Provérbios 13
1 O filho sabio ouve a correcção do pae; mas o escarnecedor não ouve a reprehensão.
Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.
2 Do fructo da bocca cada um comerá o bem, mas a alma dos prevaricadores comerá a violencia.
Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.
3 O que guarda a sua bocca conserva a sua alma, mas o que dilata os seus labios tem perturbação.
Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.
4 A alma do preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança, mas a alma dos diligentes se engorda.
Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.
5 O justo aborrece a palavra de mentira, mas o impio se faz vergonha, e se confunde.
Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.
6 A justiça guarda ao sincero de caminho, mas a impiedade transtornará o peccador.
Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.
7 Ha alguns que se fazem ricos, e não teem coisa nenhuma, e outros que se fazem pobres e teem muita fazenda.
Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.
8 O resgate da vida de cada um são as suas riquezas, mas o pobre não ouve as ameaças.
Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.
9 A luz dos justos alegra, mas a candeia dos impios se apagará.
Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.
10 Da soberba só provém a contenda, mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.
Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.
11 A fazenda que procede da vaidade se diminuirá, mas quem a ajunta com a mão a augmentará.
Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.
12 A esperança deferida enfraquece o coração, mas o desejo chegado é arvore de vida.
Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.
13 O que despreza a palavra perecerá, mas o que teme o mandamento será galardoado.
Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.
14 A doutrina do sabio é uma fonte de vida para se desviar dos laços da morte.
Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
15 O bom entendimento dá graça, mas o caminho dos prevaricadores é aspero.
Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.
16 Todo o prudente obra com conhecimento, mas o tolo espraia a sua loucura.
Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.
17 O impio mensageiro cae no mal, mas o embaixador fiel é saude.
Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.
18 Pobreza e affronta virão ao que rejeita a correcção, mas o que guarda a reprehensão será venerado.
Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.
19 O desejo que se cumpre deleita a alma, mas apartar-se do mal é abominavel para os loucos.
Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.
20 O que anda com os sabios, ficará sabio, mas o companheiro dos tolos soffrerá severamente.
Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.
21 O mal perseguirá aos peccadores, mas os justos serão galardoados com bem.
Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.
22 O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, mas a fazenda do peccador se deposita para o justo.
Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.
23 A lavoura dos pobres dá abundancia de mantimento, mas alguns ha que se consomem por falta de juizo.
Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.
24 O que retem a sua vara aborrece a seu filho, mas o que o ama madruga a castigal-o.
Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.
25 O justo come até fartar-se a sua alma, mas o ventre dos impios terá necessidade.
Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.
