< Provérbios 13 >

1 O filho sabio ouve a correcção do pae; mas o escarnecedor não ouve a reprehensão.
پسر حکیم تادیب پدر خود را اطاعت می کند، اما استهزاکننده تهدید رانمی شنود.۱
2 Do fructo da bocca cada um comerá o bem, mas a alma dos prevaricadores comerá a violencia.
مرد از میوه دهانش نیکویی را می‌خورد، اماجان خیانتکاران، ظلم را خواهد خورد.۲
3 O que guarda a sua bocca conserva a sua alma, mas o que dilata os seus labios tem perturbação.
هر‌که دهان خود را نگاه دارد جان خویش رامحافظت نماید، اما کسی‌که لبهای خود رابگشاید هلاک خواهد شد.۳
4 A alma do preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança, mas a alma dos diligentes se engorda.
شخص کاهل آرزو می‌کند و چیزی پیدانمی کند. اما شخص زرنگ فربه خواهد شد.۴
5 O justo aborrece a palavra de mentira, mas o impio se faz vergonha, e se confunde.
مرد عادل از دروغ گفتن نفرت دارد، اما شریررسوا و خجل خواهد شد.۵
6 A justiça guarda ao sincero de caminho, mas a impiedade transtornará o peccador.
عدالت کسی را که در طریق خود کامل است محافظت می‌کند، اما شرارت، گناهکاران را هلاک می‌سازد.۶
7 Ha alguns que se fazem ricos, e não teem coisa nenhuma, e outros que se fazem pobres e teem muita fazenda.
هستند که خود را دولتمند می‌شمارند وهیچ ندارند، و هستند که خویشتن را فقیرمی انگارند و دولت بسیار دارند.۷
8 O resgate da vida de cada um são as suas riquezas, mas o pobre não ouve as ameaças.
دولت شخص فدیه جان او خواهد بود، امافقیر تهدید را نخواهد شنید.۸
9 A luz dos justos alegra, mas a candeia dos impios se apagará.
نور عادلان شادمان خواهد شد، اما چراغ شریران خاموش خواهد گردید.۹
10 Da soberba só provém a contenda, mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.
از تکبر جز نزاع چیزی پیدا نمی شود، اما باآنانی که پند می‌پذیرند حکمت است.۱۰
11 A fazenda que procede da vaidade se diminuirá, mas quem a ajunta com a mão a augmentará.
دولتی که از بطالت پیدا شود در تناقص می‌باشد، اما هر‌که به‌دست خود اندوزد در تزایدخواهد بود.۱۱
12 A esperança deferida enfraquece o coração, mas o desejo chegado é arvore de vida.
امیدی که در آن تعویق باشد باعث بیماری دل است، اما حصول مراد درخت حیات می‌باشد.۱۲
13 O que despreza a palavra perecerá, mas o que teme o mandamento será galardoado.
هر‌که کلام را خوار شمارد خویشتن راهلاک می‌سازد، اما هر‌که از حکم می‌ترسد ثواب خواهد یافت.۱۳
14 A doutrina do sabio é uma fonte de vida para se desviar dos laços da morte.
تعلیم مرد حکیم چشمه حیات‌است، تا ازدامهای مرگ رهایی دهد.۱۴
15 O bom entendimento dá graça, mas o caminho dos prevaricadores é aspero.
عقل نیکو نعمت را می‌بخشد، اما راه خیانتکاران، سخت است.۱۵
16 Todo o prudente obra com conhecimento, mas o tolo espraia a sua loucura.
هر شخص زیرک با علم عمل می‌کند. امااحمق حماقت را منتشر می‌سازد.۱۶
17 O impio mensageiro cae no mal, mas o embaixador fiel é saude.
قاصد شریر در بلا گرفتار می‌شود، امارسول امین شفا می‌بخشد.۱۷
18 Pobreza e affronta virão ao que rejeita a correcção, mas o que guarda a reprehensão será venerado.
فقر و اهانت برای کسی است که تادیب راترک نماید، اما هر‌که تنبیه را قبول کند محترم خواهد شد.۱۸
19 O desejo que se cumpre deleita a alma, mas apartar-se do mal é abominavel para os loucos.
آرزویی که حاصل شود برای جان شیرین است، اما اجتناب از بدی، مکروه احمقان می‌باشد.۱۹
20 O que anda com os sabios, ficará sabio, mas o companheiro dos tolos soffrerá severamente.
با حکیمان رفتار کن و حکیم خواهی شد، اما رفیق جاهلان ضرر خواهد یافت.۲۰
21 O mal perseguirá aos peccadores, mas os justos serão galardoados com bem.
بلا گناهکاران را تعاقب می‌کند، اما عادلان، جزای نیکو خواهند یافت.۲۱
22 O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, mas a fazenda do peccador se deposita para o justo.
مرد صالح پسران پسران را ارث خواهدداد، و دولت گناهکاران برای عادلان ذخیره خواهد شد.۲۲
23 A lavoura dos pobres dá abundancia de mantimento, mas alguns ha que se consomem por falta de juizo.
در مزرعه فقیران خوراک بسیار است، اماهستند که از بی‌انصافی هلاک می‌شوند.۲۳
24 O que retem a sua vara aborrece a seu filho, mas o que o ama madruga a castigal-o.
کسی‌که چوب را باز‌دارد، از پسر خویش نفرت می‌کند، اما کسی‌که او را دوست می‌دارد اورا به سعی تمام تادیب می‌نماید.۲۴
25 O justo come até fartar-se a sua alma, mas o ventre dos impios terá necessidade.
مرد عادل برای سیری جان خود می‌خورد، اما شکم شریران محتاج خواهد بود.۲۵

< Provérbios 13 >