Provérbios 13
1 O filho sabio ouve a correcção do pae; mas o escarnecedor não ouve a reprehensão.
Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.
2 Do fructo da bocca cada um comerá o bem, mas a alma dos prevaricadores comerá a violencia.
Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.
3 O que guarda a sua bocca conserva a sua alma, mas o que dilata os seus labios tem perturbação.
Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.
4 A alma do preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança, mas a alma dos diligentes se engorda.
Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.
5 O justo aborrece a palavra de mentira, mas o impio se faz vergonha, e se confunde.
Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.
6 A justiça guarda ao sincero de caminho, mas a impiedade transtornará o peccador.
Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.
7 Ha alguns que se fazem ricos, e não teem coisa nenhuma, e outros que se fazem pobres e teem muita fazenda.
Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.
8 O resgate da vida de cada um são as suas riquezas, mas o pobre não ouve as ameaças.
Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.
9 A luz dos justos alegra, mas a candeia dos impios se apagará.
Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.
10 Da soberba só provém a contenda, mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.
Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.
11 A fazenda que procede da vaidade se diminuirá, mas quem a ajunta com a mão a augmentará.
Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.
12 A esperança deferida enfraquece o coração, mas o desejo chegado é arvore de vida.
Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.
13 O que despreza a palavra perecerá, mas o que teme o mandamento será galardoado.
Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.
14 A doutrina do sabio é uma fonte de vida para se desviar dos laços da morte.
Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.
15 O bom entendimento dá graça, mas o caminho dos prevaricadores é aspero.
Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.
16 Todo o prudente obra com conhecimento, mas o tolo espraia a sua loucura.
Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.
17 O impio mensageiro cae no mal, mas o embaixador fiel é saude.
Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.
18 Pobreza e affronta virão ao que rejeita a correcção, mas o que guarda a reprehensão será venerado.
Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
19 O desejo que se cumpre deleita a alma, mas apartar-se do mal é abominavel para os loucos.
Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.
20 O que anda com os sabios, ficará sabio, mas o companheiro dos tolos soffrerá severamente.
Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.
21 O mal perseguirá aos peccadores, mas os justos serão galardoados com bem.
Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.
22 O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, mas a fazenda do peccador se deposita para o justo.
Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.
23 A lavoura dos pobres dá abundancia de mantimento, mas alguns ha que se consomem por falta de juizo.
Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.
24 O que retem a sua vara aborrece a seu filho, mas o que o ama madruga a castigal-o.
Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
25 O justo come até fartar-se a sua alma, mas o ventre dos impios terá necessidade.
Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
