Provérbios 13

1 O filho sabio ouve a correcção do pae; mas o escarnecedor não ouve a reprehensão.

Ун фиу ынцелепт аскултэ ынвэцэтура татэлуй сэу, дар батжокориторул н-аскултэ мустраря.

2 Do fructo da bocca cada um comerá o bem, mas a alma dos prevaricadores comerá a violencia.

Прин родул гурий ай парте де бине, дар чей стрикаць ау парте де силничие.

3 O que guarda a sua bocca conserva a sua alma, mas o que dilata os seus labios tem perturbação.

Чине-шь пэзеште гура ышь пэзеште суфлетул; чине-шь дескиде бузеле марь аляргэ спре пеиря луй.

4 A alma do preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança, mas a alma dos diligentes se engorda.

Ленешул дореште мулт, ши тотушь н-аре нимик, дар чей харничь се сатурэ.

5 O justo aborrece a palavra de mentira, mas o impio se faz vergonha, e se confunde.

Чел неприхэнит урэште кувинтеле минчиноасе, дар чел рэу се фаче урыт ши се акоперэ де рушине.

6 A justiça guarda ao sincero de caminho, mas a impiedade transtornará o peccador.

Неприхэниря пэзеште пе чел невиноват, дар рэутатя адуче перзаря пэкэтосулуй.

7 Ha alguns que se fazem ricos, e não teem coisa nenhuma, e outros que se fazem pobres e teem muita fazenda.

Унул фаче пе богатул, ши н-аре нимик, алтул фаче пе сэракул, ши аре тотушь марь авуций.

8 O resgate da vida de cada um são as suas riquezas, mas o pobre não ouve as ameaças.

Омул ку богэция луй ышь рэскумпэрэ вяца, дар сэракул н-аскултэ мустраря.

9 A luz dos justos alegra, mas a candeia dos impios se apagará.

Лумина челор неприхэниць арде войоасэ, дар кандела челор рэй се стинӂе.

10 Da soberba só provém a contenda, mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.

Прин мындрие се ацыцэ нумай чертурь, дар ынцелепчуня есте ку чел че аскултэ сфатуриле.

11 A fazenda que procede da vaidade se diminuirá, mas quem a ajunta com a mão a augmentará.

Богэция кыштигатэ фэрэ трудэ скаде, дар че се стрынӂе ынчетул ку ынчетул креште.

12 A esperança deferida enfraquece o coração, mas o desejo chegado é arvore de vida.

О нэдежде амынатэ ымболнэвеште инима, дар о доринцэ ымплинитэ есте ун пом де вяцэ.

13 O que despreza a palavra perecerá, mas o que teme o mandamento será galardoado.

Чине несокотеште Кувынтул Домнулуй се перде, дар чине се теме де порункэ есте рэсплэтит.

14 A doutrina do sabio é uma fonte de vida para se desviar dos laços da morte.

Ынвэцэтура ынцелептулуй есте ун извор де вяцэ, ка сэ абатэ пе ом дин курселе морций.

15 O bom entendimento dá graça, mas o caminho dos prevaricadores é aspero.

О минте сэнэтоасэ кыштигэ бунэвоинцэ, дар каля челор стрикаць есте петроасэ.

16 Todo o prudente obra com conhecimento, mas o tolo espraia a sua loucura.

Орьче ом кибзуит лукрязэ ку куноштинцэ, дар небунул ышь дэ ла ивялэ небуния.

17 O impio mensageiro cae no mal, mas o embaixador fiel é saude.

Ун сол рэу каде ын ненорочире, дар ун сол крединчос адуче тэмэдуире.

18 Pobreza e affronta virão ao que rejeita a correcção, mas o que guarda a reprehensão será venerado.

Сэрэчия ши рушиня сунт партя челуй че ляпэдэ чертаря, дар чел че я сяма ла мустраре есте пус ын чинсте.

19 O desejo que se cumpre deleita a alma, mas apartar-se do mal é abominavel para os loucos.

Ымплиниря уней доринце есте дулче суфлетулуй, дар челор небунь ле есте урыт сэ се ласе де рэу.

20 O que anda com os sabios, ficará sabio, mas o companheiro dos tolos soffrerá severamente.

Чине умблэ ку ынцелепций се фаче ынцелепт, дар куй ый плаче сэ се ынсоцяскэ ку небуний о дуче рэу.

21 O mal perseguirá aos peccadores, mas os justos serão galardoados com bem.

Ненорочиря урмэреште пе чей че пэкэтуеск, дар чей неприхэниць вор фи рэсплэтиць ку феричире.

22 O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, mas a fazenda do peccador se deposita para o justo.

Омул де бине ласэ моштениторь пе копиий копиилор сэй, дар богэцииле пэкэтосулуй сунт пэстрате пентру чел неприхэнит.

23 A lavoura dos pobres dá abundancia de mantimento, mas alguns ha que se consomem por falta de juizo.

Огорул пе каре-л десцеленеште сэракул дэ о хранэ ымбелшугатэ, дар мулць пер дин причина недрептэций лор.

24 O que retem a sua vara aborrece a seu filho, mas o que o ama madruga a castigal-o.

Чине круцэ нуяуа урэште пе фиул сэу, дар чине-л юбеште ыл педепсеште ындатэ.

25 O justo come até fartar-se a sua alma, mas o ventre dos impios terá necessidade.

Чел неприхэнит мэнынкэ пынэ се сатурэ, дар пынтечеле челор рэй дуче липсэ.