnecedor busca sabedoria, e nenhuma acha, mas para o prudente o conhecimento é facil.
De spotter zoekt wijsheid, maar tevergeefs; Voor een wijze is de kennis gemakkelijk te vinden.
7 Vae-te de diante do homem insensato, porque n'elle não divisarás os labios do conhecimento.
Blijf uit de buurt van een dwaas, Want verstandige taal bespeurt ge er niet.
8 A sabedoria do prudente é entender o seu caminho, mas a estulticia dos tolos é engano.
De wijsheid der schranderen wijst hun de weg, Maar de dommen worden door hun dwaasheid op een dwaalspoor geleid.
9 Os loucos zombam do peccado, mas entre os rectos ha benevolencia.
Het zoenoffer spot met de dwazen, Maar bij rechtvaardigen woont de genade.
10 O coração conhece a sua propria amargura, e o estranho não se entremetterá na sua alegria.
Het hart kent zijn eigen droefheid alleen; Ook in zijn vreugde kan een vreemde zich niet mengen.
11 A casa dos impios se desfará, mas a tenda dos rectos florescerá.
Het huis der bozen wordt verwoest, De tent der rechtvaardigen richt zich op.
12 Ha caminho que ao homem parece direito, mas o fim d'elle são os caminhos da morte.
Soms houdt iemand een weg voor de rechte, Die tenslotte uitloopt op de dood.
13 Até no riso terá dôr o coração, e o fim da alegria é tristeza.
Ook als iemand lacht, kan hij verdriet hebben; Blijdschap loopt soms op droefheid uit.
14 Dos seus caminhos se fartará o que declina no coração, mas o homem bom se fartará de si mesmo.
Een zondaar krijgt uit zijn wandel ruimschoots zijn deel, Maar ook een deugdzaam mens uit zijn daden.
15 O simples dá credito a cada palavra, mas o prudente attenta para os seus passos.
De onnozele gelooft alles wat er gezegd wordt; De wijze let op het antwoord, dat hij ontvangt.
16 O sabio teme, e desvia-se do mal, mas o tolo se encoleriza, e dá-se por seguro.
De wijze is behoedzaam en mijdt het kwaad, De dwaas is zorgeloos en gaat er op in.
17 O que presto se indigna, fará doidices, e o homem de más imaginações será aborrecido.
De lichtgeraakte haalt dwaasheden uit, Een beleidvol mens is verdraagzaam.
18 Os simplices herdarão a estulticia, mas os prudentes se coroarão de conhecimento.
De onnozelen valt dwaasheid ten deel, De wijze wordt met kennis gekroond.
19 Os máus se inclinaram diante dos bons, e os impios diante das portas do justo.
De bozen moeten zich voor de deugdzamen buigen, De snoodaards voor de poorten der rechtvaardigen staan.
20 O pobre é aborrecido até do companheiro, porém os amigos dos ricos são muitos.
Zelfs bij zijn buur is een arme gehaat, Maar de vrienden van een rijkaard zijn talrijk.
21 O que despreza ao seu companheiro pecca, mas o que se compadece dos humildes é bemaventurado.
Een zondaar geeft niet om zijn naaste; Zalig hij, die zich over de armen ontfermt!
22 Porventura não erram os que obram o mal? mas beneficencia e fidelidade serão para os que obram o bem.
Wie kwaad beramen, geraken op een doolweg; Die op het goede bedacht zijn, ondervinden liefde en trouw.
23 Em todo o trabalho proveito ha, mas a palavra dos labios só encaminha á pobreza.
Van alle inspanning komt gewin, Praten brengt alleen maar gebrek.
24 A corôa dos sabios é a sua riqueza, a estulticia dos tolos é só estulticia.
Bedachtzaamheid is de kroon der wijzen, Dwaasheid de krans der dommen.
25 A testemunha verdadeira livra as almas, mas o que se desboca em mentiras é enganador.
Een betrouwbaar getuige redt mensenlevens; Maar wie leugen verspreidt, pleegt verraad.
26 No temor do Senhor ha firme confiança, e elle será um refugio para seus filhos.
Op het ontzag voor Jahweh mag de sterke vertrouwen, Ook zijn kinderen vinden daarin een toevlucht.
27 O temor do Senhor é uma fonte de vida, para se desviarem dos laços da morte.
Het ontzag voor Jahweh is een bron van leven; Daardoor vermijdt men de strikken des doods.
28 Na multidão do povo está a magnificencia do rei, mas na falta do povo a perturbação do principe.
Trots gaat een vorst op een talrijke bevolking, Gebrek aan volk is het eind van een heerser.
29 O longanimo é grande em entendimento, mas o que é de espirito impaciente assignala a sua loucura.
De lankmoedige is rijk aan doorzicht, De ongeduldige stapelt dwaasheden op.
30 O coração com saude é a vida da carne, mas a inveja é a podridão dos ossos.
Een kalme natuur doet het lichaam goed, Hartstocht is een kanker voor het gebeente.
31 O que opprime ao pobre insulta áquelle que o creou, mas o que se compadece do necessitado o honra.
Die een arme verdrukt, smaadt zijn Schepper; Maar wie zich over hem ontfermt, brengt Hem eer.
32 Pela sua malicia será lançado fóra o impio, mas o justo até na sua morte tem confiança.
Door zijn boosheid wordt de zondaar voortgejaagd, Maar de rechtvaardige vindt een toevlucht in zijn deugd.
33 No coração do prudente repousa a sabedoria, mas o que ha no interior dos tolos se conhece.
In het hart van een verstandige vindt de wijsheid een rustplaats, In het binnenste der dwazen is zij niet bekend.
34 A justiça exalta ao povo, mas o peccado é o opprobrio das nações.
Rechtvaardigheid verheft een volk, De zonde brengt de naties tot schande.
35 O Rei tem seu contentamento no servo prudente, mas sobre o que envergonha cairá o seu furor.
De koning heeft behagen in een verstandig dienaar, Maar zijn toorn doodt hem, die zich misdraagt.
